Сьвятлана Стацэнка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 12:59, 18 верасьня 2017

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Стацэнка (неадназначнасьць).

Сьвятла́на Ада́маўна Стацэ́нка (нарадзілася 9 студзеня 1966 году) — заслужаная дзяячка культуры Рэспублікі Беларусь, кіраўнік цэнтру па падрыхтоўцы таленавітай моладзі імя Ўладзімера Мулявіна^[1].

Творчая кар’ера і біяграфія

Скончыла музычнае аддзяленьне пэдагагічнага коледжу ў г. Клінцы (Расея), затым музычнае аддзяленьне Менскага пэдагагічнага інстытуту. Пасьля працавала настаўніцай сьпеваў ў школе. У 1997 г. заснавала і ўзначаліла узорна-паказальную студыю эстрадных сьпеваў студыю «ЮМЭС» (Юныя Майстры Эстрады) у гарадзкім Палацы культуры Мазыру і набрала дзяцей. Яе выхаванцы прымалі актыўны удзел у музычных фэстах ды конкурсах; студыя штогод гастралявала ў Нямеччыне. У гэтую ж студыю, ва ўзросце 6 гадоў прывяла і родную дачку Ксенію^[2], творчы посьпех якой, дзякуючы намаганьням яе матулі і асабістаму яркаму таленту, не прымусіў сябе доўга чакаць. Ксюша вельмі пасьпяхова выступіла на дзіцячым конкурсе песьні «Эўрабачаньне» ў 2005 г., і зь песьняй «Мы вместе» (бел. Мы разам) заняла першае месца, стаўшы пераможцай.

Пасьля яркай перамогі й посьпеху яе дачкі і выхаванкі Сьвятлане Стацэнцы было прапанавана ўзначаліць Нацыянальны цэнтар музычных мастацтваў ім. Ул. Мулявіна — студыю, мэтай якой стала падрыхтоўка юных талентаў. Улетку 2006 г. Сьвятлана Стацэнка разам зь сям’ей пераехала ў Менск, дзе ім была дадзена кватэра. У Менску яна ўзышла на яшчэ больш высокі ўзровень. Тут яна набірае ва ўзначалены ёй цэнтар адораных дзяцей і працягвае яшчэ больш прафэсійна займацца Ксюшай. Выхаванцы Стацэнка выступаюць у рознах гарадах Беларусі, удзельнічаюць у дабрачынных акцыях.

22 сакавіка 2007 на сьвяточнай цырымоніі ўзнагароджаньня ляўрэатаў музычнай радыё-прэміяй «Залатое вуха», атрымала ўзнагароду-статуэтку «Залатога вуха»^[3], «За ўклад у разьвіцьцё айчыннай культуры». Яе выхаванцы перамагалі больш чым на сарака міжнародных музычных фэстывалях у Нямеччыне, Польшчы, Славеніі, Расеі, Украіне і Беларусі, ў тым ліку «Прыз глядацкіх сымпатыяў» і Гран-пры «Славянскі базар» у Віцебску, срэбра і золата «Дзіцячага Эўрабачаньня». Сярод яе выхаванцаў таксама і Андрэй Кунец.

Сям’я

Муж — Сітнік Міхаіл Пятровіч. Бізнэсмэн. Атрымаў пэдагагічную адукацыю, але па атрыманай спецыяльнасьці не працаваў.
2 дачкі: старэйшая — Анастасія, і малодшая Ксенія.

Анастасія Стацэнка (г.н. 1988). У дзяцінстве таксама займалася сьпевамі ў студыі сваёй матулі. Атрымала некалькі перамог на вакальных конкурсах. У 2006 г. паступіла ў Інстытут сучасных ведаў імя Шырокага. У канцы 2008 г. зьехала у ЗША на стажыроўку. Цяпер жыве і навучаецца ў Нью-Ёрку.
Ксенія Сітнік (д.н. 15.05.1995) — беларуская сьпявачка, пераможца «Дзіцячага Эўрабачаньня» 2005 году. Удзельнічала ў шматлікіх конкурсах, займаючы прызавыя месцы. У сьнежні 2005 году сыграла галоўную ролю ў навагоднім м’юзыкле «Зорная ноч-2006». Тэлевядучая.

Крыніцы

Літаратура

Алена Драпко Святлана Стацэнка: «Што б ні здарылася, падымаюся і іду далей» // Звязда : Газэта. — Мн.: 13 сакавіка 2015.

