Георгі Штыхаў: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Rubinbot (гутаркі | унёсак)
д вікіфікацыя, дапаўненьне, шаблён
Радок 1: Радок 1:
'''Гео́ргі Васі́льевіч Шты́хаў''' ([[14 ліпеня]] [[1927]], вёска [[Старая Беліца]], [[Гомельскі раён]]) — беларускі археоляг, гісторык. Доктар гістарычны навук (1983), прафэсар (1989).
'''Гео́ргі Васі́льевіч Шты́хаў''' ([[14 ліпеня]] [[1927]], вёска [[Старая Беліца]], [[Гомельскі раён]]) — беларускі археоляг, гісторык. Доктар гістарычны навук ([[1983]]), прафэсар ([[1989]]).


У [[1956]] скончыў [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт]]. 3 [[1962]] працаваў навуковым супрацоўнікам, з [[1981]] загадчыкам сэктару, з [[1988]] загадчыкам аддзелу зонаў новабудоўляў, з [[1993]] загадчыкам аддзелу археалёгіі і гісторыі Полацкай зямлі [[Інстытут гісторыі НАН Беларусі|Інстытуту гісторыі НАН Беларусі]].
У [[1956]] скончыў [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт]]. 3 [[1962]] працаваў навуковым супрацоўнікам, з [[1981]] загаднікам сэктару, з [[1988]] загаднікам аддзелу зонаў новабудоўляў, з [[1993]] загаднікам аддзелу археалёгіі і гісторыі Полацкай зямлі [[Інстытут гісторыі НАН Беларусі|Інстытуту гісторыі НАН Беларусі]].


Вывучае [[курган]]авыя могільнікі раньняга сярэднявечча паўночнай і цэнтральнай [[Беларусь|Беларусі]], старажытныя [[горад|месты]] Полацкай зямлі. 3 [[1982]] узначальвае стала дзеючую экспэдыцыю па дасьледаваньні старажытнага [[Менск]]у. Кіраваў экспэдыцыямі па вывучэньні [[Полацак|Полацку]], [[Віцебск]]у, [[Заслаўе|Заслаўя]], [[Барысаў|Барысава]], [[Лукомль|Лукомля]], [[Лагойск]]у, [[Копысь|Копысі]].
Вывучае [[курган]]авыя могільнікі раньняга сярэднявечча паўночнай і цэнтральнай [[Беларусь|Беларусі]], старажытныя [[горад|месты]] Полацкай зямлі. 3 [[1982]] узначальвае стала дзеючую экспэдыцыю па дасьледаваньні старажытнага [[Менск]]у. Кіраваў экспэдыцыямі па вывучэньні [[Полацак|Полацку]], [[Віцебск]]у, [[Заслаўе|Заслаўя]], [[Барысаў|Барысава]], [[Лукомаль|Лукомля]], [[Лагойск]]у, [[Копысь|Копысі]].<ref>{{Літаратура/Гістарыяграфія гісторыі Беларусі|к}} С. 270</ref>


Упершыню правёў шырокае вывучэньне шэрагу [[места]]ў, працягнуў дасьледаваньне Полацку, Менску, Копысі, вызначыў гарадзішча старажытнага Барысава. Правёў раскопкі паселілішча на Менцы. Вывучаў пасады Полацку, Віцебску, Заслаўя, Лукомля. Раскапаў больш за 300 курганоў Полацкай зямлі. Вывучаў могільнікі 3-й чвэрці 1-га тысячагодзьдзя н. э., якія сінхронныя гарадзішчам [[банцараўская культура|банцараўскай культуры]]. Зрабіў выснову, што гістарычным ядром Полацкай зямлі зьяўлялася [[Падзьвіньне]]. Дасьледаваў старажытную скульптуру ([[шклоўскі ідал]] [[9 стагодзьдзе|9 ст.]]), дробную плястыку [[места]]ў Полацкай зямлі, скарбы срэбраных і залатых рэчаў (Полацкія [[11 стагодзьдзе|11]]  [[12 стагодзьдзе|12 стст.]], Гараўлянскія [[11 стагодзьдзе|11 ст.]]).
Упершыню правёў шырокае вывучэньне шэрагу [[места]]ў, працягнуў дасьледаваньне Полацку, Менску, Копысі, вызначыў гарадзішча старажытнага Барысава. Правёў раскопкі паселілішча на Менцы. Вывучаў пасады Полацку, Віцебску, Заслаўя, Лукомля. Раскапаў больш за 300 курганоў Полацкай зямлі. Вывучаў могільнікі 3-й чвэрці 1-га тысячагодзьдзя н. э., якія сінхронныя гарадзішчам [[банцараўская культура|банцараўскай культуры]]. Зрабіў выснову, што гістарычным ядром Полацкай зямлі зьяўлялася [[Падзьвіньне]]. Дасьледаваў старажытную скульптуру ([[шклоўскі ідал]] [[9 стагодзьдзе|9 ст.]]), дробную плястыку [[места]]ў Полацкай зямлі, скарбы срэбраных і залатых рэчаў (Полацкія [[11 стагодзьдзе|11]]—[[12 стагодзьдзе|12 стст.]], Гараўлянскія [[11 стагодзьдзе|11 ст.]]).


