Мёртвая мова: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д робат дадаў: ca:Llengües mortes
д робат дадаў: sco:Extinct leid
Радок 42: Радок 42:
[[qu:Wañusqa rimay]]
[[qu:Wañusqa rimay]]
[[ru:Мёртвый язык]]
[[ru:Мёртвый язык]]
[[sco:Extinct leid]]
[[simple:Extinct language]]
[[simple:Extinct language]]
[[sk:Mŕtvy jazyk]]
[[sk:Mŕtvy jazyk]]

Вэрсія ад 12:07, 23 верасьня 2010

Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненьні да мовы, што ня мае жывых носьбітаў, для якіх бы яна зьяўлялася роднай.

Сьмерць мовы можа настаць у выпадку яе выцясьненьня іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амэрыканскіх індзейцаў, якія былі выцесьненыя ангельскай і іншымі мовамі калянізатараў.

Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, разьвіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай зьявы можа быць лаціна, зь якой разьвіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасьцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.

Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (лаціна, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).

У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць "ажыць", як гэта здарылася з іўрытам.


Глядзі таксама