Мар’ян Пецюкевіч: розьніца паміж вэрсіямі
Stary Jolup (гутаркі | унёсак) |
Vera.tetrix (гутаркі | унёсак) вікіфікацыя, выпраўленьне спасылак |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Мар’ян Пецюкевіч''' ([[24 верасьня]] [[1904]] [[Цяцеркі]], [[Браслаў]]шчына |
'''Мар’ян Пецюкевіч''' ([[24 верасьня]] [[1904]] [[Цяцеркі]], [[Браслаў]]шчына — [[13 верасьня]] [[1983]], [[Торунь]]) — беларускі этнограф і грамадзкі дзеяч |
||
Навучаўся ў [[Беларуская гімназія ў Радашковічах|беларускай гімназіі ў Радашкавічах]] і [[Беларуская гімназія ў Вільні|беларускай гімназіі ў Вільні]], студыяваў этнаграфію ў Віленскім унівэрсытэце, якую |
Навучаўся ў [[Беларуская гімназія ў Радашковічах|беларускай гімназіі ў Радашкавічах]] і [[Беларуская гімназія ў Вільні|беларускай гімназіі ў Вільні]], студыяваў этнаграфію ў Віленскім унівэрсытэце, якую закончыў у [[1938]]. Чалец [[Беларускі Студэнцкі Саюз|Беларускага Студэнцкага Саюзу]], [[Беларускі Інстытут Гаспадаркі і Культуры|Беларускага Інстытуту Гаспадаркі і Культуры]], [[Беларускае Навуковае Таварыства|Беларускага Навуковага Таварыства]]. У [[1929]]—[[1931]] першы рэдактар часопіса «[[Шлях Моладзі]]». |
||
У [[1939]] дырэктар [[Беларускі музэй у Вільні|Беларускага музэя ў Вільні]]. У час вайны пэўны час быў павятовым інспэктарам асьветы ў [[Ашмяны|Ашмяне]] і выкладчыкам беларускай мовы ў Мэдычным інстытуце ў Новай Вілейцы. |
У [[1939]] дырэктар [[Беларускі музэй у Вільні|Беларускага музэя ў Вільні]]. У час вайны пэўны час быў павятовым інспэктарам асьветы ў [[Ашмяны|Ашмяне]] і выкладчыкам беларускай мовы ў Мэдычным інстытуце ў Новай Вілейцы. |
||
У [[1949]] арыштаваны і сасланы ў [[Краснаярскі край]]. Там паўторна арыштаваны ў [[1953]] і сасланы ў [[Варкута|Варкуту]]. Вызвалены ў [[1957]] пасьля перагляду справы. |
У [[1949]] арыштаваны і сасланы ў [[Краснаярскі край]]. Там паўторна арыштаваны ў [[1953]] і сасланы ў [[Варкута|Варкуту]]. Вызвалены ў [[1957]] пасьля перагляду справы. |
||
З’ехаў у [[Польшча|Польшчу]] да сям’і. З [[1959]] па [[1970]] працаваў у Этнаграфічным музэі ў [[Торунь|Торуні]]. Пісаў карэспандэнцыі ў беластоцкую «[[Ніва (газэта)|Ніву]]». |
|||
== Творы == |
== Творы == |
||
Радок 13: | Радок 13: | ||
* Кара за службу народу (Беласток 20001) |
* Кара за службу народу (Беласток 20001) |
||
* Мой дзёньнік. Пра падарожжа ў Рым (Вільня 2007) |
* Мой дзёньнік. Пра падарожжа ў Рым (Вільня 2007) |
||
* Сляды незабыўных продкаў (Мінск 2007) |
* Сляды незабыўных продкаў (Мінск 2007) — зборнік этнаграфічных артыкулаў |
||
* Лісты |
* Лісты 1956—1982 (Беласток 2005) — лісты да розных асобаў |
||
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Пецюкевіч, Мар’ян}} |
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Пецюкевіч, Мар’ян}} |
Вэрсія ад 11:56, 9 жніўня 2010
Мар’ян Пецюкевіч (24 верасьня 1904 Цяцеркі, Браслаўшчына — 13 верасьня 1983, Торунь) — беларускі этнограф і грамадзкі дзеяч
Навучаўся ў беларускай гімназіі ў Радашкавічах і беларускай гімназіі ў Вільні, студыяваў этнаграфію ў Віленскім унівэрсытэце, якую закончыў у 1938. Чалец Беларускага Студэнцкага Саюзу, Беларускага Інстытуту Гаспадаркі і Культуры, Беларускага Навуковага Таварыства. У 1929—1931 першы рэдактар часопіса «Шлях Моладзі».
У 1939 дырэктар Беларускага музэя ў Вільні. У час вайны пэўны час быў павятовым інспэктарам асьветы ў Ашмяне і выкладчыкам беларускай мовы ў Мэдычным інстытуце ў Новай Вілейцы.
У 1949 арыштаваны і сасланы ў Краснаярскі край. Там паўторна арыштаваны ў 1953 і сасланы ў Варкуту. Вызвалены ў 1957 пасьля перагляду справы.
З’ехаў у Польшчу да сям’і. З 1959 па 1970 працаваў у Этнаграфічным музэі ў Торуні. Пісаў карэспандэнцыі ў беластоцкую «Ніву».
Творы
- У пошуках зачараваных скарбаў (Вільня 1998)
- Кара за службу народу (Беласток 20001)
- Мой дзёньнік. Пра падарожжа ў Рым (Вільня 2007)
- Сляды незабыўных продкаў (Мінск 2007) — зборнік этнаграфічных артыкулаў
- Лісты 1956—1982 (Беласток 2005) — лісты да розных асобаў