Юда Тадэй: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д робат дадаў: no:Judas Taddeus
д катэгорыя, артаграфія, стыль, пунктуацыя, унутраныя спасылкі
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:Georges de La Tour 052.jpg|міні|200пкс|Юда Тадэвуш]]
[[Файл:Georges de La Tour 052.jpg|міні|200пкс|Юда Тадэвуш]]


'''Сьвяты Юда Тадэвуш''' (Юда паходзіць з [[іўрыт|габрэйскага]] ''jehuda'' - варты пашаны). Гэтае імя было пэўны час дужа пашыраным у [[Габрэі|габрэяў]], менавіта ў зьвязку з тым, двое [[Апостал|Апосталаў]] называліся гэтак. Згадкі пра Юду Тадэвуша льга напаткаць у [[Эвангельле|Эвангельлях]] (гл. Ян 14, 22; Мц 10, 3; Мк 3, 18).
'''Сьвяты Юда Тадэвуш''' (Юда паходзіць з [[іўрыт|габрэйскага]] ''jehuda'' - варты пашаны). Гэтае імя было пэўны час дужа пашыраным у [[Габрэі|габрэяў]], менавіта ў зьвязку з тым, двое [[Апостал|Апосталаў]] называліся гэтак. Згадкі пра Юду Тадэвуша льга напаткаць у [[Эвангельле|Эвангельлях]] (гл. Ян 14, 22; Мц 10, 3; Мк 3, 18).

Сьвяты з'яўляўся сваяком [[Езус Хрыстус|Езуса Хрыстуса]], яму належыць аўтарства адной зь кнігаў [[Новы Запавет|Новага Запавету]] - Пасланьня сьвятога Апостала Юды. Гэтая праца ў найпераканаўчы спосаб сьведчыць пра ягоную сьціпласьць, бо тутака Апостал ніякім чынам не зазначае пра ўласную роднасьць з Панам Езусам.
Сьвяты зьяўляўся сваяком [[Езус Хрыстус|Езуса Хрыстуса]], яму належыць аўтарства адной зь кнігаў [[Новы Запавет|Новага Запавету]] Пасланьне сьвятога Апостала Юды. Гэтая праца ў найпераканаўчы спосаб сьведчыць пра ягоную сьціпласьць, бо тутака Апостал ніякім чынам не зазначае пра ўласную роднасьць з Панам Езусам.
Сьвяты Юда Тадэвуш ведаў, што ягонае наканаваньне - абвяшчаць па сьвеце Добрую Навіну аж да астатніх хвілін зямнога жыцьця. Па Апошняй Вячэры ён вырушыў у апостальскае падарожжа. Сьпярша сьв. Юда Тадэвуш накіраваўся ў [[Мэзапатапія|Мэзапатамію]], пасьля ў [[Пэрсія|Пэрсіі]] ён напаткаў [[Сьвяты Сымон|сьв. Сымона]], і ад тых часоў Апосталы ўдваіх абвяшчалі Веру ў Хрыста ў [[Лібія|Лібіі]] ды Пэрсіі. Урэшце, іхная чыннасьць далася ў знакі паганцам. Сьв. Юда й сьв. Сымон мелі пакутніцкі скон: іх забілі кіямі.

Парэшткі Апостала пахавалі ў [[Рым|Рыме]], дзе яны аж дагэтуль захоўваюцца ў [[Базыліка Сьвятога Пятра|базыліцы сьв. Пятра]].
Сьвяты Юда Тадэвуш ведаў, што ягонае наканаваньне абвяшчаць па сьвеце [[Дабравесьце|Добрую Навіну]] аж да астатніх хвілін зямнога жыцьця. Па [[Таемная вячэра|Апошняй Вячэры]] ён вырушыў у апостальскае падарожжа. Сьпярша сьв. Юда Тадэвуш накіраваўся ў [[Мэзапатапія|Мэзапатамію]], пасьля ў [[Пэрсія|Пэрсіі]] ён напаткаў [[Сьвяты Сымон|сьв. Сымона]], і ад тых часоў Апосталы ўдваіх абвяшчалі Веру ў Хрыста ў [[Лібія|Лібіі]] ды Пэрсіі. Урэшце, іхная чыннасьць далася ў знакі паганцам. Сьв. Юда й сьв. Сымон мелі пакутніцкі скон: іх забілі кіямі.

