Ян Станкевіч

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Станкевіч.

Ян Станкевіч
Файл:Jan Stankevicz.jpg
Род дзейнасьці	мовазнаўца, гісторык, палітычны дзеяч
Дата нараджэньня	26 лютага 1891
Месца нараджэньня	в. Арляняты, Ашмянскі павет
Дата сьмерці	16 жніўня 1976
Месца сьмерці	Хаўторн, Пэнсыльванія, ЗША
Месца пахаваньня	Беларускія могілкі ў Саўт-Рывэры
Месца вучобы	Віленская беларуская гімназія Карлаў унівэрсытэт факультэт мастацтваў Карлавага ўніверсітэта ў Празе[d] Ашмянскае гарадское вучылішча[d] Сэмінарыя сьвятога Язэпа[d]
Занятак	мовазнаўца, гісторык, палітык
Навуковая сфэра	гісторыя і мовазнаўства
Месца працы	Варшаўскі ўнівэрсытэт Унівэрсытэт Стэфана Баторыя Віленскі ўнівэрсытэт Наша ніва
Псэўданімы	Янучонак Я., Янучонак І., Янучонак, Вайцюлевіч П., Скарыніч Б., Скарыніч Бр. і Скарыніч Брачыслаў
Дзеці	Вячка Станкевіч
Ян Станкевіч у Вікісховішчы

Ян (Янка) Станкевіч, псэўданімы Брачыслаў Скарынін, Ян Янушонак (нар. 26 лютага 1891, в. Арляняты, Ашмянскі павет — памёр 16 жніўня 1976 у ЗША) — беларускі мовазнаўца, гісторык, палітычны дзеяч, брат Адама. Доктар філязофіі (1926).

Біяграфія

Падчас І сусьветнай вайны вальчыў у расейскім войску, патрапіў у аўстрыйскую няволю. Ян Станкевіч у 1917-1918 актыўна ўключыўся ў дзейнасьць нацыянальных беларускіх арганізацый. Скончыў беларускую гімназію ў Вільні (1921), Карлаў унівэрсытэт у Празе (1926). Доктар славянскай філялёгіі і гісторыі (1926). Працаваў выкладчыкам беларускай мовы ў Варшаўскім (1928-1932) і Віленскім (1927-1940) унівэрсытэтах.

Я. Станкевіч быў паслом сэйма ІІ РП (1928-30). Як палітык зьяўляўся прыхільнікам польска-беларускага зьбліжэньня, за што яго не раз крытыкавалі беларускія групоўкі.

У 1940 Янка Станкевіч выехаў у Варшаву, дзе далучыўся да дзейнасьці Беларускага камітэта. Я. Станкевіч супрацоўнічаў з Вацлавам Іваноўскім, наладзіў кантакты з польскім антыфашысцкім падпольлем, стварыў кансьпірацыйную групу пад назвай Партыя беларускіх нацыяналістаў (ПБС). Стратэгічнай мэтай гэтай дзейнасьці зьяўлялася адбудова беларускай дзяржаўнасьці ў апоры на Польшчу.

З восені 1941 Я. Станкевіч жыў у Менску, куды перамясьціўся і ЦК ПБН. Станкевіч быў чальцом Беларускай народнай самапомачы, навуковага аддзела Беларускай цэнтральнай рады, адным з заснавальнікаў Беларускага навуковага таварыства.

З 1944 Я. Станкевіч апынуўся на эміграцыі. У Нямеччыне ён аднавіў дзейнасьць Беларускага навуковага таварыства. З 1949 Я. Станкевіч жыў у ЗША, займаўся навуковай і грамадзкай дзейнасьцю ў беларускай дыяспары. Зьяўляўся папулярызатарам т.зв. "крывіччыны".

Пахаваны на могілках у Саўс-Рывэры, штат Нью-Джэрсі, ЗША.

Вонкавыя спасылкі

• Ян Станкевіч - Крыўя-Беларусь у мінуласьці
• Ян Станкевіч - Курс гісторыі Крывіі-Беларусі
• Ян Станкевіч - Этнаграфічныя й гістарычныя тэрыторыі й граніцы Беларусі
• Ян Станкевіч - Повесьці й апавяданьні беларускіх (крывіцкіх) летапісцаў