Аляксандар Заслаўскі (сын Януша)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Аляксандар Заслаўскі

Герб «Баклай»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся XVI стагодзьдзе
Памёр не раней за 27 верасьня 1629 і не пазьней за 6 сьнежня 1629[1]
Род Заслаўскія
Бацькі Януш Заслаўскі
Аляксандра з Сангушкаў
Жонка Эўфрасіньня з Астроскіх
Дзеці Уладзіслаў Дамінік

Аляксандар Заслаўскі (па 15771629) — дзяржаўны дзяяч Рэчы Паспалітай. Кашталян валынскі (16051615), ваявода брацлаўскі (16151628) і кіеўскі1628).

Па сьмерці бацькі атрымаў маёнткі роду Астроскіх (60 местаў і мястэчак). Трымаў Жытомірскае староства, II ардынат астроскі.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З княскага роду Заслаўскіх гербу «Баклай», сын Януша і Аляксандры з Сангушкаў.

Атрымаў грунтоўную адукацыю ў заходнеэўрапейскіх унівэрсытэтах. Займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў.

Ажаніўся з Эўфрасіньняй Астроскай (шлюб у 1605), зь якой меў сыноў Францішка, Караля, Януша Базыля, Кастантына Аляксандра, Уладзіслава Дамініка і Януша Ізыдора, а таксама дачок Сузанну і Канстанцыю. На хросных бацькоў для сваіх дзяцей запрашаў убогіх і жабракоў[2].

У варшаўскай бібліятэцы аа. Капуцынаў захоўваюцца кнігі з прыватнай бібліятэкі А. Заслаўскага, у тым ліку: лац. Joan Herdani. De quatuor summis inferiis libri tres. Argentorati 1556; Opus chronologicum… auctore Jacobo Gordono Lesmoreo. Scoto. Societatis Jesu doctore theologo. Coloniae 1614; Petri Matthaei. Historiarum Franciae continuatarum… interprete Johanne Friderico Salveldt. Darmstadino. Francofurti 1613. Імаверна, кнігі патрапілі туды празь бібліятэку кляштару аа. Капуцынаў у Астрозе[3].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Urzędnicy województw kijowskiego i czernihowskiego XV-XVIII wieku: spisyKórnik: Biblioteka Kórnicka, 2002. — С. 67. — 344 с. — ISBN 83-85213-37-6
  2. ^ Eustachy Heleniusz (Eustachy Antoni Iwanowski). Wspomnienia polskich czasów dawnych i późniejszych przez Eu......go Heleniusza. T. I. — Lwów, 1894. S. 102.
  3. ^ Rewski Z. Dawna biblioteka ks. Zasławskich w Ostrogu // Ziemia Wołyńska. 1939. Cz. 1. S. 13.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]