Анатоль Грыцкевіч: розьніца паміж вэрсіямі
вікіфікацыя, дапаўненьне |
д пунктуацыя |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Анато́ль Пятро́віч Грыцке́віч''' ([[31 студзеня]] [[1929]], [[Менск]]) — беларускі гісторык. Чалец-карэспандэнт [[Міжнародная акадэмія навук Эўразіі|Міжнароднай акадэміі навук Эўразіі]] ([[1996]]), доктар гістарычных навук ([[1986]]), прафэсар ([[1987]]). |
'''Анато́ль Пятро́віч Грыцке́віч''' ([[31 студзеня]] [[1929]], [[Менск]]) — беларускі гісторык. Чалец-карэспандэнт [[Міжнародная акадэмія навук Эўразіі|Міжнароднай акадэміі навук Эўразіі]] ([[1996]]), доктар гістарычных навук ([[1986]]), прафэсар ([[1987]]). |
||
У [[1950]] скончыў [[Менскі мэдычны інстытут]]. У [[1955]] — [[Менскі пэдагагічны інстытут замежных моваў]], у [[1958]] [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт]]. 3 [[1959]] працаваў у інстытуце гісторыі АН Беларусі, з [[1975]] загаднік катэдры ў Менскім інстытуце культуры (з [[1993]] Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту культуры), дырэктар [[Беларускі інстытут Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы|Беларускага інстытуту Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы]] ([[1996]]). |
У [[1950]] скончыў [[Менскі мэдычны інстытут]]. У [[1955]] — [[Менскі пэдагагічны інстытут замежных моваў]], у [[1958]] — [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт]]. 3 [[1959]] працаваў у інстытуце гісторыі АН Беларусі, з [[1975]] загаднік катэдры ў Менскім інстытуце культуры (з [[1993]] Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту культуры), дырэктар [[Беларускі інстытут Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы|Беларускага інстытуту Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы]] ([[1996]]). |
||
Дасьледуе гісторыю [[Беларусь|Беларусі]] пэрыяду фэадалізму, прыватнаўласьніцкія [[места|месты]], гістарыяграфію. Аўтар публікацыяў па гісторыі [[шляхта|шляхецкага стану]], генэалёгіі [[шляхта|шляхты]] і выбранцаў. Вывучае рэлігійныя праблемы ў [[ВКЛ|Вялікім Княстве Літоўскім]], становішча праваслаўнай царквы, вуніяцтва.<ref>{{Літаратура/Памяць/Менск|1к}} С. 489</ref> |
Дасьледуе гісторыю [[Беларусь|Беларусі]] пэрыяду фэадалізму, прыватнаўласьніцкія [[места|месты]], гістарыяграфію. Аўтар публікацыяў па гісторыі [[шляхта|шляхецкага стану]], генэалёгіі [[шляхта|шляхты]] і выбранцаў. Вывучае рэлігійныя праблемы ў [[ВКЛ|Вялікім Княстве Літоўскім]], становішча праваслаўнай царквы, вуніяцтва.<ref>{{Літаратура/Памяць/Менск|1к}} С. 489</ref> |
||
Вэрсія ад 05:30, 4 студзеня 2010
Анато́ль Пятро́віч Грыцке́віч (31 студзеня 1929, Менск) — беларускі гісторык. Чалец-карэспандэнт Міжнароднай акадэміі навук Эўразіі (1996), доктар гістарычных навук (1986), прафэсар (1987).
У 1950 скончыў Менскі мэдычны інстытут. У 1955 — Менскі пэдагагічны інстытут замежных моваў, у 1958 — Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт. 3 1959 працаваў у інстытуце гісторыі АН Беларусі, з 1975 загаднік катэдры ў Менскім інстытуце культуры (з 1993 Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту культуры), дырэктар Беларускага інстытуту Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы (1996).
Дасьледуе гісторыю Беларусі пэрыяду фэадалізму, прыватнаўласьніцкія месты, гістарыяграфію. Аўтар публікацыяў па гісторыі шляхецкага стану, генэалёгіі шляхты і выбранцаў. Вывучае рэлігійныя праблемы ў Вялікім Княстве Літоўскім, становішча праваслаўнай царквы, вуніяцтва.[1]
Працы
У манаграфіях «Частновладельческие города Белоруссии в ХVI—ХVIII вв.» (1975), «Социальная борьба горожан Белоруссии в ХVI—ХVIII вв.» (1979) вызначыў колькасьць прыватнаўласьніцкіх местаў, іхнія тыпы, узровень эканамічнага разьвіцьця, сыстэму кіраваньня, іхнюю ролю як вайсковай апоры, грунтоўна прааналізваў Магдэбурскае права.[2]
- Вакол «Слуцкага паўстання» (Барацьба з контррэвалюцыяй у Беларусі ў апошні перыяд грамадзянскай вайны). — Мн., 1987. — 64 с.
- Якой быць беларускай гістарычнай навуцы // Полымя. — 1992. — № 5. — С. 202—228.
- Бітва пад Оршай 8 верасня 1514 г. // Спадчына, 1992. — № 6.
- Шляхта Вялікага княства Літоўскага да Люблінскай уніі 1569 году // Годнасьць. — 1993. — № 1. — С. 16—27.
- Грыцкевіч А. Слуцкае паўстанне 1920 г. — збройны чын у барацьбе за незалежнасць Беларусі // Спадчына. — 1993. — № 2. — С. 2-1.
- Як выйсці з крызісу // Беларускі гістарычны часопіс. — 1993. — № 4. — С. 117—119.
- Погляды Усевалада Ігнатоўскага на гісторыю Беларусі феадальнага перыяду // Беларусика = Albaruthenika: Кн. 3: Нацыянальныя і рэгіянальныя культуры, іх узаемадзеянне. – Мн.: Навука і тэхніка, 1994. — С. 64—70.
- Актуальныя праблемы беларускай гістарычнай навукі і адукацыі // Наш Радавод. — Кн. 6. — Ч.1. — Гродна, 1994. — С. 7—21.
- Сённяшнія клопаты беларускай гістарыяграфіі // Белорусский сб. — Вып. 1. — СПб., 1998. — С. 7—15.
- Каранацыя Міндоўга як дзяржаўны акт // Даклад на круглым стале «Каранацыя Міндоўга на караля і ўтварэнне новай дзяржавы на тэрыторыі Беларусі» / Скарынаўскі Цэнтр, 27 чэрвеня 2003.
- Дзень беларускай вайсковай славы // Наша слова. — 2003. — 3 верасня.
- Аршанская бітва 1514 года і яе ўдзельнікі // Наша слова. — 2005. — 31 жніўня.
- Старонкі нашай мінуўшчыны — Мн.: Кнігазбор, 2009. — 468 с.
Крыніцы
Літаратура
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
- Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я.Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006.— 345 с. ISBN 985-417-858-7.