Мікалай Абрамовіч: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Karybut (гутаркі | унёсак)
Новая старонка: '''Мікалай Абрамовіч''' (?-люты 1651) - дзяржаўны й вайсковы дзеяч ВКЛ. З шляхецкага роду [[Аб...
 
Karybut (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Радок 1: Радок 1:
'''Мікалай Абрамовіч''' (?-[[люты]] [[1651]]) - дзяржаўны й вайсковы дзеяч [[ВКЛ]]. З шляхецкага роду [[Абрамовічы|Абрамовічаў]], сын [[Ян Абрамовіч|Яна Абрамовіча]], бацька [[Самуэль Андрэй Абрамовіч|Самуэля Абрамовіча]].
'''Мікалай Абрамовіч''' (?-[[люты]] [[1651]]) - дзяржаўны й вайсковы дзеяч [[ВКЛ]]. З шляхецкага роду [[Абрамовічы|Абрамовічаў]], сын [[Ян Абрамовіч|Яна Абрамовіча]], бацька [[Самуэль Андрэй Абрамовіч|Самуэля Абрамовіча]].


У 1603, пасьля сьмерці бацькі, аддадзены на выхаваньне на двор біржанскіх Радзівілаў. У 1-й палове 1620-х ваяваў супраць швэдаў у Курляндыі і Інфлянтах у войску К.Радзівіла, дзе выконваў абавязкі старшага над гарматай. У 1626-1627 ваяваў супраць швэдаў на Памор'і й у Прусіі. У вайну Расеі з Рэччу Паспалітай 1632-1634 гадоў са студзеня 1633 камандаваў палком пяхоты групоўкі Радзівіла, ад 1634 старшы над гарматай (ад 1640 называўся генэрал артылерыі ВКЛ), камандэр калёны ў маршы на горад Белы. Камісар пры заключэньні Палянаўскага міру 1634 году.
У [[1603]], пасьля сьмерці бацькі, аддадзены на выхаваньне на двор [[біржа]]нскіх [[Радзівілы|Радзівілаў]]. У 1-й палове [[1620-z|1620-х]] ваяваў супраць швэдаў у [[курляндыя|Курляндыі]] і [[Інфлянты|Інфлянтах]] у войску [[Крыштап Радзівіл|Крыштапа Радзівіла]], дзе выконваў абавязкі старшага над гарматай. У [[1626]]-[[1627]] ваяваў супраць [[Швэцыя|швэдаў]] на [[Памор'е|Памор'і]] й у [[Прусія|Прусіі]]. У [[вайна Расеі з Рэччу Паспалітай 1632-1634 гадоў|вайну Расеі з Рэччу Паспалітай 1632-1634 гадоў]] са студзеня [[1633]] камандаваў палком пяхоты групоўкі Радзівіла, ад [[1634]] старшы над гарматай (ад [[1640]] называўся [[генэрал артылерыі ВКЛ]]), камандэр калёны ў маршы на горад [[Белы]]. Камісар пры заключэньні [[Палянаўскі мір 1634 году|Палянаўскага міру 1634 году]].


Староста старадубскі ў 1636-1647, мядзелскі й курклійскі; неаднаразова абіраўся паслом на соймы й дэпутатам Трыбуналу ВКЛ. Чашнік ВКЛ у 1638-1640, кашталян мсьціслаўскі ў 1640-1643,
Староста [[старадуб]]скі ў [[1636]]-[[1647]], [[мядзел]]скі й курклійскі; неаднаразова абіраўся паслом на соймы й дэпутатам [[Трыбунал ВКЛ|Трыбуналу ВКЛ]]. [[Чашнік]] ВКЛ у [[1638]]-[[1640]], кашталян [[мсьціслаў]]скі ў [[1640]]-[[1643]], [[Мсьціслаўскае ваяводзтва|ваявода мсьціслаўскі]] [[1643]]-[[1647]] і [[Троцкае ваяводзтва|троцкі]] ад [[1647]].
[[Мсьціслаўскае ваяводзтва|ваявода мсьціслаўскі]] [[1643]]-[[1647]] і [[Троцкае ваяводзтва|троцкі]] ад [[1647]].


У 1646 прызначаны камісарам на перамовах з Масквой й на даручэньне караля перадаў Расеі Трубчэўскую воласьць, за што трыбунальскім судом прысуджаны да штрафу 60 тысяч злотых і сьмяротнага пакараньня. У 1648 прызначаны камісарам для перамоваў із Швэцыяй.
У [[1646]] прызначаны камісарам на перамовах з [[Расея|Масквой]] й на даручэньне караля перадаў Расеі [[Трубчэўская воласьць|Трубчэўскую воласьць]], за што трыбунальскім судом прысуджаны да штрафу 60 тысяч злотых і сьмяротнага пакараньня. У [[1648]] прызначаны камісарам для перамоваў із Швэцыяй.


