Францішак Палацкі
Францішак Палацкі | |
па-чэску: František Palacký | |
Францішак Палацкі | |
Дата нараджэньня | 14 чэрвеня 1798[1][2][3][…] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 26 траўня 1876[1][2][3][…] (77 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Занятак | пісьменьнік, архівіст, геральдыст, журналіст, палітык, філёзаф, гісторык, паэт, эстэтык, літаратуразнаўца |
Бацька | Jiří Palacký[d][7][8] |
Дзеці | Jan Palacký[d] і Marie Riegrová-Palacká[d] |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Франці́шак Па́лацкі (па-чэску: František Palacký; 14 чэрвеня 1798, Годславіцэ, Маравія — 26 траўня 1876, Прага) — чэскі гісторык, літаратар, палітык і грамадзкі дзеяч.
Часта мянуецца «бацькам чэскай гістарыяграфіі». Найвышэйшае дасягненьне — «Гісторыя народу чэскага ў Чэхіі і Маравіі» ў 5 тамах (нямецкае выданьне — 1836—1876, чэскае выданьне — 1848—1876). Даведзеная да 1526 году. Як гістарыёграф прыналежыў да рамантычнай традыцыі.
Палацкі быў першым загадчыкам гістарычнага аддзелу Нацыянальнага музэю (1818—1841), з 1827 году па яго ініцыятыве музэй пачаў навуковыя публікацыі на чэскай мове.
Як палітык — прыхільнік і адзін з творцаў канцэпцыі аўстраславізму. Удзельнік рэвалюцыі 1848—1849 гадоў. Крах плянаў фэдэралістаў і імпрэза рэакцыі прымусілі яго ў 1852 годзе пакінуць палітыку.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Frantisek Palacky // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ а б František Palacký // Эўрапейская тэатральная архітэктура (анг.) — Arts and Theatre Institute.
- ^ а б František Palacký // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ^ а б Палацкий Франтишек // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ а б Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ а б Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
- ^ Zemský archiv v Opavě, Matrika narozených N • inv. č. 2017 • sig. NJ III 1 • 1784 - 1845 • Hodslavice, s. 70 — 2002.
- ^ Kryšpín V. Obraz činnosti literární učitelstva českoslovanského za posledních 100 let (чэс.) — 1885. — С. 199.