Парэшткі [[Апостал]]а пахавалі ў [[Рым|Рыме]], дзе яны аж дагэтуль захоўваюцца ў [[Базыліка Сьвятога Пятра|базыліцы сьв. Пятра]].

Здавён сьв. Юду Тадэвуша ўшаноўваюць як апекуна ў безнадзейных справах. Папа [[Павал ІІІ]] у брэве [[22 верасьня]] [[1548]] удзяліў поўны адпуст тым, хто чытацьме малітвы каля рэліквіяў Апостала ў дзень ягонага сьвята (28 кастрычніка).
Здавён сьв. Юду Тадэвуша ўшаноўваюць як апекуна ў безнадзейных справах. Папа [[Павал ІІІ]] у брэве [[22 верасьня]] [[1548]] удзяліў поўны адпуст тым, хто чытацьме малітвы каля рэліквіяў Апостала ў дзень ягонага сьвята (28 кастрычніка).

Сымбалі сьвятога: рыбацкі човен, камяні, крыж, кніга, меч, сякера, булава ды кіі, якімі ён быў забіты.
Сымбалі сьвятога: рыбацкі човен, камяні, крыж, кніга, меч, сякера, булава ды кіі, якімі ён быў забіты.


Радок 15: Радок 20:


[[Катэгорыя:Сьвятыя]]
[[Катэгорыя:Сьвятыя]]
[[Катэгорыя:Апосталы]]


[[ar:تداوس]]
[[ar:تداوس]]

Вэрсія ад 12:29, 13 кастрычніка 2010

Юда Тадэвуш

Сьвяты Юда Тадэвуш (Юда паходзіць з габрэйскага jehuda - варты пашаны). Гэтае імя было пэўны час дужа пашыраным у габрэяў, менавіта ў зьвязку з тым, двое Апосталаў называліся гэтак. Згадкі пра Юду Тадэвуша льга напаткаць у Эвангельлях (гл. Ян 14, 22; Мц 10, 3; Мк 3, 18).

Сьвяты зьяўляўся сваяком Езуса Хрыстуса, яму належыць аўтарства адной зь кнігаў Новага Запавету — Пасланьне сьвятога Апостала Юды. Гэтая праца ў найпераканаўчы спосаб сьведчыць пра ягоную сьціпласьць, бо тутака Апостал ніякім чынам не зазначае пра ўласную роднасьць з Панам Езусам.

Сьвяты Юда Тадэвуш ведаў, што ягонае наканаваньне — абвяшчаць па сьвеце Добрую Навіну аж да астатніх хвілін зямнога жыцьця. Па Апошняй Вячэры ён вырушыў у апостальскае падарожжа. Сьпярша сьв. Юда Тадэвуш накіраваўся ў Мэзапатамію, пасьля ў Пэрсіі ён напаткаў сьв. Сымона, і ад тых часоў Апосталы ўдваіх абвяшчалі Веру ў Хрыста ў Лібіі ды Пэрсіі. Урэшце, іхная чыннасьць далася ў знакі паганцам. Сьв. Юда й сьв. Сымон мелі пакутніцкі скон: іх забілі кіямі.

Парэшткі Апостала пахавалі ў Рыме, дзе яны аж дагэтуль захоўваюцца ў базыліцы сьв. Пятра.

Здавён сьв. Юду Тадэвуша ўшаноўваюць як апекуна ў безнадзейных справах. Папа Павал ІІІ у брэве 22 верасьня 1548 удзяліў поўны адпуст тым, хто чытацьме малітвы каля рэліквіяў Апостала ў дзень ягонага сьвята (28 кастрычніка).

Сымбалі сьвятога: рыбацкі човен, камяні, крыж, кніга, меч, сякера, булава ды кіі, якімі ён быў забіты.

Літаратура

  • М.Л. Рунёва. Святы Юда Тадэвуш. Жыццё, дзейнасць, малітвы. - Мн., 2003.

Вонкавыя спасылкі

Юда Тадэйсховішча мультымэдыйных матэрыялаў