Тэадор Нарбут: розьніца паміж вэрсіямі

Тэадор Нарбут
	Тэадор Нарбут
Род дзейнасьці	летувіскі і беларускі гісторык, археоляг
Дата нараджэньня	8 лістапада 1784
Месца нараджэньня	маёнтак Шаўры, Лідзкі павет, Вялікае княства Літоўскае
Дата сьмерці	26 лістапада 1864
Месца сьмерці	Вільня, Расейская імпэрыя
Месца пахаваньня	Нача;
Месца вучобы	Віленскі ўнівэрсытэт (1803);
Занятак	антраполяг, вайсковы інжынэр, археоляг, даследчык дагістарычнай эпохі, гісторык, журналіст, пісьменьнік, земляўласьнік, калекцыянэр
Навуковая сфэра	гістарыяграфія[d] і археалёгія
Бацька	Іахім Нарбут[d]
Маці	Ізабела з Наневічаў[d]
Дзеці	Людвік Нарбут, Тэадора з Нарбутаў[d], Станіслаў Нарбут і Францішак Нарбут
Узнагароды
Подпіс
	Тэадор Нарбут у Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 10:44, 7 студзеня 2010

Тэадо́р (Фё́дар Яўхі́мавіч) На́рбут (8 лістапада 1784, маёнтак Шаўры, цяпер Воранаўскі раён — 26 лістапада 1864) — летувіскі і беларускі гісторык, археоляг, вайсковы інжэнэр, дасьледчык летувіскае міталёгіі, пісаў на польскай мове.

Скончыў у 1803 Віленскі ўнівэрсытэт. Удзельнік расейска-пруска-францускай 1806—1807 рокаў. і расейска-швэдзкай 1808—1809 рокаў войнаў. Аўтар праекту Бабруйскай фартэцыі, удзельнік яе будаўніцтва. 3 1812, калі жыў у сваім маёнтку, займаўся дасьледаваньнем гісторыі Вялікага Княства Літоўскага.

Аўтар 9-томнай «Гісторыі літоўскага народу», выдадзенай у 1835—1841. Падзеі ў ёй давёў да 1569. У «Гісторыі...» шмат месца адведзена беларускаму народу, яго мове і пісьменнасьці. Для сваёй працы выкарыстаў беларускія летапісы і «Хроніку польскую літоўскую, жамойцкую і ўсяе Русі» Мацея Стрыйкоўскага, але ставіўся да іх некрытычна. У яго дасьледаваньні побач з фантастычнымі гіпотэзамі, прыдуманымі фактамі шмат цікавых зьвестак пра Менск. Апублікаваў шэраг гістарычных крыніцаў, у тым ліку ў 1846 Хроніку Быхаўца. Зьбіраў этнаграфічныя і фальклёрныя матэрыялы, вёў археалягічныя раскопкі.

Літаратура

Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, П15 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.

Вонкавыя спасылкі

Тэадор Нарбут. Старажытная гісторыя літоўскага народа. Пра суд божы, неба альбо пекла

@@ Радок 11: / Радок 11: @@
 }}
-'''Тэадо́р (Фё́дар Яўхі́мавіч) На́рбут''' ([[8 лістапада]] [[1784]], [[маёнтак]] [[Шаўры]], цяпер [[Воранаўскі раён]] — [[26 лістапада]] [[1864]]) — [[ВКЛ|летувіскі і беларускі]] гісторык, археоляг, дасьледчык летувіскае міталёгіі, пісаў на [[польская мова|польскай мове]].
+'''Тэадо́р (Фё́дар Яўхі́мавіч) На́рбут''' ([[8 лістапада]] [[1784]], [[маёнтак]] [[Шаўры]], цяпер [[Воранаўскі раён]] — [[26 лістапада]] [[1864]]) — [[ВКЛ|летувіскі і беларускі]] гісторык, археоляг, вайсковы інжэнэр, дасьледчык летувіскае міталёгіі, пісаў на [[польская мова|польскай мове]].
 Скончыў у [[1803]] [[Віленскі ўнівэрсытэт]]. Удзельнік расейска-пруска-францускай [[1806]]—[[1807]] [[год|рокаў]]. і расейска-швэдзкай [[1808]]—[[1809]] [[год|рокаў]] войнаў. Аўтар праекту [[Бабруйская фартэцыя|Бабруйскай фартэцыі]], удзельнік яе будаўніцтва. 3 [[1812]], калі жыў у сваім маёнтку, займаўся дасьледаваньнем гісторыі [[ВКЛ|Вялікага Княства Літоўскага]].
@@ Радок 32: / Радок 32: @@
 [[Катэгорыя:Беларускія гісторыкі]]
 [[Катэгорыя:Беларускія археолягі]]
+[[Катэгорыя:Ваенныя інжынэры]]
 [[Катэгорыя:Памерлі 26 лістапада]]
 [[Катэгорыя:Памерлі ў 1864 годзе]]