Тыматэвуш Павал Гажэнскі

Тыматэвуш Павал Ґажэнскі
Tymoteusz Paweł Gorzeński
Род дзейнасьці	арцыбіскуп познаньска-гнезьненскі
Дата нараджэньня	20 сакавіка 1743
Месца нараджэньня	Дабжыца, Плешаўскі павет, Вялікапольскае ваяводзтва, Польшча
Дата сьмерці	20 сьнежня 1825
Месца сьмерці	Познань, Польшча
Месца пахаваньня	катэдра Сьвятых Пятра і Паўла
Занятак	каталіцкі сьвятар, каталіцкі дыякан, каталіцкі біскуп
Узнагароды
Тыматэвуш Павал Ґажэнскі ў Вікісховішчы

Тыматэвуш Павал Ґажэнскі (па-польску: Tymoteusz Paweł Gorzeński; 20 сакавіка 1743, Дабжыца, цяпер Плешаўскі павет, Вялікапольскае ваяводзтва, Польшча - 20 сьнежня 1825, Познань, цяпер Польшча) - рымска-каталіцкі дзеяч, арцыбіскуп познаньска-гнезьненскі.

Сын уладара дабжыцкае воласьці Францішка Гажэнскага гербу Наленч і Ганны з Дарангоўскіх. У 1765 распачаў навучаньне ў сэмінарыі ксяндзоў місіянэраў у Кракаве. Ад 1763 канонік пры познаньскай катэдры, ад 1776 канонік пры кракаўскай катэдры. Ад таго самага году рэктар госпісу сьвятога Станіслава ў Кракаве. Верагодна, ягонай працай на заканчэньне навучаньня ў кракаўскай сэмінарыі была Conclusiones theologicae pro disputtionibus publicis. У 1775 выехаў у Рым, дзе вывучаў права. У Польшчы зьявіўся толькі ў 1777. У 1780 пераехаў у Варшаву як дэлегат кракаўскае курыі да Кароннага Трыбуналу. У 1781 атрымаў Ордэн Сьвятога Станіслава і пасаду рэфэрэндара вялікага кароннага. Ад 1788 апошні канцлер северскага княства.

У 1790 прызначаны смаленскім біскупам. Падчас Вялікага Сойму разам із сваяком Аўгустынам Ґажэнскім дзейнічаў у падтрымку Канстытуцыі 3 траўня, прыняў прысягу ад караля 3 траўня. Пасьля Трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай пераехаў у Кракаў. Часьцяком бываў у сваім галічынскім маёнтку ў Жарноўцы. Пэўны час жыў у Вене, а ў 1804 пераехаў у Познань. У 1806 прускі кароль Фрыдрых Вільгельм III прызначыў яго познаньскім біскупам, але ж напалеонаўскія войны перашкодзілі інтранізацыі. У 1808 улады Варшаўскага княства пацьвердзілі намінацыю, у 1809 яна была зацьверджаная папежам. У 1810 скончыў распачатую біскупам Ігнацыем Рачынскім генэральную рэарганізацыю познаньскае капітулы, стварыўшы ўстой, які амаль бязьменна захаваўся да сёньня.

У 1821 папеж Піюс VII узьвялічыў познаньскае біскупства да рангу мэтраполіі й злучыў яго пэрсанальнай вуніяй з гнезьненскай мэтраполіяй зь сялібай у Познані. Са згоды прускіх уладаў пасаду ўзначаліў Тыматэвуш Гажэнскі. У 1822 Фрыдрых Вільгельм ІІІ забараніў яму ўжываць тытул прымаса Польшчы. Арцыбіскуп гэтаму не запярэчыў, але пастанову не выконваў. Як арцыбіскуп у скарбніцу познаньскае катэдры ўнёс шматлікія літургічныя шаты, начыньне, мэблю і іншыя каштоўнасьці. Фундаваў касьцёл сьвятога Тыматэвуша ў Бялэжыне. Пасьля сьмерці быў пахаваны ў познаньскай катэдры ў капліцы Шолдрскіх. Сёньня пахаваны ў крыпце разам зь іншымі познаньскімі арцыбіскупамі.