Янка Геніюш: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Stary Jolup (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
артаграфія
Радок 1: Радок 1:
'''Янка Геніюш''', '''Іван Пятровіч Геніюш''' ([[24 лютага]] [[1902]], [[Крынкі]], [[Беласточчына]] - [[19 лютага]] [[1979]], [[Зэльва]]) — беларускі грамадскі дзеяч, ахвяра палітычных рэпрэсый, муж паэткі [[Ларыса Геніюш|Ларысы Геніюш]].
'''Янка Геніюш''', '''Іван Пятровіч Геніюш''' ([[24 лютага]] [[1902]], [[Крынкі]], [[Беласточчына]] - [[19 лютага]] [[1979]], [[Зэльва]]) — беларускі грамадзкі дзеяч, ахвяра палітычных рэпрэсый, муж паэткі [[Ларыса Геніюш|Ларысы Геніюш]].


Пасьля школы паехаў у [[Прага|Прагу]]. Паступіў у [[Карлаўскі Ўнівэрсытэт]], пасьля яго заканчэньня атрымаў мэдыцынскую адукацыю докатара-вэнэроляга.
Пасьля школы паехаў у [[Прага|Прагу]]. Паступіў у [[Карлаўскі Ўнівэрсытэт]], пасьля яго заканчэньня атрымаў мэдыцынскую адукацыю докатара-вэнэроляга.
Радок 13: Радок 13:
У [[1948]] годзе Янка геніюш разам з жонкай Ларысай, былі арыштаваныя і вывезены ў [[СССР]]. Тамака яны незаконна былі пазбаўлены чэхаславацкага грамадзянства і асуджаныя [[Вярхоўны суд БССР|Вярхоўным судом БССР]] на 25 год. Частку тэрміну адбыў на [[Варкута|Варкеце]]. Пасьля сьмерці Сталіна пераведзены ў Мардовію.
У [[1948]] годзе Янка геніюш разам з жонкай Ларысай, былі арыштаваныя і вывезены ў [[СССР]]. Тамака яны незаконна былі пазбаўлены чэхаславацкага грамадзянства і асуджаныя [[Вярхоўны суд БССР|Вярхоўным судом БССР]] на 25 год. Частку тэрміну адбыў на [[Варкута|Варкеце]]. Пасьля сьмерці Сталіна пераведзены ў Мардовію.


Сям'я Геніюшаў была датэрмінова вызвалена ў [[1956]] годзе. Аднак ім не дазволілі вярнуцца ў Чэхаславакію. Ларыса Геніюш не прыняла савецкага грамадзянства да канца жыцьця. Мела пашпарт СССР са штампам "неграмадзянін СССР". Геніюшы пасяліліся ў [[Зэльва|Зельве]] ў хаце бацькі Янкі па вуліцы Савецкай, 7а.
Сям'я Геніюшаў была датэрмінова вызвалена ў [[1956]] годзе. Аднак ім не дазволілі вярнуцца ў Чэхаславаччыну. Ларыса Геніюш не прыняла савецкага грамадзянства да канца жыцьця. Мела пашпарт СССР са штампам "неграмадзянін СССР". Геніюшы пасяліліся ў [[Зэльва|Зельве]] ў хаце бацькі Янкі па вуліцы Савецкай, 7а.


Сам Янка Геніюш ўладкаваўся працаваць ў мясцоцы шпіталь і паліклініку. У яго кабінэце вісеў партрэт [[Францыск Скарына|Францішска Скарыны]]. Добра разьбіраўся ў нэўралёгіі, сэксалёгіі, вэнарычных хваробах. Працаваў хірургам і тэрапеўтам.
Сам Янка Геніюш ўладкаваўся працаваць ў мясцоцы шпіталь і паліклініку. У яго кабінэце вісеў партрэт [[Францыск Скарына|Францішска Скарыны]]. Добра разьбіраўся ў нэўралёгіі, сэксалёгіі, вэнарычных хваробах. Працаваў хірургам і тэрапеўтам.


У госьці да Геніюшаў часта прыяджалі госьці, былыя палітзьняволеныя і літаратары. [[Мікола Канаш]], [[Пятро Рашэтнік]], [[Уладзімір Караткевіч]], [[Алег Лойка]], [[Данута Бічэль]], [[Юрка Голуб]], [[Алесь Траяноўскі]] і штат іншых.
У госьці да Геніюшаў часта прыяджалі госьці, былыя палітзьняволеныя і літаратары. [[Мікола Канаш]], [[Пятро Рашэтнік]], [[Уладзімер Караткевіч]], [[Алег Лойка]], [[Данута Бічэль]], [[Юрка Голуб]], [[Алесь Траяноўскі]] і штат іншых.


