Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
AlexPin (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Rasool (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Радок 2: Радок 2:


{| id="vicipaedia" style="border: 1px solid #997; background-color: #FFFAF5; width: 100%; padding-top: 0.1em;"
{| id="vicipaedia" style="border: 1px solid #997; background-color: #FFFAF5; width: 100%; padding-top: 0.1em;"
| З [[1254]] па [[1264]] [[ВКЛ]] фактычна не існавала. У 1254 [[Новагародак]] быў перададзены [[Раман Данілавіч|Раман]]у, Войшалка пастрыглі ў манахі, Міндоўг павінен быў задаволіцца сваімі ранейшымі ўладаньнямі захоўваючы тытул караля. У [[1258]] Войшалк выйшаў з кляштара, забіў Рамана і зноў пачаў уладарыць у Новагародку, але быў у канфлікце зь Міндоўгам. У [[1263]] апошні быў забіты змоўшчыкамі і яго месца заняў узурпатар — [[жамойты|жамойт]] [[Транята]].
| З [[1254]] па [[1264]] [[ВКЛ]] фактычна не існавала. У 1254 [[Новагародак]] быў перададзены [[Раман Данілавіч|Раман]]у, Войшалк пастрыгся ў манахі, Міндоўг павінен быў задаволіцца сваімі ранейшымі ўладаньнямі захоўваючы тытул караля. У [[1258]] Войшалк выйшаў з манастыра, забіў Рамана і зноў пачаў уладарыць у Новагародку, але быў у канфлікце зь Міндоўгам. У [[1263]] апошні быў забіты змоўшчыкамі і яго месца заняў узурпатар — [[жамойты|жамойт]] [[Транята]].
</small>
</small>
|}
|}

Вэрсія ад 12:23, 27 лістапада 2009

З 1254 па 1264 ВКЛ фактычна не існавала. У 1254 Новагародак быў перададзены Раману, Войшалк пастрыгся ў манахі, Міндоўг павінен быў задаволіцца сваімі ранейшымі ўладаньнямі захоўваючы тытул караля. У 1258 Войшалк выйшаў з манастыра, забіў Рамана і зноў пачаў уладарыць у Новагародку, але быў у канфлікце зь Міндоўгам. У 1263 апошні быў забіты змоўшчыкамі і яго месца заняў узурпатар — жамойт Транята.

З 1341 па 1345 у ВКЛ быў час бязуладзьдзя. Некаторыя гісторыкі лічаць, што ў гэты час уладарыў Яўнут, але больш верагодна, што ён быў самым малодшым сынам Гедзіміна і на час сьмерці бацькі яшчэ ня меў удзела і жыў у Вільні пры бацьках. Уладныя ж амбіцыі мела яго маці, апошняя жонка Гедзіміна — смаленская князёўна Леанідыя (Еўна), што і засьведчана ў летапісах. Пасьля сьмерці Леанідыі выступілі ў 1345 годзе Альгерд з Кейстутам.

З 1432 па 1439 у ВКЛ ішла фэадальная вайна. У 1432 супраць Сьвідрыгайлы ажыцьцявілася змова часткі фэадалаў якая абрала вялікім князем Жыгімонта Кейстутавіч. У 1432—1439 гадах у ВКЛ фактычна было два вялікія князі — Сьвідрыгайла і Жыгімонт, якіх падтрымлівалі розныя фэадальныя групоўкі і рэгіёны дзяржавы.