Ёсіф Лянгбард: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Xqbot (гутаркі | унёсак)
д робат зьмяніў: pl:Josif Łangbard; касмэтычныя зьмены
Радок 14: Радок 14:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
===Раньнія гады===
=== Раньнія гады ===
Нарадзіўся ў [[1882]] годзе ў мястэчку [[Бельск]] ў сям’і Гірша Лянгбарда. Бацька бачыў будучыню для сына ў камэрцыі, аднак малы Іосіф любіў маляваць.
Нарадзіўся ў [[1882]] годзе ў мястэчку [[Бельск]] ў сям’і Гірша Лянгбарда. Бацька бачыў будучыню для сына ў камэрцыі, аднак малы Іосіф любіў маляваць.


===Адукацыя===
=== Адукацыя ===
Бліскуча скончыўшы мясцовую гімназію, ён паступае на архітэктурнае аддзяленьне Адэскай мастацкай вучэльні, а ў 1907 перабіраецца ў [[Санкт-Пецярбург]], дзе пасьпяхова вытрымлівае іспыты ў Пецярбурскую акадэмію мастацтваў на архітэктурны факультэт. Сем гадоў працягвалася яго вучоба ў Пецярбургу, а архітэктура горада моцна паўплывала на далейшую творчасьць архітэктара. Сярод настаўнікаў Лянгбарда быў слынны [[Аляксандр Памяранцаў]] (спраектаваў будынак ГУМа ў [[Масква|Маскве]]). Менавіта пад яго кіраўніцтвам Лянгбард у [[1914]] абараняе дыплёмны праект «Будынак дзяржаўнага савету».
Бліскуча скончыўшы мясцовую гімназію, ён паступае на архітэктурнае аддзяленьне Адэскай мастацкай вучэльні, а ў 1907 перабіраецца ў [[Санкт-Пецярбург]], дзе пасьпяхова вытрымлівае іспыты ў Пецярбурскую акадэмію мастацтваў на архітэктурны факультэт. Сем гадоў працягвалася яго вучоба ў Пецярбургу, а архітэктура горада моцна паўплывала на далейшую творчасьць архітэктара. Сярод настаўнікаў Лянгбарда быў слынны [[Аляксандр Памяранцаў]] (спраектаваў будынак ГУМа ў [[Масква|Маскве]]). Менавіта пад яго кіраўніцтвам Лянгбард у [[1914]] абараняе дыплёмны праект «Будынак дзяржаўнага савету».


===Пачатак архітэктурнай дзейнасьці===
=== Пачатак архітэктурнай дзейнасьці ===
У час [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] Лянгбард працуе на фронце ў якасьці начальніка інжынэрнага атраду. Пад яго кіраўніцтвам ў гэты час паўстаюць земская ўправа ў [[Кастрама|Кастраме]], сельскагаспадарчы музэй і тэатар мініяцюраў у [[Петраград]]зе. Па заканчэньні вайны ён робіцца выканаўцам працаў будаўнічай канторы пры аддзеле аховы здароўя ў Петраградзе.
У час [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] Лянгбард працуе на фронце ў якасьці начальніка інжынэрнага атраду. Пад яго кіраўніцтвам ў гэты час паўстаюць земская ўправа ў [[Кастрама|Кастраме]], сельскагаспадарчы музэй і тэатар мініяцюраў у [[Петраград]]зе. Па заканчэньні вайны ён робіцца выканаўцам працаў будаўнічай канторы пры аддзеле аховы здароўя ў Петраградзе.


