Гімн Чачэнскай Рэспублікі Ічкерыя
«Ӏожалла я маршо» (на чачэнскай — «Воля альбо сьмерць») — гімн Чачэнскае Рэспублікі Ічкерыя, адзін з афіцыйных дзяржаўных сымбаляў самаабвешчанае Рэспублікі Ічкерыя. Ёсьць песьняй зь пяці куплетаў, пакладзеных на народную музыку. У розных крыніцах словы гімну альбо атрыбутуюцца як народныя, альбо прыпісваюцца паэту Магамеду Нохчмахкахойскаму. Насамрэч аўтарам словаў зьяўляецца Абузар Айдаміраў, а музыку напісаў Умар Бексултанаў.
У распаўсюджаным на незалежніцкіх інтэрнэт-рэсурсах тэксьце гімну адсутнічае паўтараны пасьля кожнага двухрадкоўя рэфрэн "Лаілаха іллаллах" (Няма Бога апроч Алага, ад араб. لا إله إلا الله), аднак на аўдыёзапісы ён прысутнічае.
Назва гімну стала таксама адным зь лёзунгаў чачэнскага змаганьня за часы першай вайны з Расеяй, у тым ліку ў адваротнай форме - "Маршо я оьжала".
Прадстаўлены тут тэкст таксама часам няслушна завуць песьняй Шатлака, якая ўяўляе сабой асобны музычны твор.
Арыгінальны тэкст гімну
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Bűsanna buorz yexkaş düniençu dövlla txuo,
Jűranna luom uġuş txaņ ċeraş texkina.
Lailaha illAllah
Ärzuonīņ bannаşkaẋ nānuоşa daqīna,
Tarxaş thieẋ duoy ẋīzuōņ dayşa txuo jāmīna.
Lailaha illAllah
Xalq̇ana, maxkana nānuoşa qöllina,
Cärşinna ieşnaçuоẋ, mayra djahittina.
Lailaha illAllah
Lāmanaņ lēçarçī mârşuōnieẋ qiīna,
Xaluōniex, buōxamiex kurra çiеqdīlina.
Lailaha illAllah
Mōqazaņ lāmanaş daş xilla lālarax,
Dāxarieẋ, q̇īsamieẋ yâẋ uoẋa djalur yâc!
Lailaha illAllah
Buos järƶa va lâtta molxanax lielxarax,
Txēşaņ sī döxkina, txuo lätta dörzur dâc.
Lailaha illAllah
Txuo ċq̇ā a cẋanniena q̇ârdella sovcur dâc,
Jōƶalla ya mârşuō – şinniex cẋaə yuoqqur yu!
Lailaha illAllah
Yiƶаraşa txaņ çövnaş ēşarşca yierzayuo,
Ẋomsarçu bjärgaşa ẋünarşna ġittaduo.
Lailaha illAllah
Macalluō ẋovzadaẋ, ōramaş duur du,
Ẋuogalluō txaş bjârzdaẋ, bēcaņ txi mīr du!
Lailaha illAllah
Bűsanna buorz yexkaş düniençu dövlla du,
Xalq̇ana, maxkana, Dalla a müthaẋ du.
Lailaha illAllah
Беларускі пераклад
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мы нарадзіліся ўноч ашчаненьня ваўчыцы
Ранкам, пад гырканьне львоў, нам імёны далі.
У гнёздах арліных нас маці кармілі,
На хмарах утаймоўваць коняў нас вучылі бацькі.
Нас маці нарадзілі для народу й Айчыны,
І на покліч мы іхны харобра ўставалі,
З горнымі арламі у волі расьлі мы,
Цяжкасьці й перашкоды перамагалі.
Хутчэй ужо скалы гранітныя, як волава, сплавяцца,
Чым ворагаў цемра нас змусіць схіліцца!
Хутчэй зямля ўзгарыцца полымем я́скравым
Чым мы сыйдзем у магілу, на гонар забыўшыся!
Ніколі й нікому нас не схіліць, не скарыць,
Сьмерць альбо воля – адно з двух будзе нашым!
Сёстры нас песьнямі будуць лячыць
Вочы каханых нас на бой паўздымаюць.
Калі будзе голад – карані будзем грызьці,
Калі будзе смага – расу будзем піць!
Мы нарадзіліся ўноч ашчаненьня ваўчыцы,
Богу, Народу, Бацькоўшчыне будзем служыць!