Хам: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 01:43, 15 лістапада 2009

Хам (іўр.:חָם; грэц.: Χαμ) — у Бібліі адзін з трох сыноў Ноя, які нарадзіўся ў апошнім стагодзьдзі да сусьветнага патопу. У першай кнізе Майсея («Быцьцё») паведамляецца, што ў Хама было чатыры сыны: Хуш, Міцраім, Фут і Ханан, нашчадкі якіх засялілі Эгіпет, Этыёпію, частку Бабілёніі, Палестыны й іншыя краіны. Але ўсе гэтыя народы былі выклятыя богам і асуджаныя на рабства за тое, што Хам асьмяяў перад братамі свайго бацьку, якога ўбачыў голым, калі той спаў п’яны ў шатры. Гэты эпізод часта выкарыстоўваўся для апраўданьня рабства. У пераносным сэнсе імя Хам раней ужывалася для абазначэньня чалавека з простанародзьдзя. Пазьней яно стала агульным вызначэньнем грубага, нахабнага чалавека.^[1]

Згадваньне ў Бібліі

Гаворка пра Хама ідзе ў Быцьці 9:20-25:

	Ной пачаў урабляць зямлю і пасадзіў вінаграднік; і выпіў ён віна, і ап’янеў, і ляжаў голы ў намёце сваім. І бачыў Хам, бацька Ханаанаў, сарамату бацькі свайго і, выйшаўшы, расказаў двум братам сваім. А Сім і Яфэт узялі вопратку, і паклаўшы яе на плечы свае, пайшлі адвярнуўшыся і накрылі галізну бацькі свайго; твары іх былі абернуты назад, і яны ня бачылі сараматы бацькі свайго. Ной праспаўся ад віна свайго, і даведаўся, што зрабіў зь ім малодшы сын ягоны, і сказаў: пракляты Ханаан; раб рабоў будзе ён у братоў сваіх.

Крыніца

^ Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. С. 150.

Літаратура

Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — 207 с. — 4250 ас. — ISBN 5-343-00151-3 — С. 150

[1] Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. С. 150.

[1]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-[[Image:Ksenophontov noah.jpg|thumb|230px|Іван Ксенафонтаў - «Ной праклінае Хама»]]
+[[Image:Ksenophontov noah.jpg|thumb|230px|Іван Ксенафонтаў — «Ной праклінае Хама»]]
-'''Хам''' ([[іўрыт|іўр.]]:''חָם''; [[Грэцкая мова|грэц.]]: ''Χαμ'') — у [[Біблія|Бібліі]]  адзін з трох сыноў [[Ной|Ноя]], які нарадзіўся ў апошнім стагодзьдзі да [[сусьветны патоп|сусьветнага патопу]]. У першай кнізе Майсея (''«[[Кніга Быцьцё|Быцьцё]]»'') паведамляецца, што ў Хама было чатыры сыны: [[Хуш]], [[Міцраім]], [[Фут]] і [[Ханан]], нашчадкі якіх засялілі [[Старажытны Эгіпет|Эгіпет]], [[Этыёпія|Этыёпію]], частку [[Бабілёнія|Бабілёніі]], [[Палестына|Палестыны]] й іншыя краіны. Але ўсе гэтыя народы былі выклятыя богам і асуджаныя на рабства за тое, што Хам асьмяяў перад братамі свайго бацьку, якога ўбачыў голым, калі той спаў п'яны ў шатры. Гэты эпізод часта выкарыстоўваўся для апраўданьня [[рабства]]. У пераносным сэнсе імя Хам раней ужывалася для абазначэньня чалавека з простанародзьдзя. Пазьней яно стала агульным вызначэньнем грубага, нахабнага чалавека.<ref>Скарына Ф. Творы:... С. 150.</ref>
+'''Хам''' ([[іўрыт|іўр.]]:''חָם''; [[Грэцкая мова|грэц.]]: ''Χαμ'') — у [[Біблія|Бібліі]] адзін з трох сыноў [[Ной|Ноя]], які нарадзіўся ў апошнім стагодзьдзі да [[сусьветны патоп|сусьветнага патопу]]. У першай кнізе Майсея (''«[[Кніга Быцьцё|Быцьцё]]»'') паведамляецца, што ў Хама было чатыры сыны: [[Хуш]], [[Міцраім]], [[Фут]] і [[Ханан]], нашчадкі якіх засялілі [[Старажытны Эгіпет|Эгіпет]], [[Этыёпія|Этыёпію]], частку [[Бабілёнія|Бабілёніі]], [[Палестына|Палестыны]] й іншыя краіны. Але ўсе гэтыя народы былі выклятыя богам і асуджаныя на рабства за тое, што Хам асьмяяў перад братамі свайго бацьку, якога ўбачыў голым, калі той спаў п’яны ў шатры. Гэты эпізод часта выкарыстоўваўся для апраўданьня [[рабства]]. У пераносным сэнсе імя Хам раней ужывалася для абазначэньня чалавека з простанародзьдзя. Пазьней яно стала агульным вызначэньнем грубага, нахабнага чалавека.<ref>{{Літаратура/Скарына Ф. Творы|к}} С. 150.</ref>
 == Згадваньне ў Бібліі ==
 Гаворка пра Хама ідзе ў [http://knihi.com/biblija/01-byccio.html Быцьці 9:20-25]:
-<blockquote>Ной пачаў урабляць зямлю і пасадзіў вінаграднік; і выпіў ён віна, і ап'янеў, і ляжаў голы ў намёце сваім. І бачыў Хам, бацька Ханаанаў, сарамату бацькі свайго і, выйшаўшы, расказаў двум братам сваім.<br />
+{{Цытата|Ной пачаў урабляць зямлю і пасадзіў вінаграднік; і выпіў ён віна, і ап’янеў, і ляжаў голы ў намёце сваім. І бачыў Хам, бацька Ханаанаў, сарамату бацькі свайго і, выйшаўшы, расказаў двум братам сваім.<br />
 А Сім і Яфэт узялі вопратку, і паклаўшы яе на плечы свае, пайшлі адвярнуўшыся і накрылі галізну бацькі свайго; твары іх былі абернуты назад, і яны ня бачылі сараматы бацькі свайго.<br />
-Ной праспаўся ад віна свайго, і даведаўся, што зрабіў зь ім малодшы сын ягоны, і сказаў: пракляты Ханаан; раб рабоў будзе ён у братоў сваіх.</blockquote>
+Ной праспаўся ад віна свайго, і даведаўся, што зрабіў зь ім малодшы сын ягоны, і сказаў: пракляты Ханаан; раб рабоў будзе ён у братоў сваіх.}}
 == Крыніца ==
@@ Радок 12: / Радок 12: @@
 == Літаратура ==
+* {{Літаратура/Скарына Ф. Творы}} — С. 150
-*Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. —Мн.: Навука і тэхніка, 1990. —207 с.: іл. С.150. ISBN 5-343-00151-3.
 [[Катэгорыя:Біблейскія пэрсанажы]]