Аляксей Аляксеевіч Волкаў: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Jim (гутаркі | унёсак)
дапаўненьне
д →‎Біяграфія: артаграфія, стыль, вікіфікацыя, пунктуацыя
Радок 39: Радок 39:
== Біяграфія ==
== Біяграфія ==


У [[1915]] годзе Волкаў стаў сябрам РСДРП(б). Пасьля рэвалюцыі, ў [[1917]] годзе ўзначаліў завадзкі камітэт, стаў кіраўніком кантрольнай камісіі ў [[Санкт-Пецярбург|Петраградзе]]. У 1917 [[1918]] г.г. змагаўся ў [[Грамадзянская вайна|Грамадзянскай вайне]] на баку Чырвонай арміі. З [[Чэрвень|чэрвеня]] 1918 года да [[Жнівень|жніўня]] [[1920]] года быў прызначаны кіраўніком адзьдзелу аховы здароў’я, сябрам Выканаўчага камітэту раённага Савету Петраграда. У [[1919]] 1920 г.г. зноў знаходзіўся ў шэрагах Чырвонай Арміі. У 1920 годзе стаў адказным арганізатарам раённага камітэту РКП(б) ў Петраградзе. З 1920 года да [[Лістапад|лістапада]] [[1921]] года Волкава прызначылі кіраўніком Выканаўчага камітэту [[Ташкент|Ташкенцкага]] Савету. Потым, да [[красавік]]а [[1922]] года быў намесьнікам кіраўніка Камітэту дапамогі галадаючым Туркестана. Да ліпеня 1922 года ўзначальваў галоўнае упраўленьне камунальнай гаспадаркі Народнага камісарыяту ўнутраных страваў Туркестанскай АССР. Да лістапада 1922 года працаваў народным камісарам сацыяльнага забесьпячэньня Туркестанскай АССР а ў [[Сьнежань|сьнежні]] намесьнікам народнага камісара сац. забесьпячэньня. Са сьнежня 1922 года да сакавіка [[1923]] года быў адказным сакратаром Паўтарацкага ўезнага камітэта КП(б) Туркестана. Да верасьня 1923 года працаваў адказным сакратаром Краснаводзкага ўезнага савета КП(б) Туркестана. У 1923 [[1924]] г.г. адказны сакратар Мерскага ўезнага савета КП(б) Туркестана. Са сьнежня 1924 года да [[1925]] года быў прызначаны намесьнікам Цэнтральнай кантрольнай камісіі КП(б) Туркмэніі.
У [[1915]] годзе Волкаў стаў сябрам РСДРП(б). Пасьля рэвалюцыі, ў [[1917]] годзе ўзначаліў завадзкі камітэт, стаў кіраўніком кантрольнай камісіі ў [[Санкт-Пецярбург|Петраградзе]]. У 1917 — [[1918]] г.г. змагаўся ў [[Грамадзянская вайна|Грамадзянскай вайне]] на баку Чырвонай арміі. З [[Чэрвень|чэрвеня]] 1918 году да [[Жнівень|жніўня]] [[1920]] году быў кіраўніком адзьдзелу аховы здароўя, сябрам Выканаўчага камітэту раённага Савету Петраграда. У [[1919]] — 1920 г.г. зноў знаходзіўся ў шэрагах Чырвонай Арміі. У 1920 годзе стаў адказным арганізатарам раённага камітэту РКП(б) ў Петраградзе. З 1920 году да [[лістапад]]у [[1921]] году Волкава прызначылі кіраўніком Выканаўчага камітэту [[Ташкент|Ташкенцкага]] Савету. Потым, да [[красавік]]а [[1922]] году, быў намесьнікам кіраўніка Камітэту дапамогі галадаючым Туркестана. Да ліпеня 1922 году ўзначальваў галоўнае упраўленьне камунальнай гаспадаркі Народнага камісарыяту ўнутраных страваў Туркестанскай АССР. Да лістапада 1922 году працаваў народным камісарам сацыяльнага забесьпячэньня Туркестанскай АССР, а ў [[Сьнежань|сьнежні]] намесьнікам народнага камісара сац. забесьпячэньня. Са сьнежня 1922 году да сакавіка [[1923]] году быў адказным сакратаром Паўтарацкага ўезнага камітэта КП(б) Туркестана. Да верасьня 1923 году працаваў адказным сакратаром Краснаводзкага ўезнага савета КП(б) Туркестана. У 1923 — [[1924]] г.г. адказны сакратар Мерскага ўезнага савета КП(б) Туркестана. Са сьнежня 1924 году да [[1925]] году быў прызначаны намесьнікам Цэнтральнай кантрольнай камісіі КП(б) Туркмэніі.


