Мікалай Гогаль: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д стыль
Vojt V (гутаркі | унёсак)
артаграфія
Радок 1: Радок 1:
[[Выява:NikolayGogol left.gif|thumb|250px|rught|М.В.Гогаль]]
[[Выява:NikolayGogol left.gif|thumb|250px|rught|М.В.Гогаль]]
'''Мікалай Васільевіч Гогаль''' ({{lang-ru|Николай Ваильевич Гоголь}}; 20 сакавіка ([[1 красавіка]]) [[1809]], Вялікія Сарачынцы, [[Палтаўская губернія]] — [[21 лютага]] ([[4 сакавіка]]) [[1852]], [[Масква]]) — рускі пісьменьнік-класік, драматург, паэт.
'''Мікалай Васільевіч Гогаль''' ({{lang-ru|Николай Ваильевич Гоголь}}; 20 сакавіка ([[1 красавіка]]) [[1809]], Вялікія Сарочынцы, [[Палтаўская губэрня]] — [[21 лютага]] ([[4 сакавіка]]) [[1852]], [[Масква]]) — рускі пісьменьнік-клясык, драматург, паэт.


== Жыццяпіс ==
== Жыцьцяпіс ==
Нарадзіўся 20 сакавіка (1 красавіка) [[1809]] г. ў сяле [[Вялікія Сарочынцы]] (цяпер [[Міргародскі раён]] [[Палтаўская вобласць|Палтаўскай вобласці]], [[Украіна]]). Дзяцінства будучага пісьменьніка мінула ў вёсцы Васілўцы (зараз [[Гогалева]]) у маёнтку бацькоў.
Нарадзіўся 20 сакавіка (1 красавіка) [[1809]] г. у сяле [[Вялікія Сарочынцы]] (цяпер [[Міргарадзкі раён]] [[Палтаўская вобласьць|Палтаўскай вобласьці]], [[Украіна]]). Дзяцінства пісьменьніка прайшло ў вёсцы Васіліўцы (зараз [[Гогалева]]) у маёнтку бацькоў.


З [[1818]] па [[1819]] год вучыўся ў Палтаўскім павятовым вучылішчы. З [[1821]] па [[1828]] год - у [[Нежынская гімназія вышэйшых навук|Нежынскай гімназіі вышэйшых навук]]. Дзе ўпершыню выступіў на сцэне гімназійскага тэатра як акцёр і рэжысёр-пастаноўшчык спектакляў «Эдып у Афінах», «Урок дочкам», «Лукавін» і шматлікіх іншых. У гімназіі М. Гогаль пагрузіўся ў мір старажытнай украінскай гісторыі, народных звычаяў і народнай творчасці.
З [[1818]] па [[1819]] год вучыўся ў Палтаўскім павятовым вучылішчы. З [[1821]] па [[1828]] год - у [[Нежынская гімназія вышэйшых навук|Нежынскай гімназіі вышэйшых навук]], дзе ўпершыню выступіў на сцэне гімназійнага тэатру як актор і рэжысэр-пастаноўшчык спэктакляў «Эдып у Афінах», «Урок дочкам», «Лукавін» і шматлікіх іншых. У гімназіі М. Гогаль заглыбіўся ў сьвет старажытнай украінскай гісторыі, народных звычаяў і народнай творчасьці.


У [[1828]] г. Гогаль пераязджае ў [[Пецярбург]]. Тут ў [[1829]] г. ён публікуе свой першы твор - паэму «Ганц Кюхельгартэн». Праз год у часопісе «''Отечественные записки''» зьяўляецца аповесьць «Басаўрук або Вечар перад Іванам Купалай», першая з цыклу «Вечары на хутары бліз Дзіканькі». Рамантычная скіраванасьць, надавалі творам М. Гогаля адмысловы каларыт. Глыбокія веды вуснай народнай творчасьці дазвалялі выводзіць карціны рэчаіснасці ў глыбокім узаемным пераплітанні з выдумкай, што непазьбежна стварала ўражаньне на чытача, захопліваючы яго ўяўленьне.
У [[1828]] г. Гогаль пераязджае ў [[Пецярбург]]. Тут ў [[1829]] г. ён публікуе свой першы твор - паэму «Ганц Кюхельгартэн». Праз год у часопісе «''Отечественные записки''» зьяўляецца аповесьць «Басаўрук, або Вечар перад Іванам Купалай», першая з цыклю «Вечары на хутары ля Дзіканькі». Рамантычная скіраванасьць надавала творам М. Гогаля адмысловы калярыт. Глыбокія веды вуснай народнай творчасьці дазвалялі выводзіць карціны рэчаіснасьці ў глыбокім перапляценьні з выдумкай, што непазьбежна стварала ўражаньне на чытача, захопліваючы яго ўяўленьне.


