Пуня: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
пачатак |
д абнаўленьне зьвестак |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Пуня''' (таксама сяньніца ([[Магілёў]]шчына), сельніца ([[Берасьце]]йшчына), адрына і шопа ([[Горадня|Гарадзеншчына]]) – памяшканьне для захоўваньня сена. Слова запазычаньне ад летувіскага слова “pune”. |
'''Пуня''' (таксама сяньніца ([[Магілёў]]шчына), сельніца ([[Берасьце]]йшчына), адрына і [[шопа]] ([[Горадня|Гарадзеншчына]]) – памяшканьне для захоўваньня сена. Слова запазычаньне ад летувіскага слова “pune”. |
||
Звычайна пуня будавалася на [[Прыгуменьне|прыгуменьні]], або ў агульным комплексе гаспадарчых пабудоў. |
Звычайна пуня будавалася на [[Прыгуменьне|прыгуменьні]], або ў агульным комплексе гаспадарчых пабудоў. |
||
| Радок 11: | Радок 11: | ||
* [[Пярэплат]] |
* [[Пярэплат]] |
||
* [[Сьцірта]] |
* [[Сьцірта]] |
||
* [[Шопа]] |
|||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
Вэрсія ад 21:48, 29 кастрычніка 2009
Пуня (таксама сяньніца (Магілёўшчына), сельніца (Берасьцейшчына), адрына і шопа (Гарадзеншчына) – памяшканьне для захоўваньня сена. Слова запазычаньне ад летувіскага слова “pune”.
Звычайна пуня будавалася на прыгуменьні, або ў агульным комплексе гаспадарчых пабудоў.
На Магілёўшчыне пуняй называлі таксама памяшканьне для буйной рагатай жывёлы.
Глядзіце таксама
Літаратура
- Сабаленка, Э.Р., Гуркоў, У.С., Іваноў, У.М., Супрун, Дз.Д. Беларускае народнае жыллё. Мн., 1973