Дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія |
д стыль |
||
Радок 5: | Радок 5: | ||
Дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы маюць слабакіслую або нэўтральную рэакцыю, утрымліваюць каля 6 % гумусу і нязначную колькасьць [[фосфар]]у і [[калій|калію]]. У цэлым гэтыя глебы даволі [[урадлівасьць глебаў|ўрадлівыя]], але патрабуюць гідратэхнічнай мэліярацыі. |
Дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы маюць слабакіслую або нэўтральную рэакцыю, утрымліваюць каля 6 % гумусу і нязначную колькасьць [[фосфар]]у і [[калій|калію]]. У цэлым гэтыя глебы даволі [[урадлівасьць глебаў|ўрадлівыя]], але патрабуюць гідратэхнічнай мэліярацыі. |
||
== Літаратура == |
|||
==Крыніца== |
|||
*Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. |
* Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. — Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. — 107 с. |
||
[[Катэгорыя:Глебазнаўства]] |
[[Катэгорыя:Глебазнаўства]] |
Вэрсія ад 02:20, 9 верасьня 2009
Дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы фармуюцца ва ўмовах заліўняга ўвільгатненьня карбанатнымі грунтавымі водамі ў выніку ўзаемнага дзеяньня дзярновага і балотнага глебаўтваральных працэсаў.
У Беларусі яны займаюць каля 9 % тэрыторыі і сустракаюцца на ўскраінах тарфяна-балотных масіваў, а таксама ў бяссьцёкавых лагчынах з неглыбокім заляганьнем жорсткіх грунтавых водаў.
Дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы маюць слабакіслую або нэўтральную рэакцыю, утрымліваюць каля 6 % гумусу і нязначную колькасьць фосфару і калію. У цэлым гэтыя глебы даволі ўрадлівыя, але патрабуюць гідратэхнічнай мэліярацыі.
Літаратура
- Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. — Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. — 107 с.