Напружанасьць электрычнага поля: розьніца паміж вэрсіямі
http://be.wikipedia.org/wiki/Напружанасць электрычнага поля?oldid=385981 |
(Розьніцы няма)
|
Вэрсія ад 18:34, 10 сакавіка 2010
Напру́жанасьць электры́чнага по́ля — фізычная вэктарная велічыня, што зьяўляецца дынамічнай характарыстыкай электрычнага поля, і вызначаецца як адносіна сілы, што ўзьдзейнічае на зарад з боку поля, да велічыні гэтага зарада:
Напружанасьць электрычнага поля вызначаецца асобна для кожнага пункта. Электрычнае поле, якое мае аднолькавую напружанасьць ва ўсіх пунктах, называецца аднародным.
Калі напружанасьць поля ў пункце вядомая, гэта дае магчымасьць вызначыць сілу, якая будзе дзейнічаць на электрычны зарад у гэтым пункце:
З закона Кулёна вынікае, што напружанасьць электрычнага поля, якая ствараецца пунктавым зарадам, роўная
або ў вэктарнай форме:
дзе q – велічыня зарада, – унівэрсальная электрычная канстанта, – дыэлектрычная пранікальнасьць асяродзьдзя, – вэктар, які злучае зарад і дадзеную кропку.
Напружанасьць поля, якое ствараецца сыстэмай зь некалькіх пунктавых электрычных зарадаў складаецца з напружанасьцяў кожнага з гэтых зарадаў (прынцып супэрпазіцыі):
У выпадку раўнамернага размеркаваньня зараду па пэўнай лініі, паверхні або аб'ёме, напружанасьць поля вызначаецца шляхам інтэграваньня. У прыватнасьці:
- напружанасьць поля зараджанай прамой са шчыльнасьцю зараду Кл/м, на адлегласьці r ад яго:
- напружанасьць поля зараджанай плоскасьці з паверхневай шчыльнасьцю зараду :