Мёртвая мова: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Jauhienij (гутаркі | унёсак)
дНяма апісаньня зьменаў
Радок 9: Радок 9:
У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць «ажыць», як гэта здарылася з [[іўрыт]]ам.
У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць «ажыць», як гэта здарылася з [[іўрыт]]ам.


== Глядзі таксама ==
== Глядзіце таксама ==
* [[Сьпіс мёртвых моваў]]
* [[Сьпіс мёртвых моваў]]
* [[Штучныя мовы]]
* [[Штучныя мовы]]

Вэрсія ад 11:48, 4 траўня 2011

Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненьні да мовы, што ня мае жывых носьбітаў, для якіх бы яна зьяўлялася роднай.

Сьмерць мовы можа настаць у выпадку яе выцясьненьня іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амэрыканскіх індзейцаў, якія былі выцесьненыя ангельскай і іншымі мовамі калянізатараў.

Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, разьвіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай зьявы можа быць лаціна, зь якой разьвіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасьцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.

Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (лаціна, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).

У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць «ажыць», як гэта здарылася з іўрытам.

Глядзіце таксама