У [[1927]][[1929]] г.г. Волкаў быў скіраваны ў [[Украінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Украіну]], на пасаду кіраўніка [[Луганск]]ай акружной кантрольнай камісіі КП(б) Украіны. З [[29 лістапада]] 1929 года да [[5 чэрвеня]] [[1930]] года быў сябрам цэнтральнай кантрольнай камісіі КП(б) Украіны. Адначасова быў кіраўніком камісіі па раскулачваньню выканкаму Пугачоўскага акружнога савета.
У [[1927]][[1929]] г.г. Волкаў быў скіраваны ў [[Украінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Украіну]] на пасаду кіраўніка [[Луганск]]ай акружной кантрольнай камісіі КП(б) Украіны. З [[29 лістапада]] 1929 году да [[5 чэрвеня]] [[1930]] году быў сябрам цэнтральнай кантрольнай камісіі КП(б) Украіны. Адначасова быў кіраўніком камісіі па раскулачваньні выканкаму Пугачоўскага акружнога савета.


У 1930 [[1932]] г.г. прызначаны кіраўніком Ніжне-Волжскага краявога адзьдзела працы. З [[1932]] года быў пераведзены ў [[Масква|Маскву]], на пасаду інструктара маскоўскага гаркаму ВКП(б). З [[1933]] да [[1937]] года быў першым сакратаром Кіраўскага раённага камітэту ВКП(б) Масквы. Адначасова, з [[29 траўня]] 1937 да [[11 жніўня]] 1937 года выконваў абавязкі другога сакратара Маскоўскага гаркаму ВКП(б).
У 1930 — [[1932]] г.г. прызначаны кіраўніком Ніжне-Волжскага краявога адзьдзела працы. З [[1932]] году быў пераведзены ў [[Масква|Маскву]], на пасаду інструктара маскоўскага гаркаму ВКП(б). З [[1933]] да [[1937]] году быў першым сакратаром Кіраўскага раённага камітэту ВКП(б) Масквы. Адначасова з [[29 траўня]] 1937 да [[11 жніўня]] 1937 году выконваў абавязкі другога сакратара Маскоўскага гаркаму ВКП(б).


З [[11 жніўня]] 1937 года да [[18 чэрвеня]] [[1938]] года Волкаў в.а. першага сакратара ЦК КП(б) Беларусі і адначасова зьяўляўся сябрам бюро ЦК КП(б) Беларусі<ref>[http://proekt-wms.narod.ru/states/belorusia.htm //Руководители Беларуси]</ref>. Пад час яго кіраваньня, па БССР пракацілася хваля рэпрэсіяў. Па сьведчаньнях Волкаў не займаўся кіраўніцтвам, а быў памагатым НКУС і гэты абавязак выконваў з задавальненьнем <ref>[http://jivebelarus.net/history/new-history/defeat-national-resist.html?page=7 //С. Кандыбовіч - Разгром нацыянальнага руху ў Беларусі]</ref>.
З [[11 жніўня]] 1937 году да [[18 чэрвеня]] [[1938]] году Волкаў в.а. першага сакратара ЦК КП(б) Беларусі і адначасова сябра бюро ЦК КП(б) Беларусі<ref>[http://proekt-wms.narod.ru/states/belorusia.htm //Руководители Беларуси]</ref>. Пад час яго кіраваньня па БССР пракацілася хваля рэпрэсіяў. Па сьведчаньнях, Волкаў не займаўся кіраўніцтвам, а быў памагатым НКУС і гэты абавязак выконваў з задавальненьнем<ref>[http://jivebelarus.net/history/new-history/defeat-national-resist.html?page=7 //С. Кандыбовіч — Разгром нацыянальнага руху ў Беларусі]</ref>.


