Загор’е (Чачэрскі раён)
| Загор’е | |
| Першыя згадкі: | XVIII ст. |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Чачэрскі |
| Сельсавет: | Залескі |
| Насельніцтва: | 0 чал. (1990-я) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2339 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°1′32″ пн. ш. 30°58′25″ у. д. / 53.02556° пн. ш. 30.97361° у. д.Каардынаты: 53°1′32″ пн. ш. 30°58′25″ у. д. / 53.02556° пн. ш. 30.97361° у. д. |
Загор’е на мапе Беларусі   Загор’е | |
Заго́р’е[1] — былая вёска ў Чачэрскім раёне Гомельскай вобласьці Беларусі. Уваходзіла ў склад Залескага сельсавету. Насельніцтва 0 чал. (2004). Знаходзілася за 15 км на паўночны ўсход ад места Чачэрск, за 52 км ад чыгуначнай станцыі Буда-Кашалёўская (лінія Гомель — Жлобін), за 80 км ад Гомелю. На поўначы, усходзе і поўдні мяжуе з Чачэрскім біялягічным заказьнікам. Побач знаходзіцца крэйдавае радовішча.
У выніку катастрофы на Чарнобыльскай АЭС і радыяцыйнага забруджваньня жыхары пераселеныя ў чыстыя месцы.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Паводле пісьмовых крыніц вядомая з XVIII стагодзьдзя як паселішча ў Рэчыцкім павеце Менскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага. Паводле вопісу 1765 году 18 дымоў, працаваў млын.
Пасьля першага падзела Рэчы Паспалітай (1772) у складзе Расейскай імпэрыі. У 1871 годзе жыхары захапілі вялікі ўчастак лесу, які прыналежаў абшарніку, пра што граф І. І. Чарнышоў-Круглікаў паведамляў міністру ўнутраных справаў. З 1880 дзейнічала хлебазапасная крама. Паводле перапісу 1897 году дзейнічалі школа граматы, 2 ветракі, у Палескай воласьці Гомельскага павету Магілёўскай губэрні. Побач знаходзіўся фальварак Старое Загор’е. У 1909 годзе 385 дзесяцін зямлі, лясная вартоўня.
У 1926 годзе 72 двары, працавалі паштовы пункт, пачатковая школа. З 8 сьнежня 1926 году да 30 сьнежня 1927 году цэнтар Загорскага, з 1939 да 29 кастрычніка 1959 году ў Закрыніцкім сельсавеце Чачэрскага раёну Гомельскай (да 26 ліпеня 1930) акругі, з 20 лютага 1938 году Гомельскай вобласьці. У 1930 арганізаваны калгас «Юны ленінец», працавалі смалакурня (з 1933), 2 ветракі, Загорское лясьніцтва. 108 жыхароў загінулі на франтох нямецка-савецкай вайны.
29 сьнежня 2011 году вёска ліквідаваная рашэньнем Чачэрскага раённага Савету дэпутатаў[2].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XVIII стагодзьдзе: 1765 — 18 дымоў
- XIX стагодзьдзе: 1897 — 49 двароў, 266 жыхароў (паводле перапісу)
- XX стагодзьдзе: 1909 — 67 двароў, 464 жыхары; 1959 — 536 жыхароў (паводле перапісу)
- XXI стагодзьдзе: 1990-я — жыхароў няма[3]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
- ^ «Об упразднении сельских населенных пунктов». Решение Чечерского районного Совета депутатов от 29 декабря 2011 г. № 86 (рас.)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 2. Кн. 2. — Менск, 2005. С. 487
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 2, кн. 2. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2005. — 520 с.: іл. ISBN 985-11-0330-6. С. 487