Прагляд крыніцы для Плошча Незалежнасьці (Менск)

{{Вуліца Менску
|назва                  = Плошча Незалежнасьці
|былыя назвы            = Плошча Леніна
|год заснаваньня вуліцы = 
|статус                 = 
|фота                   = Miensk - Plac Niezaležnaści.jpg
|подпіс                 = 
|раён1                  = 
|раён2                  = 
|мікрараён1             = 
|мікрараён2             = 
|гістарычны раён        = 
|даўжыня                = 
|мэтро                  = 
|аўтобус                = 
|тралейбус              = 
|трамвай                = 
|індэкс                 = 
|на мапе                = Independence square, Minsk.svg
|на мапе Яндекс         = 
|на мапе Google         = 
|Commons                = Independence square, Minsk
}}
{{Іншыя значэньні}}
'''Пло́шча Незале́жнасьці''' — цэнтральная й найбуйнейшая плошча [[Менск]]у. Месьціцца ў пачатку [[Праспэкт Незалежнасьці (Менск)|праспэкту Незалежнасьці]].

На плошчы месьцяцца будынкі [[Дом Ураду (Менск)|Дома Урада]], [[Менгарвыканкам]]у, [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]], [[Беларускі дзяржаўны пэдагагічны ўнівэрсытэт імя Максіма Танка|Беларускага дзяржаўнага пэдагагічнага ўнівэрсытэту]], гатэлю «Мінск», [[Галоўпаштамт]]у, кіраваньня мэтрапалітэну, а таксама [[Касьцёл Сьвятых Сымона і Алены (Менск)|Чырвоны касьцёл]] і помнік [[Уладзімер Ленін|Уладзімеру Леніну]]. У падземнай частцы плошчы разьмешчаны 3-павярховы [[гандлёвы цэнтар «Сталіца»]] й 4-павярховы паркінг на 500 месцаў.

На плошчы зьмяшчаецца выхад [[Плошча Леніна (станцыя мэтро, Менск)|станцыі мэтро «Плошча Леніна»]].

== Гісторыя ==
Плошча пачала забудоўвацца ў пачатку 1930-х гадоў XX стагодзьдзя паводле праекту архітэктара [[Ёсіф Лянгбард|Ё. Р. Лянгбард]]а як галоўная плошча сталіцы й першапачаткова насіла імя Леніна. На ёй быў пабудаваны Дом Ураду [[БССР]] і ўсталяваны помнік Леніну. З 1934 г. на плошчы праводзіліся парады [[Чырвоная Армія|Чырвонай Арміі]].

Падчас акупацыі Менску нямецкімі войскамі помнік быў зьнішчаны (адноўлены ў 1945 г.). [[Дом Ураду (Менск)|Дом Ураду]] й [[Касьцёл Сьвятых Сымона і Алены (Менск)|Касьцёл Сьвятых Сымона і Алены]] апынуліся сярод нямногіх будынкаў Менску даваеннай забудовы, не разбураных падчас [[Другая Сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]].

Пасьля вайны плошча Леніна забудоўвалася па новым генэральным пляне Менску. Ад яе пачыналася галоўная вуліца сталіцы — праспэкт Сталіна (пазьней Ленінскі, Францішка Скарыны, цяпер праспэкт Незалежнасьці). Пры гэтым функцыі галоўнай плошчы сталіцы перайшлі да Цэнтральнай плошчы, на ёй з 1950-х гадоў праходзілі парады й дэманстрацыі. У [[1960-я|60-х]] гадах плошча Леніна стала ўяўляць сабой прамавугольнік памерамі 450×160 м, вакол плошчы быў арганізаваны кругавы рух аўтатранспарту. На плошчы месьцілася аўтастаянка й сквэр. З 1984 г., з пачаткам будаўніцтва на [[Кастрычніцкая плошча (Менск)|Кастрычніцкай плошчы]] [[Палац Рэспублікі (Менск)|Палаца Рэспублікі]], плошча Леніна зноў стала месцам правядзеньня дэманстрацыяў.
    
У 1991 г. плошча пачала называцца плошчай Незалежнасьці. У 2002—2006 гг. плошча была рэканструяваная. Рух аўтатранспарту быў спрамлены, пад зямлёй былі пабудаваныя гандлёвы цэнтар «Сталіца» й паркінг. Надземная частка плошчы стала зонай адпачынку са сьвятломузычным [[фантан]]ам.

== Літаратура ==
* Беларуская энцыклапедыя. Т. 11. — Мн., 2000.
* Республика Беларусь. Т. 5 : энциклопедия. — Мн., 2007.

{{Менск}}

[[Катэгорыя:Плошча Незалежнасьці (Менск)| ]]