На пахаваньне Янкі Геніюша з'ехалася шмат народу. [[Андрэй Вайтовіч]] са [[Слонім]]а зрабіў па ім помнік. Пасьля сьмерці Ларысы Геніюш на магілі паставілі новы, агульны.
На пахаваньне Янкі Геніюша зьехалася шмат народу. [[Андрэй Вайтовіч]] са [[Слонім]]а зрабіў па ім помнік. Пасьля сьмерці Ларысы Геніюш на магілі паставілі новы, агульны.


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==

Вэрсія ад 14:08, 25 ліпеня 2008

Янка Геніюш, Іван Пятровіч Геніюш (24 лютага 1902, Крынкі, Беласточчына - 19 лютага 1979, Зэльва) — беларускі грамадзкі дзеяч, ахвяра палітычных рэпрэсый, муж паэткі Ларысы Геніюш.

Пасьля школы паехаў у Прагу. Паступіў у Карлаўскі Ўнівэрсытэт, пасьля яго заканчэньня атрымаў мэдыцынскую адукацыю докатара-вэнэроляга.

У 1935 ажаніўся з Ларысай Міклашэвіч (паэтка Ларыса Геніюш). У той самы год у іх нарадзіўся сын Юрка Геніюш.

Сябраваў з многімі беларускімі дзеячамі, што жылі ў Празе, у тым ліку і кіраўніцтвам БНР. Актыўны сябра Праскага камітэта Беларускай народнай самапомачы.

Пад час нямецкай акупацыі, на беларускім сходзе адмовіўся падпісаць тэлеграму да Адольфа Гітлера. Аднак Ермачэнка падрабіў пад капірку подпісы ўдзельнікаў сходу і даслаў тую тэлеграму. Пасьля яна трапіла ў Маскву і на падставе яе спадара Генюіш судзілі.

У 1943 годзе Янка Геніюш трапляе ў Беларусь у Слонім. Працуе тамака гебіткамісаратрцам (кіраўнік райздрава). Пасьля канфлікту са слонімскі гебіткамісарам Эрэнам (Сп. Янка запытаўся ў таго, хто на гэтай зямлі гаспадар), Геніюшу давялося пераехаць у Баранавічы. Ад большыхз наступстваў яго выратавала "слава" падпісанта тэлеграмы да Гітлера.

У 1948 годзе Янка геніюш разам з жонкай Ларысай, былі арыштаваныя і вывезены ў СССР. Тамака яны незаконна былі пазбаўлены чэхаславацкага грамадзянства і асуджаныя Вярхоўным судом БССР на 25 год. Частку тэрміну адбыў на Варкеце. Пасьля сьмерці Сталіна пераведзены ў Мардовію.

Сям'я Геніюшаў была датэрмінова вызвалена ў 1956 годзе. Аднак ім не дазволілі вярнуцца ў Чэхаславаччыну. Ларыса Геніюш не прыняла савецкага грамадзянства да канца жыцьця. Мела пашпарт СССР са штампам "неграмадзянін СССР". Геніюшы пасяліліся ў Зельве ў хаце бацькі Янкі па вуліцы Савецкай, 7а.

Сам Янка Геніюш ўладкаваўся працаваць ў мясцоцы шпіталь і паліклініку. У яго кабінэце вісеў партрэт Францішска Скарыны. Добра разьбіраўся ў нэўралёгіі, сэксалёгіі, вэнарычных хваробах. Працаваў хірургам і тэрапеўтам.

У госьці да Геніюшаў часта прыяджалі госьці, былыя палітзьняволеныя і літаратары. Мікола Канаш, Пятро Рашэтнік, Уладзімер Караткевіч, Алег Лойка, Данута Бічэль, Юрка Голуб, Алесь Траяноўскі і штат іншых.

На пахаваньне Янкі Геніюша зьехалася шмат народу. Андрэй Вайтовіч са Слоніма зрабіў па ім помнік. Пасьля сьмерці Ларысы Геніюш на магілі паставілі новы, агульны.

Вонкавыя спасылкі