Санель
| Санель лац. Saniel | |
| Sanilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sano + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Сяніла |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Санель» | |
Санель — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Саніла (Sanilo) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова сан- (сен-), магчыма, паходзіць ад гоцкага *swans 'лебедзь'[2].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Sanna (Sanne)[3].
У Прусіі бытавалі імёны: Sanna[a] (1408 год)[5], Sangal[b], Sangawe / Sangaw (1355 і 1385 гады), Sangite / Sangede / Sangit / Sengede (1297 і 1378 гады), Sangaude / Sangawde (1394, 1396 і 1401 гады), Sangot, Sangunde[c] (1388, 1391 і 1399 гады), Saneythe (1333 год)[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Mordas Sanieliewicz (1558 год)[9].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1296.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 197.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 218.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1295.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 89.
- ^ Schmittlein R. Noms de personnes germaniques peu connus dans le Libro di Montaperti // Revue internationale d’onomastique. Nr. 1, 1960. P. 49—50.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1296.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 87—88.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 358.