Салокі
| Салокі лац. Sałoki | |||||
| лет. Salakas | |||||
.jpg) Агульны выгляд | |||||
| |||||
| Краіна: | Летува | ||||
| Павет: | Уцянскі | ||||
| Раён: | Езяроскі | ||||
| Насельніцтва: | 519 чал. (2011) | ||||
| Часавы пас: | UTC+2 | ||||
| летні час: | UTC+3 | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°34′41″ пн. ш. 26°7′59″ у. д. / 55.57806° пн. ш. 26.13306° у. д.Каардынаты: 55°34′41″ пн. ш. 26°7′59″ у. д. / 55.57806° пн. ш. 26.13306° у. д. | ||||
Салокі на мапе Летувы   Салокі | |||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||||
.svg)
Салокі[a][1] (лет. Salakas) — мястэчка ў Летуве, на беразе возера Лодзяў. Цэнтар староства Езяроскага раёну Ўцянскага павету. Насельніцтва на 2011 год — 519 чалавек.
Салокі — даўняе мястэчка гістарычнай Браслаўшчыны, побач зь якім праходзіць паўночна-заходняя мяжа этнічнай тэрыторыі беларусаў.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Тапонім Салокі ўтварыўся ад колішняга возера Салокаў[2].
Варыянты назвы ў гістарычных крыніцах: Solok (1512 год)[3]; в Солоку (1553 год)[4].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вялікае Княства Літоўскае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Першы пісьмовы ўпамін пра Салокі датуецца 1387 годам, калі вялікі князь Ягайла перадаў гэтую мясцовасьць Віленскаму біскупству.
Пад 1552 годам Салокі ўпамінаюцца як мястэчка. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай 1565—1566 гадоў яны ўвайшлі ў склад Браслаўскага павету Віленскага ваяводзтва.
Пад уладай Расейскай імпэрыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Салокі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Новааляксандраўскім павеце Ковенскай губэрні. У 2-й палове XIX ст. у мястэчку быў 81 будынак.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Салокі занялі войскі Нямецкай імпэрыі.
Найноўшы час[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі Салокі ўвайшлі ў склад Беларускай ССР[5]. Па польска-летувіскіх баях і падпісаньні пагадненьня паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Летувой у 1919 годзе яны апынуліся ў складзе Летувы. За часамі Другой сусьветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 году мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XIX стагодзьдзе: ~1890 год — 1083 чал.[6]
- XXI стагодзьдзе: 2011 год — 519 чал.
Турыстычная інфармацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Капліца Сьвятога Яна Непамука (1930)
- Касьцёл Найсьвяцейшай Панны Марыі (1911)
- Могілкі татарскія
Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Краявіды Салокаў
-
Касьцёл -
Капліца -
Старая камяніца -
Стары драўляны будынак
.jpg)
.jpg)
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ таксама Салакі
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Вялікі гістарычны атлас Беларусі. У 4 т. Т. 2. — Мінск, 2013. С. 74.
- ^ Vanagas A. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius: Mokslas, 1981. P. 287.
- ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 216.
- ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 167.
- ^ Вялікі гістарычны атлас Беларусі. У 4 т. Т. 4. — Мінск, 2018. С. 20.
- ^ Słownik geograficzny... T. XI. — Warszawa, 1890. S. 59.
| ||||||||