Валеры Шаблюк: розьніца паміж вэрсіямі
д вікіфікацыя, шаблён |
д шаблён |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Артаграфія}} |
{{Артаграфія}} |
||
{{Вікіфікаваць}} |
|||
'''Валеры Уладзiмiравiч Шаблюк''', беларускi гiсторык, нарадзiўся 3 жнiўня 1953 года ў г.п. Узда Мiнскай вобласцi. У 1975 г. скончыў гiстарычны факультэт Беларускага Дзяржаўнага Унiверсiтэта, пасля чаго выкладаў гiсторыю ў вучылiшчы i школе ў Мiнску. З 1980 года — навуковы супрацоўнiк Iнстытута Гiсторыi Акадэмii Навук Беларусi. Даследаваннi прысвечаны сярэднявечным паселiшчам i мястэчкам, што з’явiлась новым напрамкам у археалогii Беларусi. У 1991 г. абаранiў кандыдацкую дысертацыю па тэме: «Сельскiя паселiшчы Верхняга панямоння XIV—XVIII ст.ст.», якая ў 1996 г. была апублiкавана як манаграфiя выдавецтвам «Беларуская Навука». У 1995 г. ў выдавецтве «Полымя» выйшла ў свет ягоная кнiга «Двор у Туганавiчах», прысвечаная даследаванню месца вялiкага кахання Адама Мiцкевiча i яго музы — Марылi Верашчакi. |
'''Валеры Уладзiмiравiч Шаблюк''', беларускi гiсторык, нарадзiўся 3 жнiўня 1953 года ў г.п. Узда Мiнскай вобласцi. У 1975 г. скончыў гiстарычны факультэт Беларускага Дзяржаўнага Унiверсiтэта, пасля чаго выкладаў гiсторыю ў вучылiшчы i школе ў Мiнску. З 1980 года — навуковы супрацоўнiк Iнстытута Гiсторыi Акадэмii Навук Беларусi. Даследаваннi прысвечаны сярэднявечным паселiшчам i мястэчкам, што з’явiлась новым напрамкам у археалогii Беларусi. У 1991 г. абаранiў кандыдацкую дысертацыю па тэме: «Сельскiя паселiшчы Верхняга панямоння XIV—XVIII ст.ст.», якая ў 1996 г. была апублiкавана як манаграфiя выдавецтвам «Беларуская Навука». У 1995 г. ў выдавецтве «Полымя» выйшла ў свет ягоная кнiга «Двор у Туганавiчах», прысвечаная даследаванню месца вялiкага кахання Адама Мiцкевiча i яго музы — Марылi Верашчакi. |
||
Вэрсія ад 11:12, 19 верасьня 2010
|
|
Гэты артыкул патрабуе ўдакладненьня артаграфіі. |
|---|
|
|
Гэты артыкул не адпавядае стандартам вікі-фарматаваньня. |
|---|
Валеры Уладзiмiравiч Шаблюк, беларускi гiсторык, нарадзiўся 3 жнiўня 1953 года ў г.п. Узда Мiнскай вобласцi. У 1975 г. скончыў гiстарычны факультэт Беларускага Дзяржаўнага Унiверсiтэта, пасля чаго выкладаў гiсторыю ў вучылiшчы i школе ў Мiнску. З 1980 года — навуковы супрацоўнiк Iнстытута Гiсторыi Акадэмii Навук Беларусi. Даследаваннi прысвечаны сярэднявечным паселiшчам i мястэчкам, што з’явiлась новым напрамкам у археалогii Беларусi. У 1991 г. абаранiў кандыдацкую дысертацыю па тэме: «Сельскiя паселiшчы Верхняга панямоння XIV—XVIII ст.ст.», якая ў 1996 г. была апублiкавана як манаграфiя выдавецтвам «Беларуская Навука». У 1995 г. ў выдавецтве «Полымя» выйшла ў свет ягоная кнiга «Двор у Туганавiчах», прысвечаная даследаванню месца вялiкага кахання Адама Мiцкевiча i яго музы — Марылi Верашчакi.
Аўтар шматлiкiх публiкацый па гiсторыi i археалогii Беларусi. Аўтар каля сотнi артыкулаў у Энцыклапедыi гiсторыi Беларусi. З’яўляўся старшынёй першачаснай арганiзацыi Беларускага Свабоднага прафсаюза педагогаў Iнстытута Гiсторыi Акадэмii Навук Рэспублiкi Беларусь.
У 1994 годзе — генеральны сакратар Беларускай Хрысцiанска-Дэмакратычнай Партыi. У 1995 годзе — кандыдат у дэпутаты Вярхоўнага Савета Рэспубликi Беларусь па Усходнему выбарчаму акругу №246 г. Мiнска. Трагiчна загiнуў 2 мая 1997 года пад коламi службовай машыны генеральнага пракурора.