Вонкавыя спасылкі

[1] Школа №7 Мозырского РОО

[2] (рас.)Ксения Ситник. Неофициальный сайт

[3] (рас.)Фан — клуб — Ольги Барабанщиковой

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
+{{Цёзкі}}
-'''Сьвятлана Адамаўна Стацэнка''' (нарадзілася 9 студзеня 1966 году) — заслужаная дзяячка культуры [[Рэспубліка Беларусь|Рэспублікі Беларусь]], кіраўнік цэнтру па падрыхтоўцы таленавітай моладзі імя Ўладзімера Мулявіна<ref>[http://mozyr-school7.at.tut.by/dostiz.html Школа №7 Мозырского РОО]</ref>.
+'''Сьвятла́на Ада́маўна Стацэ́нка''' (нарадзілася 9 студзеня 1966 году) — заслужаная дзяячка культуры [[Рэспубліка Беларусь|Рэспублікі Беларусь]], кіраўнік цэнтру па падрыхтоўцы таленавітай моладзі імя Ўладзімера Мулявіна<ref>[http://mozyr-school7.at.tut.by/dostiz.html Школа №7 Мозырского РОО]</ref>.
 == Творчая кар’ера і біяграфія ==
-Скончыла музычнае аддзяленьне пэдагагічнага коледжу ў г. [[Клінцы]] ([[Расея]]), затым музычнае аддзяленьне [[Беларускі дзяржаўны пэдагагічны ўнівэрсытэт імя Максіма Танка |Менскага пэдагагічнага інстытуту]]. Пасьля працавала настаўніцай сьпеваў ў школе. У [[1997]] г. заснавала і ўзначаліла узорна-паказальную студыю эстрадных сьпеваў студыю «ЮМЭС» (Юныя Майстры Эстрады) у гарадзкім Палацы культуры [[Мазыр]]у і набрала дзяцей. Яе выхаванцы прымалі актыўны удзел у музычных фэстах ды конкурсах; студыя штогод гастралявала ў Нямеччыне. У гэтую ж студыю, ва ўзросце 6 гадоў прывяла і родную дачку [[Ксенія Сітнік|Ксенію]]<ref>{{ref-ru}}[http://kseniyaby.narod.ru/biography.html Ксения Ситник. Неофициальный сайт]</ref>, творчы посьпех якой, дзякуючы намаганьням яе матулі і асабістаму яркаму таленту, не прымусіў сябе доўга чакаць. Ксюша вельмі пасьпяхова выступіла на дзіцячым конкурсе песьні «[[Конкурс песьні Эўрабачаньне|Эўрабачаньне]]» ў [[2005]] г., і зь песьняй «Мы вместе» ([[Беларуская мова|бел.]] ''Мы разам'') заняла першае месца, стаўшы пераможцай.
+Скончыла музычнае аддзяленьне пэдагагічнага коледжу ў г. [[Клінцы]] ([[Расея]]), затым музычнае аддзяленьне [[Беларускі дзяржаўны пэдагагічны ўнівэрсытэт імя Максіма Танка |Менскага пэдагагічнага інстытуту]]. Пасьля працавала настаўніцай сьпеваў ў школе. У 1997 г. заснавала і ўзначаліла узорна-паказальную студыю эстрадных сьпеваў студыю «ЮМЭС» (Юныя Майстры Эстрады) у гарадзкім Палацы культуры [[Мазыр]]у і набрала дзяцей. Яе выхаванцы прымалі актыўны удзел у музычных фэстах ды конкурсах; студыя штогод гастралявала ў Нямеччыне. У гэтую ж студыю, ва ўзросце 6 гадоў прывяла і родную дачку [[Ксенія Сітнік|Ксенію]]<ref>{{ref-ru}}[http://kseniyaby.narod.ru/biography.html Ксения Ситник. Неофициальный сайт]</ref>, творчы посьпех якой, дзякуючы намаганьням яе матулі і асабістаму яркаму таленту, не прымусіў сябе доўга чакаць. Ксюша вельмі пасьпяхова выступіла на дзіцячым конкурсе песьні «[[Конкурс песьні Эўрабачаньне|Эўрабачаньне]]» ў [[2005]] г., і зь песьняй «Мы вместе» ([[Беларуская мова|бел.]] ''Мы разам'') заняла першае месца, стаўшы пераможцай.
-Пасьля яркай перамогі й посьпеху яе дачкі і выхаванкі, Сьвятлане Стацэнка было прапанавана ўзначаліць Нацыянальны цэнтар музычных мастацтваў ім. Ул. Мулявіна — студыю, мэтай якой стала падрыхтоўка юных талентаў. Улетку [[2006]] г., Сьвятлана Стацэнка, разам зь сям’ей, пераехала ў [[Менск]], дзе ім была дадзена кватэра. У Менску яна ўзышла на яшчэ больш высокі ўзровень. Тут яна набірае ва ўзначалены ёй цэнтар адораных дзяцей і працягвае яшчэ больш прафэсійна займацца Ксюшай. Выхаванцы Стацэнка выступаюць у рознах гарадах Беларусі, удзельнічаюць у дабрачынных акцыях.
