Гедымінас Кіркілас: розьніца паміж вэрсіямі

	Гедымін Кіркілас
Прэм'ер-міністар Летувы
	6 ліпеня 2006 — 9 сьнежня 2008
Прэзыдэнт:	Валдас Адамкус
Папярэднік:	Зыгмантас Бальчыціс
Наступнік:	Андрус Кубілюс
Кіраўнік партыі Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя
	19 траўня 2007 — цяперашні час
Міністар абароны Летувы
	14 сьнежня 2004 — 18 чэрвеня 2006
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	30 жніўня 1951; Вільня
Памёр:	20 красавіка 2024 (72 гады); Вільня, Летува;
Партыя:	Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя
Адукацыя:	Віленскі ўнівэрсытэт;
Узнагароды:
	Гедымін Кіркілас у Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 14:39, 19 лістапада 2009

Гедымінас Кіркілас (па-летувіску: Gediminas Kirkilas: нар. 30 жніўня 1951 года ў Вільні) — летувіску палітык, з 1992 года засядае ў Летувіскім Сейме, быў міністрам абароны Летувы з 2004 да 2006 г.г., прэм’ер-міністар Летувы з 2006 да 2008 г.г.

Адукацыя

З 1974 за 1978 года Кіркілас вучыўся на завочным факультэце Віленскага Педагагічнага інстытута. У 1978—1982 г.г. вывучаў паліталёгію ў Вышэйшай партыйнай школе ў Вільні. У 2004 годзе праслухаў курс у Міжнароднай школе Бізнэсу Віленскага Ўнівэрсытэта.

Біяграфія

Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У 1969—1972 г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў Паўночным марскім флёце СССР. Пасьля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсьце рэстаўрацыі помнікаў да 1978 года. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касьцёлаў (акрамя іншых касьцёла Ўсіх Сьвятых, Св. Казіміра, Баніфатараў і інш.) і ансамблі Віленскага Ўнівэрсытэта.

Пасьля паліталягічных курсаў, у 1982 годзе пайшоў працаваць у апарат Камуністычнай партыі Летувы. У 1982—1985 г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў 1986—1990 г.г. інструктарам адзьдзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у 1988 — 1990 г.г. працаваў памочнікам І сакратара ЦК КПЛ Альгірдаса Бразаўскаса, а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Летувы.

У 1990 годзе, пасьля пераўтварэньня КПЛ у Летувіскую Дэмакратычную партыю Працы (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намесьнікам кіраўніка. Абавязкі намесьніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да 1996 года, а пасьля гэтага, у 1996 — 2001 г.г. стаў сябрам прэзыдыюму ЛДПП. У 2001 годзе, пасьля аб’яднаньня ЛДПП з Летувіскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй (ЛСДП), стаў намесьнікам кіраўніка аб’яднанай партыі.

Чатыры разы (у 1992, 1996, 2000 і 2004 г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сэйм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парлямэнцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бясьпецы і абароне, камісіі замежных спраў, быў дэлегатам Летувы ў парлямэнцкі сход НАТО і намесьніка кіраўніка камісіі па Эўрапейскім справам.

З 2002 года Кіркілас займаў пасаду спэцыяльнага прадстаўніка прэзыдэнта Летувы па сувязям з Калінінградскай вобласьцю. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Летувы у Калінінградзе. 7 сьнежня 2004 года стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса.

29 чэрвеня 2006 года прэзыдэнт Летувы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду прэм’ер-міністра. 4 ліпеня 2006 года Сейм зацьвердзіў кандыдатуру, а 6 ліпеня ён стаў прэм’ерам афіцыйна. 19 траўня 2007 года ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі.

13 сакавіка 2008 года прадстаўнікі апазыцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. 18 сакавіка яны былі перададзены, так сама, і сьпікеру Сейма Віктарасу Мунцянасу. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўленьня заўвагаў сьпікеру Сэйма, паводле Летувіскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытаньні, у адваротным выпадку Сейм можа вынесьці вотум недаверу. 1 красавіка Кіркілас прадставіў адказы на пытаньні. 3 красавіка Сейм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя.