Аўтар манаграфіяў «Старажытны Полацак IX—XIII стст.» ([[1975]]), «Гарады Полацкай зямлі (IX — XIII стст.)» ([[1978]]), «Крывічы» ([[1992]]), школьных падручнікаў па гісторыі Беларусі. Рэдактар альбомаў «Жывапіс Беларусі XII—XVIII стагодзьдзяў» ([[1980]]), «Плястыка Беларусі XII—XVIII стагодзьдзяў» ([[1983]]). Адзін з аўтараў кніжак «Гісторыя Беларускай ССР» (т. 1, [[1972]]), «Нарысы па археалёгіі Беларусі» (ч. 2, [[1972]]), «Гісторыя Беларускай ССР» ([[1977]]), «Кіеў і заходнія землі Русі ў IX—XIII стст.» ([[1982]]), «Беларуская археалёгія» ([[1987]]), «Нарысы гісторыі Беларусі» (ч, 1, [[1994]]).
Аўтар манаграфіяў «Старажытны Полацак IX—XIII стст.» ([[1975]]), «Гарады Полацкай зямлі (IX—XIII стст.)» ([[1978]]), «Крывічы» ([[1992]]), школьных падручнікаў па гісторыі Беларусі. Рэдактар альбомаў «Жывапіс Беларусі XII—XVIII стагодзьдзяў» ([[1980]]), «Плястыка Беларусі XII—XVIII стагодзьдзяў» ([[1983]]). Адзін з аўтараў кніжак «Гісторыя Беларускай ССР» (т. 1, [[1972]]), «Нарысы па археалёгіі Беларусі» (ч. 2, [[1972]]), «Гісторыя Беларускай ССР» ([[1977]]), «Кіеў і заходнія землі Русі ў IX—XIII стст.» ([[1982]]), «Беларуская археалёгія» ([[1987]]), «Нарысы гісторыі Беларусі» (ч, 1, [[1994]]).

Падрыхтаваў 2 доктары і 19 кандыдатаў навук. Узначальваў Беларускую асацыяцыю ахвяраў палітычных рэпрэсіяў ([[1992]]—[[1994]]).


Ляўрэат [[Дзяржаўная прэмія Беларусі|Дзяржаўнай прэміі Беларусі]] [[1991]] [[год|року]].
Ляўрэат [[Дзяржаўная прэмія Беларусі|Дзяржаўнай прэміі Беларусі]] [[1991]] [[год|року]].

== Крыніцы ==
{{зноскі}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* {{Літаратура/Памяць/Менск|1}}
* Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, П15 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
* {{Літаратура/Гістарыяграфія гісторыі Беларусі}}


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Штыхаў, Георгі}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Штыхаў, Георгі}}
[[Катэгорыя:Асобы па альфабэце]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 14 ліпеня]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 14 ліпеня]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1927 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1927 годзе]]

Вэрсія ад 22:42, 5 сакавіка 2010

Гео́ргі Васі́льевіч Шты́хаў (14 ліпеня 1927, вёска Старая Беліца, Гомельскі раён) — беларускі археоляг, гісторык. Доктар гістарычны навук (1983), прафэсар (1989).

У 1956 скончыў Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт. 3 1962 працаваў навуковым супрацоўнікам, з 1981 загаднікам сэктару, з 1988 загаднікам аддзелу зонаў новабудоўляў, з 1993 загаднікам аддзелу археалёгіі і гісторыі Полацкай зямлі Інстытуту гісторыі НАН Беларусі.

Вывучае курганавыя могільнікі раньняга сярэднявечча паўночнай і цэнтральнай Беларусі, старажытныя месты Полацкай зямлі. 3 1982 узначальвае стала дзеючую экспэдыцыю па дасьледаваньні старажытнага Менску. Кіраваў экспэдыцыямі па вывучэньні Полацку, Віцебску, Заслаўя, Барысава, Лукомля, Лагойску, Копысі.[1]

Упершыню правёў шырокае вывучэньне шэрагу местаў, працягнуў дасьледаваньне Полацку, Менску, Копысі, вызначыў гарадзішча старажытнага Барысава. Правёў раскопкі паселілішча на Менцы. Вывучаў пасады Полацку, Віцебску, Заслаўя, Лукомля. Раскапаў больш за 300 курганоў Полацкай зямлі. Вывучаў могільнікі 3-й чвэрці 1-га тысячагодзьдзя н. э., якія сінхронныя гарадзішчам банцараўскай культуры. Зрабіў выснову, што гістарычным ядром Полацкай зямлі зьяўлялася Падзьвіньне. Дасьледаваў старажытную скульптуру (шклоўскі ідал 9 ст.), дробную плястыку местаў Полацкай зямлі, скарбы срэбраных і залатых рэчаў (Полацкія 1112 стст., Гараўлянскія 11 ст.).

Аўтар манаграфіяў «Старажытны Полацак IX—XIII стст.» (1975), «Гарады Полацкай зямлі (IX—XIII стст.)» (1978), «Крывічы» (1992), школьных падручнікаў па гісторыі Беларусі. Рэдактар альбомаў «Жывапіс Беларусі XII—XVIII стагодзьдзяў» (1980), «Плястыка Беларусі XII—XVIII стагодзьдзяў» (1983). Адзін з аўтараў кніжак «Гісторыя Беларускай ССР» (т. 1, 1972), «Нарысы па археалёгіі Беларусі» (ч. 2, 1972), «Гісторыя Беларускай ССР» (1977), «Кіеў і заходнія землі Русі ў IX—XIII стст.» (1982), «Беларуская археалёгія» (1987), «Нарысы гісторыі Беларусі» (ч, 1, 1994).

Падрыхтаваў 2 доктары і 19 кандыдатаў навук. Узначальваў Беларускую асацыяцыю ахвяраў палітычных рэпрэсіяў (19921994).

Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі 1991 року.

Крыніцы

  1. ^ Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я.Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006. С. 270

Літаратура

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
  • Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я.Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006.— 345 с. ISBN 985-417-858-7.