+Пасьля яркай перамогі й посьпеху яе дачкі і выхаванкі Сьвятлане Стацэнцы было прапанавана ўзначаліць Нацыянальны цэнтар музычных мастацтваў ім. Ул. Мулявіна — студыю, мэтай якой стала падрыхтоўка юных талентаў. Улетку 2006 г. Сьвятлана Стацэнка разам зь сям’ей пераехала ў [[Менск]], дзе ім была дадзена кватэра. У Менску яна ўзышла на яшчэ больш высокі ўзровень. Тут яна набірае ва ўзначалены ёй цэнтар адораных дзяцей і працягвае яшчэ больш прафэсійна займацца Ксюшай. Выхаванцы Стацэнка выступаюць у рознах гарадах Беларусі, удзельнічаюць у дабрачынных акцыях.
-сакавіка [[2007]], на сьвяточнай цырымоніі ўзнагароджаньня ляўрэатаў музычнай радыё-прэміяй «Залатое вуха», атрымала ўзнагароду-статуэтку «Залатого вуха»<ref>{{ref-ru}}[http://barabanschikova.ucoz.ru/blog/2007-04-11-7 Фан - клуб - Ольги Барабанщиковой]</ref>, «За ўклад у разьвіцьцё айчыннай культуры». Яе выхаванцы перамагалі больш чым на сарака міжнародных музычных фэстывалях у Нямеччыне, Польшчы, Славеніі, Расеі, Украіне і Беларусі, ў тым ліку «Прыз глядацкіх сымпатыяў» і Гран-пры «[[Славянскі базар]]» у [[Віцебск]]у, срэбра і золата «[[Конкурс песьні Эўрабачаньне|Дзіцячага Эўрабачаньня]]». Сярод яе выхаванцаў таксама і Андрэй Кунец.
+сакавіка 2007 на сьвяточнай цырымоніі ўзнагароджаньня ляўрэатаў музычнай радыё-прэміяй «Залатое вуха», атрымала ўзнагароду-статуэтку «Залатога вуха»<ref>{{ref-ru}}[http://barabanschikova.ucoz.ru/blog/2007-04-11-7 Фан — клуб — Ольги Барабанщиковой]</ref>, «За ўклад у разьвіцьцё айчыннай культуры». Яе выхаванцы перамагалі больш чым на сарака міжнародных музычных фэстывалях у Нямеччыне, Польшчы, Славеніі, Расеі, Украіне і Беларусі, ў тым ліку «Прыз глядацкіх сымпатыяў» і Гран-пры «[[Славянскі базар]]» у [[Віцебск]]у, срэбра і золата «[[Конкурс песьні Эўрабачаньне|Дзіцячага Эўрабачаньня]]». Сярод яе выхаванцаў таксама і Андрэй Кунец.
 == Сям’я ==
@@ Радок 12: / Радок 13: @@
 * Муж — Сітнік Міхаіл Пятровіч. Бізнэсмэн. Атрымаў пэдагагічную адукацыю, але па атрыманай спецыяльнасьці не працаваў.
 * 2 дачкі: старэйшая — Анастасія, і малодшая [[Ксенія Сітнік|Ксенія]].
-# Анастасія Стацэнка (г.н. [[1988]]). У дзяцінстве таксама займалася сьпевамі ў студыі сваёй матулі. Атрымала некалькі перамог на вакальных конкурсах. У [[2006]] г. паступіла ў Інстытут сучасных ведаў імя Шырокага. У канцы [[2008]] г. зьехала у [[Злучаныя Штаты Амэрыкі|ЗША]] на стажыроўку. Цяпер жыве і навучаецца ў [[Нью-Ёрк]]у.
+# Анастасія Стацэнка (г.н. 1988). У дзяцінстве таксама займалася сьпевамі ў студыі сваёй матулі. Атрымала некалькі перамог на вакальных конкурсах. У 2006 г. паступіла ў Інстытут сучасных ведаў імя Шырокага. У канцы 2008 г. зьехала у [[Злучаныя Штаты Амэрыкі|ЗША]] на стажыроўку. Цяпер жыве і навучаецца ў [[Нью-Ёрк]]у.
-# [[Ксенія Сітнік]] (д.н. 15.05.[[1995]]) — беларуская сьпявачка, пераможца «[[Конкурс песьні Эўрабачаньне|Дзіцячага Эўрабачаньня]]» [[2005]] году. Удзельнічала ў шматлікіх конкурсах, займаючы прызавыя месцы. У сьнежні [[2005]] году сыграла галоўную ролю ў навагоднім м’юзыкле «Зорная ноч-2006». Тэлевядучая.
+# [[Ксенія Сітнік]] (д.н. 15.05.1995) — беларуская сьпявачка, пераможца «[[Конкурс песьні Эўрабачаньне|Дзіцячага Эўрабачаньня]]» 2005 году. Удзельнічала ў шматлікіх конкурсах, займаючы прызавыя месцы. У сьнежні 2005 году сыграла галоўную ролю ў навагоднім м’юзыкле «Зорная ноч-2006». Тэлевядучая.
 == Крыніцы ==