Пасьля выбараў у Сейм 26 кастрычніка 2008 года і стварэньня новага ўрада, Гедымінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы прэм’ер-міністра Андрусу Кубілюсу.

Прыватнае жыцьцё

Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на ровары. З 2000 года ён стаў кіраўніком Летувіскай фэдэрацыі шашак. Валодае ангельскай і расейскімі мовамі. Жанаты, жонка Людміла Кіркілене — кіраўнік сакратарыяту акцыянэрнага таварыства «Lietuvos geležinkeliai» («Летувіская чыгунка»). Сын Роландас працуе, дачка Дыяна вучыцца ў Віленскім Ўнівэрсытэце.

Папярэднік Зыгмантас Бальчыціс	Прэм'ер-міністар Летувы 2006—2008	Наступнік Андрус Кубілюс

Вонкавыя спасылкі

Гедымінас Кіркілас — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

^ ^а ^б Netikėtai mirė buvęs premjeras Gediminas Kirkilas — 15 min.

[_e0d51da1c78e8f46-1] а ^б Netikėtai mirė buvęs premjeras Gediminas Kirkilas — 15 min.

[1]

@@ Радок 38: / Радок 38: @@
 | камэнтар           =
 }}
+'''Гедымінас Кіркілас''' ({{Мова-lt|Gediminas Kirkilas}}: нар. [[30 жніўня]] [[1951]] года ў [[Вільня|Вільні]]) — летувіску палітык, з [[1992]] года засядае ў [[Сейм (Летува)|Летувіскім Сейме]], быў міністрам абароны Летувы з [[2004]] да [[2006]] г.г., прэм’ер-міністар Летувы з 2006 да [[2008]] г.г.
+== Адукацыя ==
-'''Гедымінас Кіркілас''' ([[Летувіская мова|па-летувіску]]: ''Gediminas Kirkilas'': нар. [[30 жніўня]] [[1951]] года ў [[Вільня|Вільні]]) – летувіску палітык, з [[1992]] года засядае ў [[Сейм (Летува)|Летувіскім Сейме]], быў міністрам абароны Летувы з [[2004]] да [[2006]] г.г., прэм’ер-міністар Летувы з 2006 да [[2008]] г.г.
+З [[1974]] за [[1978]] года Кіркілас вучыўся на завочным факультэце [[Віленскі педагагічны ўнівэрсытэт|Віленскага Педагагічнага інстытута]]. У [[1978]]—[[1982]] г.г. вывучаў паліталёгію ў ''Вышэйшай партыйнай школе'' ў Вільні. У 2004 годзе праслухаў курс у ''Міжнароднай школе Бізнэсу'' [[Віленскі Ўнівэрсытэт|Віленскага Ўнівэрсытэта]].
+== Біяграфія ==
-==Адукацыя==
+Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У [[1969]]—[[1972]] г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў ''Паўночным марскім флёце'' [[СССР]]. Пасьля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсьце рэстаўрацыі помнікаў да [[1978]] года. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касьцёлаў (акрамя іншых касьцёла ''Ўсіх Сьвятых, Св. Казіміра, Баніфатараў'' і інш.) і ансамблі Віленскага Ўнівэрсытэта.
+Пасьля паліталягічных курсаў, у [[1982]] годзе пайшоў працаваць у апарат [[Камуністычная партыя Летувы|Камуністычнай партыі Летувы]]. У [[1982]]—[[1985]] г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў [[1986]]—[[1990]] г.г. інструктарам адзьдзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у [[1988]] — 1990 г.г. працаваў памочнікам І сакратара ЦК КПЛ [[Альгірдас Бразаўскас|Альгірдаса Бразаўскаса]], а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Летувы.
-З [[1974]] за [[1978]] года Кіркілас вучыўся на завочным факультэце [[Віленскі педагагічны ўнівэрсытэт|Віленскага Педагагічнага інстытута]]. У [[1978]] – [[1982]] г.г. вывучаў паліталёгію ў ''Вышэйшай партыйнай школе'' ў Вільні. У 2004 годзе праслухаў курс у ''Міжнароднай школе Бізнэсу'' [[Віленскі Ўнівэрсытэт|Віленскага Ўнівэрсытэта]].