==1930-я==
== 1930-я ==
У пачатку [[1930-я|1930-х]] Лянгбард атрымлівае першыя буйныя замовы на будаўніцтва ў Беларусі і Ўкраіне. Першым праектам, рэалізаваным Лянгбардам па прыездзе ў Менск, сталіцу БССР, стала будаўніцтва блізу 40 драўляных павільёнаў для Ўсебеларускай сельскагаспадарчай і прамысловай выставы. Пасьля гэтага яго запрашаюць да праектаваньня забудовы цэнтральнай часткі горада. Лянгбард прапануе макеты трох будынкаў: [[Дом ураду (Менск)|Дом ўраду]], [[Тэатар опэры і балету (Менск)|Тэатар опэры і балету]] і Дом Чырвонай Арміі (сучасны Дом афіцэраў). Праект [[Дом ураду (Менск)|Дому ўраду]] быў падрыхтаваны і зацьверджаны ў [[1929]] годзе, а з [[1930]] па [[1934]] гады ён быў рэалізаваны. Перад ім быў пастаўлены помнік У. Леніну, распрацаваны Лянгбардам разам з Ленінградзкім скульптарам М. Манізерам. За гэты ансамбаль Іосіф Лянгбард атрымаў званьне «заслужанага дзеяча мастацтваў БССР».
У пачатку [[1930-я|1930-х]] Лянгбард атрымлівае першыя буйныя замовы на будаўніцтва ў Беларусі і Ўкраіне. Першым праектам, рэалізаваным Лянгбардам па прыездзе ў Менск, сталіцу БССР, стала будаўніцтва блізу 40 драўляных павільёнаў для Ўсебеларускай сельскагаспадарчай і прамысловай выставы. Пасьля гэтага яго запрашаюць да праектаваньня забудовы цэнтральнай часткі горада. Лянгбард прапануе макеты трох будынкаў: [[Дом ураду (Менск)|Дом ўраду]], [[Тэатар опэры і балету (Менск)|Тэатар опэры і балету]] і Дом Чырвонай Арміі (сучасны Дом афіцэраў). Праект [[Дом ураду (Менск)|Дому ўраду]] быў падрыхтаваны і зацьверджаны ў [[1929]] годзе, а з [[1930]] па [[1934]] гады ён быў рэалізаваны. Перад ім быў пастаўлены помнік У. Леніну, распрацаваны Лянгбардам разам з Ленінградзкім скульптарам М. Манізерам. За гэты ансамбаль Іосіф Лянгбард атрымаў званьне «заслужанага дзеяча мастацтваў БССР».


У [[1935]] годзе Лянгбарду было даручана распрацаваць праект [[Дому Саветаў]] ў [[Магілёў|Магілёве]], куды неўзабаве меркавалася перанесьці сталіцу БССР. Будынак узводзіцца ў [[1938]]—[[1940]]-ыя гады. Пачынаючы з 1933, рэалізоўваюцца яшчэ два праекты архітэктара: [[Тэатар опэры і балету (Менск)|Тэатар опэры і балету]] на месцы былога Траецкага кірмашу і [[Цэнтральны дом афіцэраў (Менск)|Дом Чырвонай Арміі]] на падмурках колішняга [[Архіерэйскі палац (Менск)|архіерэйскага палацу]]. У [[1935]] годзе Лянгбард бярэцца за перапрацоўку праекту [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі (Менск)|Акадэміі навук БССР]], распрацаваны [[Георгій Лаўроў|Г. Лаўровым]].
У [[1935]] годзе Лянгбарду было даручана распрацаваць праект [[Дому Саветаў]] ў [[Магілёў|Магілёве]], куды неўзабаве меркавалася перанесьці сталіцу БССР. Будынак узводзіцца ў [[1938]]—[[1940]]-ыя гады. Пачынаючы з 1933, рэалізоўваюцца яшчэ два праекты архітэктара: [[Тэатар опэры і балету (Менск)|Тэатар опэры і балету]] на месцы былога Траецкага кірмашу і [[Цэнтральны дом афіцэраў (Менск)|Дом Чырвонай Арміі]] на падмурках колішняга [[Архіерэйскі палац (Менск)|архіерэйскага палацу]]. У [[1935]] годзе Лянгбард бярэцца за перапрацоўку праекту [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі (Менск)|Акадэміі навук БССР]], распрацаваны [[Георгій Лаўроў|Г. Лаўровым]].


