Перайсьці да зьместу

Паўло Чоры

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Паўло Чоры
укр. Чорій Павло Володимирович
Прыналежнасьць Сьцяг Украіны Украіна
Род войскаў ЗСУ Узброеныя сілы
Званьне  Старшы жаўнер
Частка  79 АДШБр
Бітвы/войны Вайна на Данбасе
Узнагароды
Ордэн «За мужнасьць» II ступені
Ордэн «За мужнасьць» II ступені

Ордэн «За мужнасьць» III ступені
Ордэн «За мужнасьць» III ступені

Паўло́ Чо́ры (па-ўкраінску: Павло Володимирович Чорій) — снайпэр, старшы жаўнер 79-е асобнае дэсантна-штурмавое брыґады Ўзброеных сілаў Украіны.

Скончыў Мікалаеўскі пэдаґаґічны ўнівэрсытэт — факультэт фізычнае культуры і турызму, вырашыў служыць у арміі — 79-я аэрамабільная брыґада.

Падчас баёў быў паранены. 3 чэрвеня 2014 року на калёну ўкраінскіх вайскоўцаў — у іх ліку дэсантнікі 79-е аэрамабільнае брыґады, напалі тэрарысты. Адзін дэсантнік загінуў, 13 пацярпелі, Паўло Чоры паранены аскепкам у вока, але працягваў весьці бой — заціскаў адною рукою параненае вока, а другою страляў з снайпэрскае вінтоўкі Драгунова — колькі мог. Між тым БТР-4Е, манэўруючы, скамячыў ГАЗ-66, дзе знаходзіліся заціснутыя параненыя дэсантнікі, кабіну хоць якім момантам маглі закідаць ґранатамі. Паўло, выстраліўшы ўсе набоі, кінуўся ратаваць таварышаў, выцягнуў чатырох параненых субратаў і аказаў першую дапамогу. У шпіталі зьнепрытомнеў[1].

Празь перажываньні й стрэсы сэрца маці Вольгі Чоры не вытрымала, яна памерла.

Сабраныя калеґамі ды валянтэрамі сродкі на пратэз вока перадаў на патрэбы 79-е брыґады.

За асабістую мужнасьць ды гераізм, выяўленыя ў ахове дзяржаўнага сувэрэнітэту ды тэрытарыяльнае цэласнасьці Ўкраіны, вернасьць вайсковай прысязе падчас расейска-ўкраінскае вайны ўзнагароджаны

  • ордэнам «За мужнасьць» III ступені (20.6.2014)
  • ордэнам «За мужнасьць» II ступені (27.11.2014)

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]