+У [[1990]] годзе, пасьля пераўтварэньня КПЛ у ''Летувіскую Дэмакратычную партыю Працы'' (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намесьнікам кіраўніка. Абавязкі намесьніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да [[1996]] года, а пасьля гэтага, у 1996 — [[2001]] г.г. стаў сябрам прэзыдыюму ЛДПП. У [[2001]] годзе, пасьля аб’яднаньня ЛДПП з [[Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя|Летувіскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй]] (ЛСДП), стаў намесьнікам кіраўніка аб’яднанай партыі.
-==Біяграфія==
+Чатыры разы (у [[1992]], [[1996]], [[2000]] і [[2004]] г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сэйм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парлямэнцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бясьпецы і абароне, камісіі замежных спраў, быў дэлегатам Летувы ў парлямэнцкі сход [[НАТО]] і намесьніка кіраўніка камісіі па Эўрапейскім справам.
-Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У [[1969]] – [[1972]] г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў ''Паўночным марскім флёце'' [[СССР]]. Пасьля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсьце рэстаўрацыі помнікаў да [[1978]] года. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касьцёлаў (акрамя іншых касьцёла ''Ўсіх Сьвятых, Св. Казіміра, Баніфатараў'' і інш.) і ансамблі Віленскага Ўнівэрсытэта.
+З [[2002]] года Кіркілас займаў пасаду спэцыяльнага прадстаўніка прэзыдэнта Летувы па сувязям з [[Калінінградзкая вобласьць|Калінінградскай вобласьцю]]. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Летувы у [[Калінінград]]зе. [[7 сьнежня]] [[2004]] года стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса.
-Пасьля паліталягічных курсаў, у [[1982]] годзе пайшоў працаваць у апарат [[Камуністычная партыя Летувы|Камуністычнай партыі Летувы]]. У [[1982]] – [[1985]] г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў [[1986]] – [[1990]] г.г. інструктарам адзьдзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у [[1988]] – 1990 г.г. працаваў памочнікам І сакратара ЦК КПЛ [[Альгірдас Бразаўскас|Альгірдаса Бразаўскаса]], а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Летувы.
+[[29 чэрвеня]] [[2006]] года прэзыдэнт Летувы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду [[Прэм'ер-міністра|прэм’ер-міністра]]. [[4 ліпеня]] 2006 года Сейм зацьвердзіў кандыдатуру, а [[6 ліпеня]] ён стаў прэм’ерам афіцыйна. [[19 траўня]] 2007 года ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі.
-У [[1990]] годзе, пасьля пераўтварэньня КПЛ у ''Летувіскую Дэмакратычную партыю Працы'' (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намесьнікам кіраўніка. Абавязкі намесьніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да [[1996]] года, а пасьля гэтага, у 1996 – [[2001]] г.г. стаў сябрам прэзыдыюму ЛДПП.  У [[2001]] годзе, пасьля аб’яднаньня ЛДПП з [[Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя|Летувіскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй]] (ЛСДП), стаў намесьнікам кіраўніка аб’яднанай партыі.
+[[13 сакавіка]] [[2008]] года прадстаўнікі апазыцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. [[18 сакавіка]] яны былі перададзены, так сама, і сьпікеру Сейма [[Віктарас Мунцянас|Віктарасу Мунцянасу]]. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўленьня заўвагаў сьпікеру Сэйма, паводле Летувіскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытаньні, у адваротным выпадку Сейм можа вынесьці [[вотум недаверу]]. [[1 красавіка]] Кіркілас прадставіў адказы на пытаньні. [[3 красавіка]] Сейм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя.