Адзін з кіраўнікоў кальвіністых ВКЛ. У 1631 падараваў Літоўскаму сыноду двор у Слуцку пад канвікт для вучняў гімназіі. Старшыня правінцыйнага сыноду 1644.
Адзін з кіраўнікоў [[кальвінізм|кальвіністых]] ВКЛ. У [[1631]] падараваў Літоўскаму сыноду двор у [[Слуцк]]у пад [[канвікт]] для вучняў гімназіі. Старшыня правінцыйнага сыноду [[1644]].


Апроч бацькавых маёнткаў ([[Варняны]], [[Дубнікі]] й [[Язаў]] у Віленскім павеце, [[Сьвіраны]], [[Сураж]] і [[Кабыльнік]] у [[Ашмянскі павет|Ашмянскім]]) меў Мглін і Дрокаў у Старадубскім павеце, Лебедзева ў Ашмянскім павеце, Холмеч у Рэчыцкім павеце, маёнткі ў Кіеўскім ваяводзтве.
Апроч бацькавых маёнткаў ([[Варняны]], [[Дубнікі]] й [[Язаў]] у Віленскім павеце, [[Сьвіраны]], [[Сураж]] і [[Кабыльнік]] у [[Ашмянскі павет|Ашмянскім]]) меў [[Мглін]] і [[Дрокаў]] у [[старадубскі павет|Старадубскім павеце]], [[Лебедзева]] ў Ашмянскім павеце, [[Холмеч]] у [[Рэчыцкі павет|Рэчыцкім павеце]], маёнткі ў [[Кіеўскае ваяводзтва|Кіеўскім ваяводзтве]].


{{Крыніца ВКЛ|[[Валерый Пазднякоў]]}}
{{Крыніца ВКЛ|[[Валерый Пазднякоў]]}}

Вэрсія ад 23:44, 8 кастрычніка 2008

Мікалай Абрамовіч (?-люты 1651) - дзяржаўны й вайсковы дзеяч ВКЛ. З шляхецкага роду Абрамовічаў, сын Яна Абрамовіча, бацька Самуэля Абрамовіча.

У 1603, пасьля сьмерці бацькі, аддадзены на выхаваньне на двор біржанскіх Радзівілаў. У 1-й палове 1620-х ваяваў супраць швэдаў у Курляндыі і Інфлянтах у войску Крыштапа Радзівіла, дзе выконваў абавязкі старшага над гарматай. У 1626-1627 ваяваў супраць швэдаў на Памор'і й у Прусіі. У вайну Расеі з Рэччу Паспалітай 1632-1634 гадоў са студзеня 1633 камандаваў палком пяхоты групоўкі Радзівіла, ад 1634 старшы над гарматай (ад 1640 называўся генэрал артылерыі ВКЛ), камандэр калёны ў маршы на горад Белы. Камісар пры заключэньні Палянаўскага міру 1634 году.

Староста старадубскі ў 1636-1647, мядзелскі й курклійскі; неаднаразова абіраўся паслом на соймы й дэпутатам Трыбуналу ВКЛ. Чашнік ВКЛ у 1638-1640, кашталян мсьціслаўскі ў 1640-1643, ваявода мсьціслаўскі 1643-1647 і троцкі ад 1647.

У 1646 прызначаны камісарам на перамовах з Масквой й на даручэньне караля перадаў Расеі Трубчэўскую воласьць, за што трыбунальскім судом прысуджаны да штрафу 60 тысяч злотых і сьмяротнага пакараньня. У 1648 прызначаны камісарам для перамоваў із Швэцыяй.

Адзін з кіраўнікоў кальвіністых ВКЛ. У 1631 падараваў Літоўскаму сыноду двор у Слуцку пад канвікт для вучняў гімназіі. Старшыня правінцыйнага сыноду 1644.

Апроч бацькавых маёнткаў (Варняны, Дубнікі й Язаў у Віленскім павеце, Сьвіраны, Сураж і Кабыльнік у Ашмянскім) меў Мглін і Дрокаў у Старадубскім павеце, Лебедзева ў Ашмянскім павеце, Холмеч у Рэчыцкім павеце, маёнткі ў Кіеўскім ваяводзтве.

Крыніца: Валерый Пазднякоў, «Вялікае Княства Літоўскае»