==1940-я==
== 1940-я ==
Пад час вайны працаваў над маскіроўкай будынкаў у [[Ленінград]]зе, жыў у Яраслаўскай вобласьці. У [[1944]] годзе вяртаецца ў разбураны [[Менск]]. Працаваў над плянамі рэканструкцыі [[Менск]]у і [[Гомель|Гомеля]]. У [[1949]] годзе за гэтую працу атрымаў «Ордэн Гонару». Разам з [[Міхаіл Бакланаў|М. Бакланавым]] распрацоўваў праект [[Кінатэатар Перамога (Менск)|кінатэатру «Перамога»]], скончанага ў [[1950]]-ым годзе.
Пад час вайны працаваў над маскіроўкай будынкаў у [[Ленінград]]зе, жыў у Яраслаўскай вобласьці. У [[1944]] годзе вяртаецца ў разбураны [[Менск]]. Працаваў над плянамі рэканструкцыі [[Менск]]у і [[Гомель|Гомеля]]. У [[1949]] годзе за гэтую працу атрымаў «Ордэн Гонару». Разам з [[Міхаіл Бакланаў|М. Бакланавым]] распрацоўваў праект [[Кінатэатар Перамога (Менск)|кінатэатру «Перамога»]], скончанага ў [[1950]]-ым годзе.


Радок 71: Радок 71:
[[Катэгорыя:Беларускія жыды]]
[[Катэгорыя:Беларускія жыды]]


[[pl:Josif Langbard]]
[[pl:Josif Łangbard]]
[[ru:Лангбард, Иосиф Григорьевич]]
[[ru:Лангбард, Иосиф Григорьевич]]
[[uk:Лангбард Йосип Григорович]]
[[uk:Лангбард Йосип Григорович]]

Вэрсія ад 22:48, 11 сьнежня 2009

Іосіф Рыгоравіч Лянгбард
Файл:Langbard.jpg
Род дзейнасьці беларускі савецкі архітэктар
Дата нараджэньня 6 студзеня 1882
Месца нараджэньня Сьцяг Расеі Бельск, Бельскі павет Гарадзенская губэрня, Расейская Імпэрыя
Дата сьмерці 3 студзеня 1951
Месца сьмерці Сьцяг РСФСР Ленінград, РСФСР
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак архітэктар
Узнагароды
ордэн «Знак Пашаны»
Заслужаны дзяяч мастацтваў Беларускай ССР

Іосіф Рыгоравіч Лянгбард (6(18) студзеня 1882, Бельск Гарадзенскай губэрні, цяпер Бельск-Падляскі, Польшча, — 3 студзеня 1951, Ленінград) — беларускі савецкі архітэктар габрэйскага паходжаньня, пэдагог.

Біяграфія

Раньнія гады

Нарадзіўся ў 1882 годзе ў мястэчку Бельск ў сям’і Гірша Лянгбарда. Бацька бачыў будучыню для сына ў камэрцыі, аднак малы Іосіф любіў маляваць.

Адукацыя

Бліскуча скончыўшы мясцовую гімназію, ён паступае на архітэктурнае аддзяленьне Адэскай мастацкай вучэльні, а ў 1907 перабіраецца ў Санкт-Пецярбург, дзе пасьпяхова вытрымлівае іспыты ў Пецярбурскую акадэмію мастацтваў на архітэктурны факультэт. Сем гадоў працягвалася яго вучоба ў Пецярбургу, а архітэктура горада моцна паўплывала на далейшую творчасьць архітэктара. Сярод настаўнікаў Лянгбарда быў слынны Аляксандр Памяранцаў (спраектаваў будынак ГУМа ў Маскве). Менавіта пад яго кіраўніцтвам Лянгбард у 1914 абараняе дыплёмны праект «Будынак дзяржаўнага савету».

