Падзолістыя глебы: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Крыніца: + {{ізаляваны артыкул}} |
д r2.5.1) (робат зьмяніў: en:Podzol |
||
Радок 8: | Радок 8: | ||
[[Катэгорыя:Глебы Беларусі]] |
[[Катэгорыя:Глебы Беларусі]] |
||
[[Катэгорыя:Сельская гаспадарка]] |
[[Катэгорыя:Сельская гаспадарка]] |
||
⚫ | |||
[[af:Podsol]] |
[[af:Podsol]] |
||
Радок 16: | Радок 18: | ||
[[et:Leetmuld]] |
[[et:Leetmuld]] |
||
[[el:Ποντσόλ]] |
[[el:Ποντσόλ]] |
||
[[en: |
[[en:Podzol]] |
||
[[es:Podzol]] |
[[es:Podzol]] |
||
[[eo:Podzoloj]] |
[[eo:Podzoloj]] |
||
Радок 38: | Радок 40: | ||
[[vi:Podzol]] |
[[vi:Podzol]] |
||
[[zh:灰化土]] |
[[zh:灰化土]] |
||
⚫ |
Вэрсія ад 10:19, 19 студзеня 2011
Падзолістыя глебы разьвіваюцца пад іглічнымі лясамі і мховай расьліннасьцю. Вельмі нязначныя рэшткі расьлінаў у працэсе распаду ўтвараюць вельмі кіслыя арганічныя злучэньні. Ападзоліваньне глебаў пачынаецца з самых верхніх гарызонтаў і выразна прасочваецца непасрэдна пад лясным подсьцілам (ападам), што і абумоўлівае адсутнасьць у іх профілі разьвітога перагнойнага гарызонту. Ніжэй падзолістага гарызонту разьмяшчаецца ілювіяльны гарызонт, узбагачаны жалезам і алюмініем. Падзолістыя глебы маюць кіслую рэакцыю, нізкае ўтрыманьне гумусу (менш за 1 %) і характарызуюцца ў цэлым нізкай урадлівасьцю. Пры расхінаньні яны лёгка пераўтворацца ў ветравейныя пяскі.
Крыніца
- Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. – Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. – 107 с.