Генадзь Зюганаў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Генадзь Андрэевіч Зюганаў
лац. Hienadź Andrejevič Ziuhanaŭ
з 12 сьнежня 1993
28 лютага 1994 — 20 сакавіка 1996
20 сакавіка 1996 — 2 сакавіка 2004
24 студзеня 2005 — 24 студзеня 2016
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 26 чэрвеня 1944(1944-06-26)[1][2] (79 гадоў)
Партыя:
Сужэнец: Надзея Васільеўна Зюганава (Амелічава)
Дзеці: Andrey Zyuganov[d]
Адукацыя:
Узнагароды:
ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені ордэн Аляксандра Неўскага ордэн «Знак Пашаны» мэдаль «У памяць 850-рочча Масквы» юбілейны мэдаль «20 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» мэдаль „Удзельніку вайсковай апэрацыі ў Сырыі“ Ордэн Дружбы народаў
ордэн Славы і гонару
Мэдаль Сталыпіна П. А. II ступені Ордэн Пашаны
Ганаровая грамата Урада Расійскай Федэрацыі

Генадзь Андрэевіч Зюганаў (нар. 26 чэрвеня 1944, Мымрына, Арлоўская вобласьць), расейскі палітык, дэпутат Дзяржаўнай думы Расеі I—VI скліканьняў, лідэр партыі КПРФ з заснаваньня.

У 1969 годзе скончыў фізыка-матэматычны факультэт Арлоўскага дзяржаўнага ўнівэрсытэта. Пад час вучобы служыў у арміі. Разьмеркаваны на пасаду выкладчыка ў Арлоўскі дзяржаўны ўнівэрсытэт. У 1970 годзе абраны дэпутатам Арлоўскага абласнога і гарадзкога савета. У 1972 годзе пачаў партыйную кар’еру. У 1978 годзе паступіў у Акадэмію Грамадзкіх навук пры ЦК КПСС. У 1980 годзе абараніў дысэртацыю на атыманьне навуковай ступені кандыдата навук. У 1983 годзе пачаў працаваць у ЦК КПСС. У 1990 годзе абраны дэлегатам устаноўчага зьезду Камуністычнай партыі РСФСР. Дэлегат XXVIII зьезду КПСС. Пасьля стварэньня ў лютым 1991 году Каардынацыйнага савета патрыятычных рухаў абраны яго старшынёй. У 1993 годзе абраны дэпутатам Дзяржаўнай думы Расеі. У 1993 годзе пачаў пісаць артыкулы ў газэце «Советская Россия». У 1995 годзе атымаў навуковую ступень доктара філязофскіх навук. Чатыры разы балятаваўся на пасаду прэзыдэнта Расеі (1996, 2000, 2008, 2012). У 2016 годзе ўзнагароджаны Ордэнам Дружбы народаў (Беларусь)[4].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Интервью[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

    • Воля к борьбе. Беседа игумена Алексия (Просвирина) с лидером Народно-Патриотического Союза России Г. А. Зюгановым [1] // Русь православная, № 4, 1999 г.
    • Святая Русь и кощеево царство. Интервью Г. А. Зюганова [2]