{{Цытата|Новы сакратар ЦК партыі Волкаў быў грубым дэспатам з прыёмамі чэкіста першых гадоў савецкага ладу. Малакультурны і бессаромны ў выразах, ён рабіў адмоўнае ўражанне. Час праводзіў у выступленнях на розных сходах, дзе "граміў" ворагаў народа. Направа і налева прыпісваў абраным ахвярам разнастайныя злачынствы, галоўным чынам шпіянаж і шкодніцтва. Пасля такой характарыстыкі агентам НКУС заставалася толькі падбіраць ахвяры і накіроўваць іх у скляпенні. Давялося чуць аповед аднаго прафесара па скураных захворваннях Пракапчука. На сходзе медыцынскіх работнікаў у сваім выступленні Волкаў абвінаваціў прафесара ў распаўсюджванні сярод пацыентаў венерычных хваробаў з мэтай шкодніцтва. А між тым, з савецкага пункту погляду прафесар Пракапчук менш за ўсё выклікаў сумненняў у палітычнай добранадзейнасці. У мінулым партызан савецка-польскай вайны, пасля заканчэння медыцынскага інстытута як надзейны чалавек і камуніст, як спецыяліст, што падаваў надзеі, ён быў камандзіраваны ў Парыж для ўдасканалення па спецыяльнасці. Пасля абвінавачвання на сходзе Волкаў не дазволіў Пракапчуку выступіць з апраўданнем. |С.Кандыбовіч}}
{{Цытата|Новы сакратар ЦК партыі Волкаў быў грубым дэспатам з прыёмамі чэкіста першых гадоў савецкага ладу. Малакультурны і бессаромны ў выразах, ён рабіў адмоўнае ўражанне. Час праводзіў у выступленнях на розных сходах, дзе "граміў" ворагаў народа. Направа і налева прыпісваў абраным ахвярам разнастайныя злачынствы, галоўным чынам шпіянаж і шкодніцтва. Пасля такой характарыстыкі агентам НКУС заставалася толькі падбіраць ахвяры і накіроўваць іх у скляпенні. Давялося чуць аповед аднаго прафесара па скураных захворваннях Пракапчука. На сходзе медыцынскіх работнікаў у сваім выступленні Волкаў абвінаваціў прафесара ў распаўсюджванні сярод пацыентаў венерычных хваробаў з мэтай шкодніцтва. А між тым, з савецкага пункту погляду прафесар Пракапчук менш за ўсё выклікаў сумненняў у палітычнай добранадзейнасці. У мінулым партызан савецка-польскай вайны, пасля заканчэння медыцынскага інстытута як надзейны чалавек і камуніст, як спецыяліст, што падаваў надзеі, ён быў камандзіраваны ў Парыж для ўдасканалення па спецыяльнасці. Пасля абвінавачвання на сходзе Волкаў не дазволіў Пракапчуку выступіць з апраўданнем. |С.Кандыбовіч}}


З ліпеня 1938 года да [[20 кастрычніка]] 1938 года Волкаў прызначаны кіраўніком СНК [[Чувашыя|Чувашскай]] АССР. З [[1 кастрычніка]] 1938 года да [[4 сакавіка]] [[1940]] года быў першым сакратаром Чувашскага абласнога камітэту ВКП(б). З [[21 сакавіка]] 1939 да [[20 лютага]] [[1941]] года сябра Цэнтральнай рэвізійнай камісіі ВКП(б).
З ліпеня 1938 году да [[20 кастрычніка]] 1938 году Волкаў працаваў кіраўніком СНК [[Чувашыя|Чувашскай]] АССР. З [[1 кастрычніка]] 1938 году да [[4 сакавіка]] [[1940]] году быў першым сакратаром Чуваскага абласнога камітэту ВКП(б). З [[21 сакавіка]] 1939 да [[20 лютага]] [[1941]] году сябра Цэнтральнай рэвізійнай камісіі ВКП(б).


