Вэгер

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Wagher
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Wago + Heri
Іншыя формы
Варыянт(ы) Вегер, Вакар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Вэгер»

Вэгер, Вегер, Вакар — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Вагер або Вакар, пазьней Вакер, Вакара і Вэгер (Wagher, Wacar[1], Vaccarus[2], Wacker[3], Wachari, Wacaro, Weger) — імя германскага паходжаньня[4][5]. Іменная аснова вак- паходзіць ад гоцкага wakan 'пільны'[6], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[7], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[8], германскага heru 'меч'[9].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Weger[10].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Петр Векгер (1537—1538 гады)[11]; Szyman Wokor (1558 год)[12]; Ивашко Василевич Вакоров, мещанин Могилевский (12 версьня 1579 году)[13]; доброволное сознанье, урядовне чиненое перед нами Ивашка Вакоревича (21—22 верасьня 1579 году)[14]; Федко Вакоревичь (28—29 лістапада 1579 году)[15]; Ивану Вакару (26 сакавіка 1580 году)[16]; Anna Wegierowa (XVIII ст.)[17].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вакары гербу Корвін — літоўскі шляхецкі род[18].

У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналася сяло Вагарышкі (Вагаришки) ва Ўпіцкім павеце[19].

У 1579 годзе ўпаміналася зямля Вегерышкі або Вегеры ў Жамойцкім старостве[20].

На 1904 год існавала сядзіба Вакарава (Вакарова) у Смаленскім павеце Смаленскай губэрні[21].

На гістарычнай Віцебшчыне існуе вёска Вакары, на гістарычнай Упіччыне — Вагарышкі, у былым Жамойцкім старостве — Вэгеры.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 472.
  2. ^ Schonfeld M. Wörterbuch der altgermanischen personen-und völkernamen. — Heidelberg, 1911. S. 249.
  3. ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 85.
  4. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1488—1489.
  5. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 455.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 211.
  7. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  8. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  9. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  10. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 283.
  11. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 297.
  12. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 285.
  13. ^ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 39. — Вильна, 1915. С. 354—355.
  14. ^ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 39. — Вильна, 1915. С. 362.
  15. ^ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 39. — Вильна, 1915. С. 445.
  16. ^ Акты, издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 39. — Вильна, 1915. С. 563.
  17. ^ Maciejauskienė V. Gruzdžių pavardės: istorija ir dabartis // Lietuvos valsčiai. Kn. 17, 2010. P. 11.
  18. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на В, Згуртаваньне беларускай шляхты
  19. ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 61.
  20. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 46.
  21. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 381.