Мікалай Нікольскі: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '''Мікала́й Міха́йлавіч Ніко́льскі''' (13 лістапада 1877, места Масква19 лістапада [[1...
 
д вікіфікацыя, стыль
Радок 1: Радок 1:
'''Мікала́й Міха́йлавіч Ніко́льскі''' ([[13 лістапада]] [[1877]], [[места]] [[Масква]] — [[19 лістапада]] [[1959]]) — беларусі гісторык, усходазнавец. Акадэмік АН БССР ([[1931]]), чалец-карэспандэнт АН [[СССР]] ([[1946]]). Доктар гістарычных навук ([[1934]]). Заслужаны дзеяч навукі [[БССР]] ([[1938]]).
'''Мікала́й Міха́йлавіч Ніко́льскі''' ([[13 лістапада]] [[1877]], [[места]] [[Масква]] — [[19 лістапада]] [[1959]]) — беларусі гісторык, усходазнавец. Акадэмік АН БССР ([[1931]]), чалец-карэспандэнт АН [[СССР]] ([[1946]]). Доктар гістарычных навук ([[1934]]). Заслужаны дзеяч навукі [[БССР]] ([[1938]]).


У [[1900]] скончыў [[Маскоўскі ўнівэрсытэт]]. Працаваў у Смаленскім унівэрсытэце, а з [[1922]] у [[БДУ|Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце]]. Узначальваў сэктар этнаграфіі і фальклёру Інстытуту гісторыі АН БССР, а ў [[1937]] [[1953]] дырэктар гэтага інстытуту. Свае працы прысьвяціў пытаньням гісторыі рэлігіі і царквы, Старажытнага ўсходу, этнаграфіі і фальклёру Беларусі. Дасьледаваў [[менск]]ія старажытнасьці.
У [[1900]] скончыў [[Маскоўскі ўнівэрсытэт]]. Працаваў у Смаленскім унівэрсытэце, а з [[1922]] у [[БДУ|Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце]]. Узначальваў сэктар этнаграфіі і фальклёру Інстытуту гісторыі АН БССР, а ў [[1937]]—[[1953]] дырэктар гэтага інстытуту. Свае працы прысьвяціў пытаньням гісторыі рэлігіі і царквы, Старажытнага ўсходу, этнаграфіі і фальклёру Беларусі. Дасьледаваў [[менск]]ія старажытнасьці.


==Літаратура==
== Літаратура ==
* {{Літаратура/Памяць/Менск|1}}
*Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, П15 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Нікольскі, Мікалай}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Нікольскі, Мікалай}}

Вэрсія ад 17:14, 30 красавіка 2010

Мікала́й Міха́йлавіч Ніко́льскі (13 лістапада 1877, места Масква — 19 лістапада 1959) — беларусі гісторык, усходазнавец. Акадэмік АН БССР (1931), чалец-карэспандэнт АН СССР (1946). Доктар гістарычных навук (1934). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1938).

У 1900 скончыў Маскоўскі ўнівэрсытэт. Працаваў у Смаленскім унівэрсытэце, а з 1922 у Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце. Узначальваў сэктар этнаграфіі і фальклёру Інстытуту гісторыі АН БССР, а ў 19371953 дырэктар гэтага інстытуту. Свае працы прысьвяціў пытаньням гісторыі рэлігіі і царквы, Старажытнага ўсходу, этнаграфіі і фальклёру Беларусі. Дасьледаваў менскія старажытнасьці.

Літаратура

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.