-Чатыры разы (у [[1992]], [[1996]], [[2000]] і [[2004]] г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сэйм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парлямэнцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бясьпецы і абароне, камісіі замежных спраў, быў дэлегатам Летувы ў парлямэнцкі сход [[НАТО]] і намесьніка кіраўніка камісіі па Эўрапейскім справам.
-З [[2002]] года Кіркілас займаў пасаду спэцыяльнага прадстаўніка прэзыдэнта Летувы па сувязям з [[Калінінградзкая вобласьць|Калінінградскай вобласьцю]]. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Летувы у [[Калінінград]]зе. [[7 сьнежня]] [[2004]] года стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса.
-[[29 чэрвеня]] [[2006]] года прэзыдэнт Летувы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду [[Прэм'ер-міністра|прэм’ер-міністра]]. [[4 ліпеня]] 2006 года Сейм зацьвердзіў кандыдатуру, а [[6 ліпеня]] ён стаў прэм’ерам афіцыйна. [[19 траўня]] 2007 года ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі.
-[[13 сакавіка]] [[2008]] года прадстаўнікі апазыцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. [[18 сакавіка]] яны былі перададзены, так сама, і сьпікеру Сейма [[Віктарас Мунцянас|Віктарасу Мунцянасу]]. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўленьня заўвагаў сьпікеру Сэйма, паводле Летувіскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытаньні, у адваротным выпадку Сейм можа вынесьці [[вотум недаверу]].  [[1 красавіка]] Кіркілас прадставіў адказы на пытаньні. [[3 красавіка]] Сейм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя.
 Пасьля выбараў у Сейм [[26 кастрычніка]] [[2008]] года і стварэньня новага ўрада, Гедымінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы прэм’ер-міністра [[Андрус Кубілюс|Андрусу Кубілюсу]].
-==Прыватнае жыцьцё==
+== Прыватнае жыцьцё ==
+Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на [[ровар]]ы. З [[2000]] года ён стаў кіраўніком ''Летувіскай фэдэрацыі [[Шашкі|шашак]]''. Валодае [[Ангельская мова|ангельскай]] і [[Расейская мова|расейскімі]] мовамі. Жанаты, жонка ''Людміла Кіркілене'' — кіраўнік сакратарыяту акцыянэрнага таварыства «''Lietuvos geležinkeliai''» («''Летувіская чыгунка''»). Сын ''Роландас'' працуе, дачка ''Дыяна'' вучыцца ў Віленскім Ўнівэрсытэце.
-Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на [[ровар]]ы. З [[2000]] года ён стаў кіраўніком ''Летувіскай фэдэрацыі [[Шашкі|шашак]]''. Валодае [[Ангельская мова|ангельскай]] і [[Расейская мова|расейскімі]] мовамі. Жанаты, жонка ''Людміла Кіркілене'' – кіраўнік сакратарыяту акцыянэрнага таварыства «''Lietuvos geležinkeliai''» («''Летувіская чыгунка''»). Сын ''Роландас'' працуе, дачка ''Дыяна'' вучыцца ў Віленскім Ўнівэрсытэце.
+{{Пачатак блёку}}
+{{Адзінка блёку
+|папярэднік = [[Зыгмантас Бальчыціс]]
+|назва      = [[Прэм'ер-міністар Летувы]]
+|гады       = [[2006]]—[[2008]]
+|наступнік  = [[Андрус Кубілюс]]
+}}
+{{Канец блёку}}
 == Вонкавыя спасылкі ==
 {{Commons|Category:Gediminas Kirkilas|выгляд=міні}}
-{{start box}}
-{{succession box|before=[[Зыгмантас Бальчыціс]]|after=[[Андрус Кубілюс]]|years=[[2006]]—[[2008]]|title=[[Прэм'ер-міністар Летувы]]}}
-{{end box}}
 {{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Кіркілас, Гедымінас}}