З другой паловы 30-х гадоў наступны росквіт таленту М. Гогаля звязаны з яго драматургіяй. Этапная нават у гісторыі тэатра стала яго сацыяльная камедыя «[[Рэвізор]]» ([[1836]] г.) Неўзабаве пасля прэм'еры п'есы Гогаль выяжджае на даволі доўгі час за мяжу. Ён наведвае [[Германія|Германію]], [[Швейцарыя|Швейцарыю]], [[Францыя|Францыю]], [[Італія|Італію]]. У 1842 г. з'яўляецца знакамітая паэма-раман «[[Мёртвыя душы]]». У [[1848]] г. пісьменьнік вяртаецца на Радзіму, узмоцнена працуе над другім томам «Мёртвых душ», але незадоўга перад смерцю спальвае рукапіс. Памёр М. Гогаль у [[1852]] г. у Маскве.
З другой паловы 30-х гадоў адбываецца далейшы росквіт таленту М. Гогаля, зьвязаны зь яго драматургіяй. Этапнай у гісторыі тэатру стала яго сацыяльная камэдыя «[[Рэвізор]]» ([[1836]] г.) Неўзабаве пасьля прэм'еры п'есы Гогаль выязджае на даволі доўгі час за мяжу. Ён наведвае [[Нямеччына|Нямеччыну]], [[Швайцарыя|Швайцарыю]], [[Францыя|Францыю]], [[Італія|Італію]]. У 1842 г. зьяўляецца знакамітая паэма-раман «[[Мёртвыя душы]]». У [[1848]] г. пісьменьнік вяртаецца на Радзіму, напружана працуе над другім томам «Мёртвых душаў», але незадоўга да сьмерці спальвае рукапіс. Памёр М. Гогаль у [[1852]] г. у Маскве.


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==

Вэрсія ад 11:41, 6 жніўня 2009

М.В.Гогаль

Мікалай Васільевіч Гогаль (па-расейску: Николай Ваильевич Гоголь; 20 сакавіка (1 красавіка) 1809, Вялікія Сарочынцы, Палтаўская губэрня21 лютага (4 сакавіка) 1852, Масква) — рускі пісьменьнік-клясык, драматург, паэт.

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся 20 сакавіка (1 красавіка) 1809 г. у сяле Вялікія Сарочынцы (цяпер Міргарадзкі раён Палтаўскай вобласьці, Украіна). Дзяцінства пісьменьніка прайшло ў вёсцы Васіліўцы (зараз Гогалева) у маёнтку бацькоў.

З 1818 па 1819 год вучыўся ў Палтаўскім павятовым вучылішчы. З 1821 па 1828 год - у Нежынскай гімназіі вышэйшых навук, дзе ўпершыню выступіў на сцэне гімназійнага тэатру як актор і рэжысэр-пастаноўшчык спэктакляў «Эдып у Афінах», «Урок дочкам», «Лукавін» і шматлікіх іншых. У гімназіі М. Гогаль заглыбіўся ў сьвет старажытнай украінскай гісторыі, народных звычаяў і народнай творчасьці.

У 1828 г. Гогаль пераязджае ў Пецярбург. Тут ў 1829 г. ён публікуе свой першы твор - паэму «Ганц Кюхельгартэн». Праз год у часопісе «Отечественные записки» зьяўляецца аповесьць «Басаўрук, або Вечар перад Іванам Купалай», першая з цыклю «Вечары на хутары ля Дзіканькі». Рамантычная скіраванасьць надавала творам М. Гогаля адмысловы калярыт. Глыбокія веды вуснай народнай творчасьці дазвалялі выводзіць карціны рэчаіснасьці ў глыбокім перапляценьні з выдумкай, што непазьбежна стварала ўражаньне на чытача, захопліваючы яго ўяўленьне.

З другой паловы 30-х гадоў адбываецца далейшы росквіт таленту М. Гогаля, зьвязаны зь яго драматургіяй. Этапнай у гісторыі тэатру стала яго сацыяльная камэдыя «Рэвізор» (1836 г.) Неўзабаве пасьля прэм'еры п'есы Гогаль выязджае на даволі доўгі час за мяжу. Ён наведвае Нямеччыну, Швайцарыю, Францыю, Італію. У 1842 г. зьяўляецца знакамітая паэма-раман «Мёртвыя душы». У 1848 г. пісьменьнік вяртаецца на Радзіму, напружана працуе над другім томам «Мёртвых душаў», але незадоўга да сьмерці спальвае рукапіс. Памёр М. Гогаль у 1852 г. у Маскве.

Вонкавыя спасылкі

Мікалай Гогальсховішча мультымэдыйных матэрыялаў