Яўген Барсукоў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Яўген Барсукоў
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 5 ліпеня 1990(1990-07-05)[1] (33 гады)
Рост 178 см
Вага 75 кг[2]
Пазыцыя нападнік
Клюбная інфармацыя
Клюб Гомель
Нумар 8
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2008—2013 Гомель 28 (1)
2011—2013 Рэчыца-2014 62 (18)
2013—2014 Рэчыца-2014 39 (9)
2015 Лякаматыў Гомель 30 (8)
2016—2017 Гомель 36 (12)
2017—2018 Дняпро Магілёў 44 (2)
2019—2020 Смалявічы 38 (18)
2020—2023 Славія Мазыр 86 (12)
2024—4 Гомель 10 (1)
Зборныя
2008—2009 Беларусь (да 19)[d] 6 (0)
2010 Беларусь (да 21) 4 (0)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
27 траўня 2024.

Яўге́н Барсукоў (нарадзіўся 5 ліпеня 1990 году ў Гомелі) — беларускі футбаліст, паўабаронца «Гомлю».

Кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхаванец гомельскага футболу. У 2006 годзе пачаў выступаць за дубль «Гомлю». З 2008 году пачаў таксама прыцягвацца да асноўнай каманды, але працягваў гуляць пераважна за клюбны дубль. У сэзонах 2008—2009 гадоў згуляў ў Найвышэйшай лізе 9 матчаў. Паводле вынікаў сэзону 2009 году «Гомель» вылецеў у Першую лігу, пасьля чаго Барсукоў быў пераведзены ў асноўны склад і дапамог камандзе вярнуць месца ў эліце. У сьнежні 2010 году падоўжыў кантракт з «Гомлем», але на яго ўжо не разьлічвалі ў асноўным складзе, таму нападнік быў аддадзены ў гадавую арэнду ў рэчыцкі «Ведрыч-97». У рэчыцкім клюбе здолеў замацавацца ў галоўнай камандзе, а пазьней арэнда гульца была падоўжаная.

У ліпені 2013 году вярнуўся з арэнды ў «Гомель», аднак згуляў за каманду толькі адзін матч, якім была сустрэча 21 ліпеня супраць менскага «Дынама», калі выйшаў на замену ў пачатку другога тайму, але праз паўгадзіны быў заменены. Ужо ў жніўні канчаткова зышоў з гомельскага клюбу, зноў далучыўшыся да «Ведрыча-97» у якасьці свабоднага агента. У 2014 годзе дапамог рэчыцкаму клюбу, які зьмяніў назву на «Рэчыца-2014» заняць высокае пятае месца ў Першай лізе, але на наступны год у сувязі зь фінансавымі праблемамі клюбу пакінуў яго і стаў гульцом «Гомельчыгунтрансу».

У пачатку 2016 году праходзіў прагляд у «Віцебску», але беспасьпяхова. Пазьней зноў стаў гульцом «Гомлю»[3]. У сэзоне 2016 году з 10 галамі стаў найлепшым бамбардзірам каманды і дапамог ёй атрымаць перамогу ў Першай лізе. У сьнежні 2016 году падоўжыў кантракт з клюбам[4]. У першай палове сэзону 2017 году пераважна зьяўляўся на полі, выходзічы на замену. У выніку ў 11 матчах забіў два галы.

У ліпені 2017 году пакінуў гомельскі клюб[5] і неўзабаве стаў гульцом магілёўскага «Дняпра»[6], дзе замацаваўся ў пачатковым складзе. У студзені 2018 году на год падоўжыў кантракт з магілёўцамі[7]. У сэзоне 2018 году быў трывалым гульцом першай адзінаццатцы, але ня здолеў выратаваць магілёўскую каманду ад вылету ў Першую лігу. У сьнежні 2018 году далучыўся да «Смалявічаў»[8]. Замацаваўся ў стартавым складзе каманды, з 15 галамі стаў ейным найлепшым бамбардзірам у сэзоне і дапамог вярнуцца ў Найвышэйшую лігу. У студзені 2020 году падоўжыў кантракт з клюбам зь Менскай вобласьці[9].

У чэрвені 2020 году далучыўся да мазырскай «Славіі»[10], дзе таксама хутка замацаваўся ў складзе. У сэзоне 2021 году з шасьцю галамі стаў другім бамбардзірам каманды. У сьнежні 2021 году падоўжыў кантракт з мазырчукамі[11]. У сэзоне 2022 году быў капітанам каманды. У сьнежні 2023 году пакінуў клюб[12] і ў студзені 2024 году вярнуўся ў «Гомель»[13].

Міжнародная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гуляў за юніёрскую зборную Беларусі ў кваліфікацыі чэмпіянату Эўропы. У 2010 годзе правёў таксама чатыры матчы за зборную Беларусі (да 20 гадоў).

Статыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Гомельчыгункатранс 2015 Першая ліга 30 8
Гомель 2016 Першая ліга 25 10
2017 Найвышэйшая ліга 11 2
Дняпро 15 0
2018 Найвышэйшая ліга 29 2

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]