Мікалай Пінігін
Мікалай Пінігін | |
 | |
| Род дзейнасьці | тэатральны рэжысэр |
|---|---|
| Дата нараджэньня | 6 жніўня 1957 (66 гадоў) |
| Месца нараджэньня | Ізюм, Харкаўская вобласьць, УССР, СССР |
| Грамадзянства | Беларусь |
| Месца вучобы | |
| Месца працы | |
| Узнагароды | Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (1992) |
Мікала́й Мікала́евіч Піні́гін (нар. 6 жніўня 1957, Ізюм, Харкаўская вобласьць, цяпер Украіна) — беларускі тэатральны рэжысэр, мастацкі кіраўнік Нацыянальнага акадэмічнага тэатру імя Янкі Купалы.
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Нарадзіўся 6 жніўня 1957 году ў горадзе Ізюм (цяпер Харкаўская вобласьць, Украіна). У 1979 годзе скончыў тэатральны факультэт Беларускага тэатральна-мастацкага інстытуту па спэцыяльнасьці «Рэжысура тэлебачаньня» (Уладзімера Маланкіна, Віктара Карпілава). У 1979–1980 гадох працаваў рэжысэрам на беларускім тэлебачаньні. У 1980–1982 гадох працаваў артыстам Расейскага драматычнага тэатру імя Максіма Горкага (Менск). У 1982–1984 гадох на стажыроўцы ў якасьці рэжысэра ў Маскоўскім Малым тэатры. З 1985 году — рэжысэр Нацыянальнага акадэмічнага тэатру імя Янкі Купалы. У 1985–1987 гадох выкладаў на катэдры «Майстэрства актора й рэжысуры» Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў[1]. У 1995 годзе стажыраваўся ў парыскім тэатры Courant Fest. З 1998 году — рэжысэр Вялікага драматычнага тэатра ім. Г. А. Таўстаногава (Санкт-Пецярбург). Жыў у Санкт-Пецярбургу. У сьнежні 2008 году прызначаны галоўным рэжысэрам Нацыянальнага акадэмічнага тэатру імя Янкі Купалы.
Пастаўленыя спэктаклі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Мікалай Пінігін паставіў больш за 50 спэктакляў, сярод якіх
- 1984 «Жанчына з мора» Гэнрыка Ібсэна — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 1989 «Дракон» Яўгена Шварца — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 1989 «Эмігрант» Славаміра Мрожака — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 1990 «Тутэйшыя» Янкі Купалы — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 1992 «Дзіця з Віфлеему» — Тэатар-студыя кінаактора
- 1993 «Ідылія» Вінцэнта Дунін-Марцінкевіча — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 1996 «Сродак Макропуласа» Карэла Чапэка — Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатар імя Якуба Коласа
- 1997 «Капрызы Марыяны» Альфрэда дэ Мюсэ — Вялікі драматычны тэатр імя Г. А. Таўстаногава
- 1998 «ART» Ясьміны Рэзы — Малы тэатр, г. Мінск, ВДТ імя Таўстаногава
- 1999 «Бедная Ліза» Мікалая Карамзіна — "Віртуёзы сцэны"
- 1999 «Каліфарнійская сюіта» Ніла Саймана — ВДТ імя Таўстаногава
- 1999 «Боты на тоўстай падэшве» Пятра Гладзіліна — прадзюсарскі цэнтр "Альфа-радыё"
- 2000 «Дотык» Патрыка Марбера — прадзюсарскі цэнтр "Альфа-радыё"
- 2000 «Хлусня на доўгіх нагах» Эдуарда дэ Філіпа — ВДТ імя Таўстаногава
- 2001 «Таленты і прыхільнікі» Аляксандра Астроўскага — ВДТ імя Таўстаногава
- 2002 «Вячэра з выдуркам» Франсіса Вэбера — Нікола-тэатар, "Альфа-радыё"
- 2002 «Касцюмер» Рональда Харвуда — ВДТ імя Таўстаногава
- 2003 «Бульвар злачынстваў» Эрыка-Эманюэля Шміта — Тэатар імя Я.Вахтангава, Масква
- 2003 «Чайка» Антона Чэхава — майстар-кляса, Клермон-Феран, Францыя
- 2004 «Матылёк» Пятра Гладзіліна — ВДТ імя Таўстаногава
- 2004 «Кацярына Іванаўна» Леаніда Андрэева — ВДТ імя Таўстаногава
- 2005 «Квартэт» Рональда Харвуда — ВДТ імя Таўстаногава
- 2006 «Эмігранты» Славаміра Мрожака — ВДТ імя Таўстаногава
- 2008 «Пінская шляхта» Вінцэнта Дунін-Марцінкевіча — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2011 «Ноч на Каляды» Мікалая Гогаля — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2012 «Местачковае кабарэ» паводле твораў Мар'яна Хемара, Юльяна Тувіма, Віктара Шалкевіча — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2014 «Пан Тадэвуш» Адама Міцкевіча — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2015 «Чайка» Антона Чэхава — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2015 «Вельтмайстар-акардэон» Марка Мэрмана — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2015 «ART» Ясьміны Рэзы — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2016 «Дзьве душы» Максіма Гарэцкага — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2017 «Школа падатка-плацельшчыкаў» Луі Вернэя ды Жоржа Бэра — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2018 «Рэвізор» Мікалая Гогаля — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2018 «Талерантнасьць» («Бог разьні») Ясьміны Рэзы — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
- 2019 «Кароль Лір» Ўільяма Шэксьпіра — Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы
Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (за спэктакль «Тутэйшыя» Янкі Купалы, 1992)
- тэатральная прэмія БСТД імя Еўсьцігнея Міровіча ў намінацыі «За найлепшую рэжысуру» (спэктакль «Ідылія» Вінцэнта Дунін-Марцінкевіча, 1994, 1999)
- «Чалавек году Беларусі» ў намінацыі «Сцэна» 1994 году[1].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Мікалай Пінігін. kupalauski.by. Праверана 9 верасьня 2015 г. Архіўная копія ад 9 верасьня 2015 г.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Пінігін Мікалай // Культуралогія: Энцыклапедычны даведнік. / Уклад. Дубянецкі Э. — Мн.: БелЭн, 2003. ISBN 985-11-0277-6