У 1940 годзе прызначаны намесьнікам кіраўніка Прэзыдыюму Усесаюзнага Савета лесапрамысловай каапэрацыі.
У 1940 годзе прызначаны намесьнікам кіраўніка Прэзыдыюму Усесаюзнага Савета лесапрамысловай каапэрацыі.


Памёр [[4 сакавіка]] [[1942]] года ў Маскве.
Памёр [[4 сакавіка]] [[1942]] году ў Маскве.


{{Пачатак блёку}}
{{Пачатак блёку}}

Вэрсія ад 20:35, 20 лютага 2011

Аляксей Волкаў
Першы сакратар ЦК камуністычнай партыі БССР
11 жніўня 1937 — 18 чэрвеня 1938
Папярэднік: Васіль Шаранговіч
Наступнік: Панцеляймон Панамарэнка
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 7 студзеня 1891

Дзьмітрыева, Разанская губэрнія, Расейская імпэрыя
Памёр: 4 сакавіка 1942
Масква, Расея
Партыя: КПСС
Адукацыя: 1925 - 1927 г.г. курсы марксызма-ленінізма пры ЦК РКП(б) - ВКП(б)[1]

Аляксе́й Аляксе́евіч Во́лкаў (нар. 7 студзеня [ст. ст. 26 сьнежня] 1891 ў в. Дзьмітрыева, Разанскай губэрні, Расейская імпэрыя — пам. 4 сакавіка 1942 году ў Маскве, СССР[2]) — савецкі партыйны і дзяржаўны дзяяч, кіраўнік ЦК КПБ з 1937 да 1938 году.

Біяграфія

У 1915 годзе Волкаў стаў сябрам РСДРП(б). Пасьля рэвалюцыі, ў 1917 годзе ўзначаліў завадзкі камітэт, стаў кіраўніком кантрольнай камісіі ў Петраградзе. У 1917 — 1918 г.г. змагаўся ў Грамадзянскай вайне на баку Чырвонай арміі. З чэрвеня 1918 году да жніўня 1920 году быў кіраўніком адзьдзелу аховы здароўя, сябрам Выканаўчага камітэту раённага Савету Петраграда. У 1919 — 1920 г.г. зноў знаходзіўся ў шэрагах Чырвонай Арміі. У 1920 годзе стаў адказным арганізатарам раённага камітэту РКП(б) ў Петраградзе. З 1920 году да лістападу 1921 году Волкава прызначылі кіраўніком Выканаўчага камітэту Ташкенцкага Савету. Потым, да красавіка 1922 году, быў намесьнікам кіраўніка Камітэту дапамогі галадаючым Туркестана. Да ліпеня 1922 году ўзначальваў галоўнае упраўленьне камунальнай гаспадаркі Народнага камісарыяту ўнутраных страваў Туркестанскай АССР. Да лістапада 1922 году працаваў народным камісарам сацыяльнага забесьпячэньня Туркестанскай АССР, а ў сьнежні намесьнікам народнага камісара сац. забесьпячэньня. Са сьнежня 1922 году да сакавіка 1923 году быў адказным сакратаром Паўтарацкага ўезнага камітэта КП(б) Туркестана. Да верасьня 1923 году працаваў адказным сакратаром Краснаводзкага ўезнага савета КП(б) Туркестана. У 1923 — 1924 г.г. адказны сакратар Мерскага ўезнага савета КП(б) Туркестана. Са сьнежня 1924 году да 1925 году быў прызначаны намесьнікам Цэнтральнай кантрольнай камісіі КП(б) Туркмэніі.

