Полацкая нізіна: розьніца паміж вэрсіямі
дапаўненьне зь be |
д стыль |
||
Радок 3: | Радок 3: | ||
Для заходняй часткі характэрны плоскахвалісты і спадзістахвалісты рэльеф з рэшткамі марэнавай раўніны, камавымі і марэнавымі ўзгоркамі, озамі. Усходняя частка адметная плоскаўзгорыстай і плоскай паверхняй з выдмамі, эаловымі градамі, катлавінамі. |
Для заходняй часткі характэрны плоскахвалісты і спадзістахвалісты рэльеф з рэшткамі марэнавай раўніны, камавымі і марэнавымі ўзгоркамі, озамі. Усходняя частка адметная плоскаўзгорыстай і плоскай паверхняй з выдмамі, эаловымі градамі, катлавінамі. |
||
Нізіна ўтварылася на месцы прыледавіковага вадаёма, які існаваў у час адступаньня апошняга [[ледавік]]а паазерскага зьледзяненьня (18 — 20 тыс. рокаў таму). На дне вадаёма намнажаліся азёрна-ледавіковыя адклады — пяскі, аточак, стужкавыя гліны. Пасьля таго, як [[Заходняя Дзьвіна]] прарвала Балтыйскую граду (на тэрыторыі Латвіі), |
Нізіна ўтварылася на месцы прыледавіковага вадаёма, які існаваў у час адступаньня апошняга [[ледавік]]а паазерскага зьледзяненьня (18 — 20 тыс. рокаў таму). На дне вадаёма намнажаліся азёрна-ледавіковыя адклады — пяскі, аточак, стужкавыя гліны. Пасьля таго, як [[Заходняя Дзьвіна]] прарвала Балтыйскую граду (на тэрыторыі Латвіі), велізны вадаём быў спушчаны ў [[Балтыйскае мора]]. |
||
Найвялікшыя рэкі: [[Заходняя Дзьвіна]] з прытокамі [[Вужыца]], [[Росіца]], [[Свольна]], [[Дрыса (рака)|Дрыса]], [[Палата]], [[Обаль]] (праваруч), [[Дзісна (рака)|Дзісна]] (леваруч). Найбуйнейшыяя азёры: [[Лісна]], [[Ельна]], [[Чарвятка]], [[Ілава]], [[Мёрскае]]. |
|||
Лясістасьць 34% (пераважаюць хваёвыя і ялова-хваёвыя лясы). У міжрэччы Дрысы і Палаты, на паўднёвай ускраіне возера Лісна |
Лясістасьць 34% (пераважаюць хваёвыя і ялова-хваёвыя лясы). У міжрэччы Дрысы і Палаты, на паўднёвай ускраіне возера Лісна боры чаргуюцца зь верхавымі балотамі, парослымі нізкарослай хвояй, ельнікам, бярэзьнікам, зарасьнікамі алешыны. Дубровы захаваліся на правым беразе ракі Дзісна, у вярхоўях рэчак Масьнічына і Бярозаўка. Найвялікшыя масівы верхавых балотаў — Ельня, Обаль-2, Стрэчна, нізінных — Дабееўскі Мох, Сосьніца-Дражбітка, Судзіна. Шырока распаўсюджаныя мурожныя і разнатраўныя лугі. |
||
==Крыніца== |
==Крыніца== |
||
* |
*Туристскай энциклопедия Беларуси. Мн. БелЭн, 2007. - 648с. |
||
*Геаграфія Беларусі: Энцыкл. даведнік. - Мн.: БелЭн, 1992. - С. 69-70. |
*Геаграфія Беларусі: Энцыкл. даведнік. - Мн.: БелЭн, 1992. - С. 69-70. |
||
Вэрсія ад 15:22, 12 кастрычніка 2008
Полацкая нізіна — нізіна на поўначы Беларусі, займае значную частку Віцебскай вобласьці, заходзіць на тэрыторыі Летувы і Латвіі. Паўднёва-заходняя яе частка ўздоўж ракі Дзісна завецца Дзісьненская нізіна. Працягласьць з паўднёвага захаду на паўночны ўсход да 200 км, з поўначы на поўдзень ад 40 да 80 км. Вышыня 130 — 140 м, у краявых частках да 160 м.
Для заходняй часткі характэрны плоскахвалісты і спадзістахвалісты рэльеф з рэшткамі марэнавай раўніны, камавымі і марэнавымі ўзгоркамі, озамі. Усходняя частка адметная плоскаўзгорыстай і плоскай паверхняй з выдмамі, эаловымі градамі, катлавінамі.
Нізіна ўтварылася на месцы прыледавіковага вадаёма, які існаваў у час адступаньня апошняга ледавіка паазерскага зьледзяненьня (18 — 20 тыс. рокаў таму). На дне вадаёма намнажаліся азёрна-ледавіковыя адклады — пяскі, аточак, стужкавыя гліны. Пасьля таго, як Заходняя Дзьвіна прарвала Балтыйскую граду (на тэрыторыі Латвіі), велізны вадаём быў спушчаны ў Балтыйскае мора.
Найвялікшыя рэкі: Заходняя Дзьвіна з прытокамі Вужыца, Росіца, Свольна, Дрыса, Палата, Обаль (праваруч), Дзісна (леваруч). Найбуйнейшыяя азёры: Лісна, Ельна, Чарвятка, Ілава, Мёрскае.
Лясістасьць 34% (пераважаюць хваёвыя і ялова-хваёвыя лясы). У міжрэччы Дрысы і Палаты, на паўднёвай ускраіне возера Лісна боры чаргуюцца зь верхавымі балотамі, парослымі нізкарослай хвояй, ельнікам, бярэзьнікам, зарасьнікамі алешыны. Дубровы захаваліся на правым беразе ракі Дзісна, у вярхоўях рэчак Масьнічына і Бярозаўка. Найвялікшыя масівы верхавых балотаў — Ельня, Обаль-2, Стрэчна, нізінных — Дабееўскі Мох, Сосьніца-Дражбітка, Судзіна. Шырока распаўсюджаныя мурожныя і разнатраўныя лугі.
Крыніца
- Туристскай энциклопедия Беларуси. Мн. БелЭн, 2007. - 648с.
- Геаграфія Беларусі: Энцыкл. даведнік. - Мн.: БелЭн, 1992. - С. 69-70.