Шабля

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Шаблі на мініятуры ў Радзівілаўскім летапісе XV стагодзьзя
Усходнеэўрапейская шабля XII стагодзьдзя

Шабля — халодная, колюча-сякучая зброя, якая складаецца з выгнутага мэталічнага клінка зь лязом на пукатым баку, і дзяржаньня.

Будова[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Будова шаблі

A. Дзяржаньне
B. Клінок
C. Застава
D. Моц або сяродка клінка
E. Пяро альбо Штых

1 — Галаўня
2 — Рукаяць (дзяржаньне, дзяржак)
3 — Вусы
4 — Эфэс (гарда)
5 — Лязо (завостраны бок)
6 — Абух
7 — Плаз
8 — Жолаб (баразна)
9 — Молат (Ялмань)
10 — Пяро

Этымалёгія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Беларускае слова шабля, таксама як польскае szablya, украінскае шабля і нямецкае säbel, паходзіць з вугорскага: szablya (вымаўленьне: so’bjo — літ. рэзаць).

Абардажная шабля

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]