Васіль Тарасенка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 01:18, 22 верасьня 2009

Васі́ль Радзіво́навіч Тарасе́нка (7 лістапада 1899, места Пётркаў — 7 сьнежня 1972) — беларускі археоляг. Кандыдат гістарычных навук (1947).

У 1922 скончыў Маскоўскі археалягічны інстытут, у 1926 — Смаленскі ўнівэрсытэт. Працаваў у Магілёўскім гістарычным музэі, выкладнікам Магілеўскага пэдагагічнага інстытуту. 3 1944 у АН Беларусі, навуковы супрацоўнік, з 1963 загаднік сэктару археалёгіі Інстытуту гісторыі, адначасова выкладнік БДУ і Менскага пэдагагічнага інстытуту.

Дасьледаваў помнікі жалезнага і каменнага вякоў на тэрыторыі Смаленскай і Магілёўскай абласьцей. Вывучаў старажытны Менск, на Замчышчы якога адкрыў драўляную мескую забудову, вулічныя маставыя зь бярвёнаў 11—13 стст., фундамэнт храма 12 ст. Выявіў шмат розных вырабаў мескіх рамесьнікаў, у тым ліку залаты бранзалет. Адзін з аўтараў кніжак «Гісторыя Менску» (1967), «Гісторыя Беларускай ССР» (т. 1, 1972), «Нарысы па археалёгіі Беларусі» (ч. 2, 1972) і інш.

Літаратура

Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, П15 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 '''Васі́ль Радзіво́навіч Тарасе́нка''' ([[7 лістапада]] [[1899]], [[места]] [[Пётркаў]] — [[7 сьнежня]] [[1972]]) — беларускі археоляг. Кандыдат гістарычных навук ([[1947]]).
-У [[1922]] скончыў [[Маскоўскі археалягічны інстытут]], у [[1926]] — [[Смаленскі ўнівэрсытэт]]. Працаваў у [[Магілёўскі гістарычны музэй|Магілёўскім гістарычным музэі]], выкладчыкам [[Магілеў]]скага пэдагагічнага інстытуту. 3 [[1944]] у [[АН Беларусі]], навуковы супрацоўнік, з [[1963]] загадчык сэктару археалёгіі Інстытуту гісторыі, адначасова выкладчык [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт|БДУ]] і [[Менскі пэдагагічны інстытут|Менскага пэдагагічнага інстытуту]].
+У [[1922]] скончыў [[Маскоўскі археалягічны інстытут]], у [[1926]] — [[Смаленскі ўнівэрсытэт]]. Працаваў у [[Магілёўскі гістарычны музэй|Магілёўскім гістарычным музэі]], выкладнікам [[Магілеў]]скага пэдагагічнага інстытуту. 3 [[1944]] у [[АН Беларусі]], навуковы супрацоўнік, з [[1963]] загаднік сэктару археалёгіі Інстытуту гісторыі, адначасова выкладнік [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт|БДУ]] і [[Менскі пэдагагічны інстытут|Менскага пэдагагічнага інстытуту]].
-Дасьледаваў помнікі жалезнага і каменнага вякоў на тэрыторыі [[Смаленская вобласьць|Смаленскай]] і [[Магілёўская вобласьць|Магілёўскай]] абласьцей. Вывучаў старажытны [[Менск]], на [[Замчышча|Замчышчы]] якога адкрыў драўляную [[горад|мескую]] забудову, вулічныя маставыя зь бярвёнаў [[11 стагодзьдзе|11]] — [[13 стагодзьдзе|13 стст.]], фундамэнт храма [[12 стагодзьдзе|12 ст.]] Выявіў шмат розных вырабаў [[горад|мескіх]] рамесьнікаў, у тым ліку залаты бранзалет. Адзін з аўтараў кніжак «Гісторыя Менску» ([[1967]]), «Гісторыя Беларускай ССР» (т. 1, [[1972]]), «Нарысы па археалёгіі Беларусі» (ч. 2, [[1972]]) і інш.
+Дасьледаваў помнікі жалезнага і каменнага вякоў на тэрыторыі [[Смаленская вобласьць|Смаленскай]] і [[Магілёўская вобласьць|Магілёўскай]] абласьцей. Вывучаў старажытны [[Менск]], на [[Замчышча|Замчышчы]] якога адкрыў драўляную [[горад|мескую]] забудову, вулічныя маставыя зь бярвёнаў [[11 стагодзьдзе|11]]—[[13 стагодзьдзе|13 стст.]], фундамэнт храма [[12 стагодзьдзе|12 ст.]] Выявіў шмат розных вырабаў [[горад|мескіх]] рамесьнікаў, у тым ліку залаты бранзалет. Адзін з аўтараў кніжак «Гісторыя Менску» ([[1967]]), «Гісторыя Беларускай ССР» (т. 1, [[1972]]), «Нарысы па археалёгіі Беларусі» (ч. 2, [[1972]]) і інш.
 == Літаратура ==