Кэйнсіянства

Кэйнсіянства — эканамічная школа, распачатая Джонам Кэйнсам у ягонай працэ «Агульная тэорыя занятасьці, адсотку і грошай» (па-ангельску: The General Theory of Employment, Interest and Money), выданая у 1936 годзе.

Кэйнсінства выкарыстоўвае тыя ж агульнанавуковыя мэтады, што і клясычная школа эканамічнай думкі ці нэаклясычная школа, але робіць іншыя гіпотэзы й вывады. Праца Кэйнса мела шырокую ўсвядомасьць ва ўсім сьвеце, была скарыставана ў эканамічнай палітыцы мноства краін на працягу десяцігодзьдзяў. Узьнікненьне эканамічнай тэорыі Кэйнса вымяноўваюць Кэйнсіянскай рэвалюцыяй. Узьнікненьне напрамку маржыналізм, якое крытыкавала кэйнсіянства, стала вымяноўвацца манэтарыская контррэвалюцыя. Развіцьцё кэйнсіянства пасьлядоўнікамі Кэйнса мянуюць нэакэйнсіянства і посткэйнсіянства.

Асноўнае месца ў кэйнсіянстве займае Тэорыя эфэктыўнага попыту: для пазьбяганьня эканамічных крызысаў спажываньне павіннае заўсёды трымацца пэўнага ўзроўню. Дзеля гэтага ў эканоміку павінная ўмешвацца дзяржава.

Шляхі ўплыву дзяржавы:

• рэгуляваньне мінімальнай заработнай платы
• ствараньне працоўных месцаў
• датацыі
• дзяржаўныя закупкі