Малюта Скуратаў: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 18:50, 31 сьнежня 2010

Малюта Скуратаў (Грыгорый Лук'янавіч Скуратаў-Бельскі; ? — 1 студзеня 1573) — маскоўскія дзяржаўны і вайсковы дзеяч, думны дваранін, любімы апрычнік і цьвёрды саратнік Івана Жахлівага. Шматлікія гісторыкі, у прыватнасьці, Карамзін, прыпісвалі яму забойства мітрапаліта Філіпа (1569), аднак доказаў яго дачыненьня да гэтай сьмерці так і не было знойдзена.

У студзені 1570 у сувязі з падазрэньнем ў здрадзе Ноўгарада кіраваў яго разгромам, забіўшы шмат жыхароў. У 1571 годзе вёў следзтва аб прычынах паражэньня расейскіх войскаў у баі з войскам крымскага хана Дэўлет-Гірэя. Загінуў 1 студзеня 1573 году пры ўзяцьці крэпасьці Вайсэнштайн у Лівонскую вайну, асабіста ўзначаліўшы штурм.

Адна з дачок яго, Марыя, была замужам за Барысам Гадуновым, яшчэ адна замужам за Дзьмітрыем Іванавічам Шуйскім. Пахаваны побач з магілай свайго бацькі ў Іосіфа-Валакаламскім манастыры. Да цяперашняга часу пахаваньне не захавалася.

Злучыць^?

На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпэдыі.

Калі ласка, прастаўце спасылкі на яго ў іншых артыкулах.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Файл:Sedov ivan maluta.jpg|thumb|Іван IV і Малюта Скуратаў, карціна Г.Сядова]]
-'''Малюта Скуратаў''' (Грыгорый Лук'янавіч Скуратаў-Бельскі; ? — [[1 студзеня]] [[1573]]) — расейски дзяржаўны і вайсковы дзеяч, думны дваранін, любімы апрычнік і цьвёрды саратнік [[Іван Жахлівы|Івана Жахлівага]]. Шматлікія гісторыкі, у прыватнасьці, Карамзін, прыпісвалі яму забойства мітрапаліта [[Філіп (мітрапаліт маскоўскі)|Філіпа]] ([[1569]]), аднак доказаў яго дачыненьня да гэтай сьмерці так і не было знойдзена.
+'''Малюта Скуратаў''' (Грыгорый Лук'янавіч Скуратаў-Бельскі; ? — [[1 студзеня]] [[1573]]) — маскоўскія дзяржаўны і вайсковы дзеяч, думны дваранін, любімы апрычнік і цьвёрды саратнік [[Іван Жахлівы|Івана Жахлівага]]. Шматлікія гісторыкі, у прыватнасьці, Карамзін, прыпісвалі яму забойства мітрапаліта [[Філіп (мітрапаліт маскоўскі)|Філіпа]] ([[1569]]), аднак доказаў яго дачыненьня да гэтай сьмерці так і не было знойдзена.
 У студзені [[1570]] у сувязі з падазрэньнем ў здрадзе Ноўгарада кіраваў яго разгромам, забіўшы шмат жыхароў. У [[1571]] годзе вёў следзтва аб прычынах паражэньня расейскіх войскаў у баі з войскам крымскага хана Дэўлет-Гірэя. Загінуў [[1 студзеня]] [[1573]] году пры ўзяцьці крэпасьці Вайсэнштайн у [[Лівонская вайна|Лівонскую вайну]], асабіста ўзначаліўшы штурм.