У 19271929 г.г. Волкаў быў скіраваны ў Украіну на пасаду кіраўніка Луганскай акружной кантрольнай камісіі КП(б) Украіны. З 29 лістапада 1929 году да 5 чэрвеня 1930 году быў сябрам цэнтральнай кантрольнай камісіі КП(б) Украіны. Адначасова быў кіраўніком камісіі па раскулачваньні выканкаму Пугачоўскага акружнога савета.

У 1930 — 1932 г.г. прызначаны кіраўніком Ніжне-Волжскага краявога адзьдзела працы. З 1932 году быў пераведзены ў Маскву, на пасаду інструктара маскоўскага гаркаму ВКП(б). З 1933 да 1937 году быў першым сакратаром Кіраўскага раённага камітэту ВКП(б) Масквы. Адначасова з 29 траўня 1937 да 11 жніўня 1937 году выконваў абавязкі другога сакратара Маскоўскага гаркаму ВКП(б).

З 11 жніўня 1937 году да 18 чэрвеня 1938 году Волкаў — в.а. першага сакратара ЦК КП(б) Беларусі і адначасова сябра бюро ЦК КП(б) Беларусі[3]. Пад час яго кіраваньня па БССР пракацілася хваля рэпрэсіяў. Па сьведчаньнях, Волкаў не займаўся кіраўніцтвам, а быў памагатым НКУС і гэты абавязак выконваў з задавальненьнем[4].


« Новы сакратар ЦК партыі Волкаў быў грубым дэспатам з прыёмамі чэкіста першых гадоў савецкага ладу. Малакультурны і бессаромны ў выразах, ён рабіў адмоўнае ўражанне. Час праводзіў у выступленнях на розных сходах, дзе "граміў" ворагаў народа. Направа і налева прыпісваў абраным ахвярам разнастайныя злачынствы, галоўным чынам шпіянаж і шкодніцтва. Пасля такой характарыстыкі агентам НКУС заставалася толькі падбіраць ахвяры і накіроўваць іх у скляпенні. Давялося чуць аповед аднаго прафесара па скураных захворваннях Пракапчука. На сходзе медыцынскіх работнікаў у сваім выступленні Волкаў абвінаваціў прафесара ў распаўсюджванні сярод пацыентаў венерычных хваробаў з мэтай шкодніцтва. А між тым, з савецкага пункту погляду прафесар Пракапчук менш за ўсё выклікаў сумненняў у палітычнай добранадзейнасці. У мінулым партызан савецка-польскай вайны, пасля заканчэння медыцынскага інстытута як надзейны чалавек і камуніст, як спецыяліст, што падаваў надзеі, ён быў камандзіраваны ў Парыж для ўдасканалення па спецыяльнасці. Пасля абвінавачвання на сходзе Волкаў не дазволіў Пракапчуку выступіць з апраўданнем. »

—С.Кандыбовіч

З ліпеня 1938 году да 20 кастрычніка 1938 году Волкаў працаваў кіраўніком СНК Чувашскай АССР. З 1 кастрычніка 1938 году да 4 сакавіка 1940 году быў першым сакратаром Чуваскага абласнога камітэту ВКП(б). З 21 сакавіка 1939 да 20 лютага 1941 году сябра Цэнтральнай рэвізійнай камісіі ВКП(б).

У 1940 годзе прызначаны намесьнікам кіраўніка Прэзыдыюму Усесаюзнага Савета лесапрамысловай каапэрацыі.

Памёр 4 сакавіка 1942 году ў Маскве.

Папярэднік
Васіль Шаранговіч
Першы сакратар ЦК КП(б)Б
11 жніўня 193718 чэрвеня 1938
Наступнік
Панцеляймон Панамарэнка

Крыніцы

Літаратура

  • Сымон Кандыбовіч Разгром нацыянальнага руху ў Беларусі. — Мн.: БГА, 2000. — 160 с. — ISBN 985-6374-15-4