Лякаматыў: розьніца паміж вэрсіямі
Luckas-bot (гутаркі | унёсак) д робат дадаў: br:Stlejerez |
дапаўненьне, крыніца — http://en.wikipedia.org/wiki/Locomotive?oldid=397664597 |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Image:Su-250-64.jpg|thumb|300px|Паравоз С<sup>у</sup>-250-64]] |
[[Image:Su-250-64.jpg|thumb|300px|Паравоз С<sup>у</sup>-250-64]] |
||
'''Лякаматыў''' (фр. locomotive ад лац. loco moveo — зрушваю з месца) — транспартны сродак, прызначаны для выкарыстаньня на [[чыгунка|чыгунцы]]. Лякаматыў выкарыстоўваецца для |
'''Лякаматыў''' (фр. locomotive ад лац. loco moveo — зрушваю з месца) — зрушаць зь месца) — [[транспартны сродак]], прызначаны для выкарыстаньня на [[чыгунка|чыгунцы]]. Лякаматыў выкарыстоўваецца для перасоўваньня несамаходных [[вагон]]аў. |
||
== Гісторыя == |
|||
Першыя пасьпяховыя мадэлі лякаматываў былі пабудаваныя [[Корнўал|корнскім]] вынаходнікам [[Рычард Трэвітык|Рычардам Трэвітыкам]]. У [[1804]] годзе яго паравы лякаматыў працягнуў склад па трамвайных пуцях мэталюргічнай фабрыкі Пэнідарэн, што каля Мартыр Тыдфіл у [[Валія|Валіі]]. Пры гэтым, хоць лякаматыў працягнуў па пуцях 10 тон жалеза і 70 пасажыраў у пяці вагонах на 14 км, гэта сталася вялікай нагрузкай для формаў рэек, якія выкарыстоўваліся ў той час. Лякаматыў зрабіў толькі тры паездкі. Трэвітык пасьля гэтай спробы стварыў яшчэ некалькі лякаматываў, адзін зь якіх выкарыстоўваўся на шахтах у Тынсадзе на поўначы Ангельшчыны, дзе быў пабачаны маладым [[Джордж Стэфэнсан|Джорджам Стэфэнсанам]].<ref name="steph">{{кніга|аўтар=Hamilton Ellis|загаловак=The Pictorial Encyclopedia of Railways|выдавецтва=The Hamlyn Publishing Group|старонкі=12}} {{ref-en}}</ref> |
|||
Першым пасьпяховым лякаматывам на паравай цяге быў лякаматыў для [[зубчастая чыгунка|зубчастай чыгункі]] [[Мэт’ю Мюрэй|Мэт’ю Мюрэя]] «[[Salamanca]]», пабудаваны для вузкакалейнай [[Middleton Railway]] у [[1812]] годзе. Пасьля ў [[1813]] годзе Крыстафэрам Блэкетам і [[Ўільям Хэдлі|Ўільямам Хэдлі]] для «Wylam Colliery Railway» быў пабудаваны «[[Пыхкаючы Білі]]» ({{lang-en|Puffing Billy|скарочана}}). Цяпер гэты лякаматыў знаходзіцца ў [[Музэй навукі ў Лёндане|Музэі навукі ў Лёндане]] і зьяўляецца найстарэшым цягніком у сьвеце.<ref>{{кніга|аўтар=Hamilton Ellis|загаловак=The Pictorial Encyclopedia of Railways|выдавецтва=The Hamlyn Publishing Group|старонкі=20–22}} {{ref-en}}</ref> |
|||
== Крыніцы == |
|||
{{зноскі}} |
|||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
{{Commons|Category:Locomotives}} |
{{Commons|Category:Locomotives}} |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Лякаматывы| ]] |
||
[[als:Lokomotive]] |
[[als:Lokomotive]] |
||
Вэрсія ад 20:04, 24 лістапада 2010
Лякаматыў (фр. locomotive ад лац. loco moveo — зрушваю з месца) — зрушаць зь месца) — транспартны сродак, прызначаны для выкарыстаньня на чыгунцы. Лякаматыў выкарыстоўваецца для перасоўваньня несамаходных вагонаў.
Гісторыя
Першыя пасьпяховыя мадэлі лякаматываў былі пабудаваныя корнскім вынаходнікам Рычардам Трэвітыкам. У 1804 годзе яго паравы лякаматыў працягнуў склад па трамвайных пуцях мэталюргічнай фабрыкі Пэнідарэн, што каля Мартыр Тыдфіл у Валіі. Пры гэтым, хоць лякаматыў працягнуў па пуцях 10 тон жалеза і 70 пасажыраў у пяці вагонах на 14 км, гэта сталася вялікай нагрузкай для формаў рэек, якія выкарыстоўваліся ў той час. Лякаматыў зрабіў толькі тры паездкі. Трэвітык пасьля гэтай спробы стварыў яшчэ некалькі лякаматываў, адзін зь якіх выкарыстоўваўся на шахтах у Тынсадзе на поўначы Ангельшчыны, дзе быў пабачаны маладым Джорджам Стэфэнсанам.[1]
Першым пасьпяховым лякаматывам на паравай цяге быў лякаматыў для зубчастай чыгункі Мэт’ю Мюрэя «Salamanca», пабудаваны для вузкакалейнай Middleton Railway у 1812 годзе. Пасьля ў 1813 годзе Крыстафэрам Блэкетам і Ўільямам Хэдлі для «Wylam Colliery Railway» быў пабудаваны «Пыхкаючы Білі» (анг. Puffing Billy). Цяпер гэты лякаматыў знаходзіцца ў Музэі навукі ў Лёндане і зьяўляецца найстарэшым цягніком у сьвеце.[2]
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Лякаматыў — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў