Ойча наш

О́йча наш (па-лацінску: Pater Noster) — малітва, якой Ісус Хрыстос навучаў у Мацьвей 6.9-13:

Ойча наш, каторы ёсьць на небе!
Сьвяціся Імя Тваё.
Прыйдзі Валадарства Тваё.
Будзь воля Твая
Як у небе, так і на зямлі.
Хлеба нашага штодзённага
дай нам сёньня.
І адпусьці нам грахі нашы,
як і мы адпускаем
вінаватым нашым.
І ня ўводзь нас у спакусу,
але збаў нас ад злога.
Амэн.

на лацінскай мове:

Pater noster, qui es in caelis,
sanctificetur nomen tuum.
Adveniat regnum tuum.
Fiat voluntas tua,
sicut in caelo et in terra.
Panem nostrum quotidianum da nobis hodie,
et dimitte nobis debita nostra
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.
Et ne nos inducas in tentationem,
sed libera nos a malo.
Amen.

Чаму «Ойча наш» сустракаецца ў прыкладах тэкстаў

Малітва «Ойча наш» часта сустракаецца ў артыкулах пра мовы як прыклад тэксту гэтае мовы. Гэта традыцыя пайшла ад эўрапейскіх мовазнаўцаў, і ўсталявалася яна, бо:

• яны былі хрысьціянамі і ведалі тэкст малітвы на памяць;
• для многіх моў Біблія была першай, асноўнай ці нават адзінай даступнай надрукаванай кнігай.

Апошнім часам, аднак, рэкамэндуюць ужываць іншыя прыклады тэкстаў:

• Першы артыкул Усеагульнай дэклярацыі правоў чалавека, празь яе ўнівэрсальнасьць і нэўтральнасьць.
• Біблійную легенду пра Бабілёнскую вежу, якая больш апавядальная і дае лепшае ўражаньне пра агульны выгляд мовы.
• Нейкі іншы аповед, не зьвязаны з хрысьціянствам.

Вонкавыя спасылкі

• «Ойча наш» на тысячы мовах