Пачатак архітэктурнай дзейнасьці

У час Першай сусьветнай вайны Лянгбард працуе на фронце ў якасьці начальніка інжынэрнага атраду. Пад яго кіраўніцтвам ў гэты час паўстаюць земская ўправа ў Кастраме, сельскагаспадарчы музэй і тэатар мініяцюраў у Петраградзе. Па заканчэньні вайны ён робіцца выканаўцам працаў будаўнічай канторы пры аддзеле аховы здароўя ў Петраградзе.

1930-я

У пачатку 1930-х Лянгбард атрымлівае першыя буйныя замовы на будаўніцтва ў Беларусі і Ўкраіне. Першым праектам, рэалізаваным Лянгбардам па прыездзе ў Менск, сталіцу БССР, стала будаўніцтва блізу 40 драўляных павільёнаў для Ўсебеларускай сельскагаспадарчай і прамысловай выставы. Пасьля гэтага яго запрашаюць да праектаваньня забудовы цэнтральнай часткі горада. Лянгбард прапануе макеты трох будынкаў: Дом ўраду, Тэатар опэры і балету і Дом Чырвонай Арміі (сучасны Дом афіцэраў). Праект Дому ўраду быў падрыхтаваны і зацьверджаны ў 1929 годзе, а з 1930 па 1934 гады ён быў рэалізаваны. Перад ім быў пастаўлены помнік У. Леніну, распрацаваны Лянгбардам разам з Ленінградзкім скульптарам М. Манізерам. За гэты ансамбаль Іосіф Лянгбард атрымаў званьне «заслужанага дзеяча мастацтваў БССР».

У 1935 годзе Лянгбарду было даручана распрацаваць праект Дому Саветаў ў Магілёве, куды неўзабаве меркавалася перанесьці сталіцу БССР. Будынак узводзіцца ў 19381940-ыя гады. Пачынаючы з 1933, рэалізоўваюцца яшчэ два праекты архітэктара: Тэатар опэры і балету на месцы былога Траецкага кірмашу і Дом Чырвонай Арміі на падмурках колішняга архіерэйскага палацу. У 1935 годзе Лянгбард бярэцца за перапрацоўку праекту Акадэміі навук БССР, распрацаваны Г. Лаўровым.

1940-я

Пад час вайны працаваў над маскіроўкай будынкаў у Ленінградзе, жыў у Яраслаўскай вобласьці. У 1944 годзе вяртаецца ў разбураны Менск. Працаваў над плянамі рэканструкцыі Менску і Гомеля. У 1949 годзе за гэтую працу атрымаў «Ордэн Гонару». Разам з М. Бакланавым распрацоўваў праект кінатэатру «Перамога», скончанага ў 1950-ым годзе.

З 1935 па 1950 Іосіф Лянгбард выкладаў ў Акадэміі мастацтваў у Ленінградзе. У 1939 абараніў доктарскую дысэртацыю па архітэктуры.

Памёр 3 студзеня 1951 года ў Ленінградзе.

Творчасьць

Іосіф Лянгбард быў прыхільнікам вэртыкальных архітэктурных вырашэньняў. «Гарызантальная форма ўяўляецца як стан спячага альбо мёртвага чалавека, што адмоўны ўзьдзейнічае, — адзначаў ён, між тым як вэртыкальнае становішча ўвасабляе жыцьцё, бадзёрасьць і сілу, яно супрацьстаіць цяге да зямлі».

Па прафэсыйных поглядах быў прыхільнікам крытычнага засваеньня і выкарыстаньня традыцый мінулага. У клясыцы лічыў вартым архітэктурную дысцыпліну, парадак, сувымернасьць асноўных формаў, імкнуўся разьвіваць простасьць і яснасьць кампазіцыйнага вырашэньня характэрныя для беларускай нацыянальнай архітэктуры. Наконт дэкарацыі фасаду меў наступнае меркаваньне: «Лепей ня ведаць, як упрыгожыць будынак, чым зрабіць у гэтым лішняе».

На практыцы былі рэалізаваныя 15 праектаў архітэктара, зь якіх 8 на Беларусі.

Вонкавыя спасылкі

Ёсіф Лянгбардсховішча мультымэдыйных матэрыялаў