Ельніца (дрэва): розьніца паміж вэрсіямі
д робат дадаў: udm:Ньылпу |
д r2.7.3) (робат дадаў: oc:Avet |
||
Радок 62: | Радок 62: | ||
[[no:Edelgranslekten]] |
[[no:Edelgranslekten]] |
||
[[nn:Edelgran]] |
[[nn:Edelgran]] |
||
[[oc:Avet]] |
|||
[[mhr:Нулго]] |
[[mhr:Нулго]] |
||
[[koi:Ньыв]] |
[[koi:Ньыв]] |
Вэрсія ад 18:53, 18 чэрвеня 2012
Піхта (па-лацінску: Abies) — род вечназялёных дрэваў сямейства хваёвых (Pinaceae). Род налічвае каля 40 біялягічных відаў.
Вышыня да 60 м, у некаторых відаў да 100 м, дыямэтар ствала да 2 м. Крона густая, конусападобная, ствол прамы. Кара пераважна гладкая, сьветла-шэрая, багатая смалой. Ігліца пляскатая, мяккая, з дзьвюма белаватымі палоскамі на ніжнім баку. Сьпелыя шышкі цыліндрычныя, прамастойныя, фіялетавыя або карычневыя.
Жыве 150—400 гадоў і больш.
Піхта пашыраная ва ўмераных шыротах паўночнага паўшар’я, часьцей у гарах. Расьце разам зь елкай ці ўтварае чыстыя дрэвастоі. Адна з асноўных парод цёмнахвойнай тайгі. Некаторыя віды сустракаюцца ў трапічных шыротах (напрыклад у гарах Мэксыкі і Гватэмалы).
На Беларусі піхта белая, або эўрапейская расьце ў Белавескай пушчы: утварае лясны піхтавы «востраў» на балотным масіве Дзікі Нікар, ахоўваецца. У садова-паркавай культуры больш за 10 відаў піхты. Найбольш вядомыя: піхта сыбірская, аднаколерная, суцэльналістая, бальзамічная, Віча. Вырошчваецца ў адзіночных, групавых, алейных пасадках.
Вонкавыя спасылкі
Ельніца (дрэва) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў