Ельніца (дрэва): розьніца паміж вэрсіямі
вікіфікацыя, масіў пв. БКП-2005 |
д робат дадаў: be:Піхта |
||
Радок 15: | Радок 15: | ||
[[an:Abies]] |
[[an:Abies]] |
||
[[ar:تنوب]] |
[[ar:تنوب]] |
||
[[be:Піхта]] |
|||
[[bg:Ела]] |
[[bg:Ела]] |
||
[[bo:སོམ་ཤིང་།]] |
[[bo:སོམ་ཤིང་།]] |
Вэрсія ад 03:19, 5 сакавіка 2010
Піхта (па-лацінску: Abies) — род вечназялёных дрэваў сямейства хваёвых (Pinaceae). Род налічвае каля 40 біялягічных відаў.
Вышыня да 60 м, у некаторых відаў да 100 м, дыямэтар ствала да 2 м. Крона густая, конусападобная, ствол прамы. Кара пераважна гладкая, сьветла-шэрая, багатая смалой. Ігліца пляскатая, мяккая, з дзвюма белаватымі палоскамі на ніжнім баку. Сьпелыя шышкі цыліндрычныя, прамастойныя, фіялетавыя або карычневыя.
Жыве 150—400 гадоў і больш.
Піхта пашыраная ва ўмераных шыротах паўночнага паўшар’я, часьцей у гарах. Расьце разам зь елкай ці ўтварае чыстыя дрэвастоі. Адна з асноўных парод цёмнахвойнай тайгі. Некаторыя віды сустракаюцца ў трапічных шыротах (напр. у гарах Мексыкі і Гватэмалы).
На Беларусі піхта белая, або эўрапейская расьце ў Белавескай пушчы: утварае лясны піхтавы «востраў» на балотным масіве Дзікі Нікар, ахоўваецца. У садова-паркавай культуры больш за 10 відаў піхты. Найболш вядомыя: піхта сыбірская, аднаколерная, суцэльналістая, бальзамічная, Віча. Вырошчваецца ў адзіночных, групавых, алейных пасадках.