Мікола Ткачоў: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Створана старонка са зьместам '{{пісьменьнік}} '''Мікола Гаўрылавіч Ткачоў''' (8 сакавіка 1918, в. Горанка,...'
 
артаграфія
Радок 5: Радок 5:
Нарадзіўся [[8 сакавіка]] [[1918]] году ў в. [[Горанка]] [[Чэрыкаўскі павет|Чэрыкаўскага павету]] [[Магілёўская губэрня|Магілёўскай губэрні]] ў сялянскай сям’і. Скончыў плянава-эканамічны факультэт [[Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі|Беларускага дзяржаўнага інстытуту народнай гаспадаркі імя В. Куйбышава]]. У 1940 годзе прызваны ў армію, служыў інструктарам-літаратарам дывізійнай газэты, удзельнічаў у баях на фронце і партызанскай барацьбе на [[Клічаўскі раён|Клічаўшчыне]]<ref>[http://catalog.library.mogilev.by/kray/Znak_new/krasnapolie/r12p16_13.htm Ткачоў Мікола (Ткачоў Мікалай Гаўрылавіч (1918—1979)]</ref>.
Нарадзіўся [[8 сакавіка]] [[1918]] году ў в. [[Горанка]] [[Чэрыкаўскі павет|Чэрыкаўскага павету]] [[Магілёўская губэрня|Магілёўскай губэрні]] ў сялянскай сям’і. Скончыў плянава-эканамічны факультэт [[Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі|Беларускага дзяржаўнага інстытуту народнай гаспадаркі імя В. Куйбышава]]. У 1940 годзе прызваны ў армію, служыў інструктарам-літаратарам дывізійнай газэты, удзельнічаў у баях на фронце і партызанскай барацьбе на [[Клічаўскі раён|Клічаўшчыне]]<ref>[http://catalog.library.mogilev.by/kray/Znak_new/krasnapolie/r12p16_13.htm Ткачоў Мікола (Ткачоў Мікалай Гаўрылавіч (1918—1979)]</ref>.


Пасьля вайны працаваў адказным сакратаром у рэдакцыі магілёўскай абласной газетэ «За Радзіму». Узначальваў літаратурнае аб’яднаньне «Прыдняпроўе» пры абласной газэце, працаваў над рукапісам свайго раману «Згуртаванасьць» пра партызанскі руху на Магілёўшчыне, удзельнікам якога быў. Пасьля пераезду ў Менск працаваў адказным сакратаром часопісу [[Полымя (часопіс)|«Полымя»]], галоўным рэдактарам газэты «[[Літаратура і мастацтва]]» (1957—1959). У 1959—1972 гадох займаў пасаду адказнага сакратара праўленбня [[Саюз пісьменьнікаў БССР|Саюзу пісьменьнікаў БССР]], затым заснаваў і ўзначаліў як дырэктар выдавецтва [[Мастацкая літаратура (выдавецтва)|«Мастацкая літаратура»]] (1972—1979).
Пасьля вайны працаваў адказным сакратаром у рэдакцыі магілёўскай абласной газэты «За Радзіму». Узначальваў літаратурнае аб’яднаньне «Прыдняпроўе» пры абласной газэце, працаваў над рукапісам свайго раману «Згуртаванасьць» пра партызанскі рух на Магілёўшчыне, удзельнікам якога быў. Пасьля пераезду ў Менск працаваў адказным сакратаром часопісу [[Полымя (часопіс)|«Полымя»]], галоўным рэдактарам газэты «[[Літаратура і мастацтва]]» (1957—1959). У 1959—1972 гадох займаў пасаду адказнага сакратара праўленьня [[Саюз пісьменьнікаў БССР|Саюзу пісьменьнікаў БССР]], затым заснаваў і ўзначаліў як дырэктар выдавецтва [[Мастацкая літаратура (выдавецтва)|«Мастацкая літаратура»]] (1972—1979).


Памёр [[20 красавіка]] [[1979]] году ў [[Менск]]у.
Памёр [[20 красавіка]] [[1979]] году ў [[Менск]]у.


== Творчасьць ==
== Творчасьць ==
У 1938 годзе у часопісе «Полымя рэвалюцыі» надрукавана першае апавяданьне «На граніцы». У 1951 годзе выйшаў раман «Згуртаванасць», прысьвечаны барацьбе беларускага народа супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў. У 1962 годзе пераклаў на [[Беларуская мова|беларускую мову]] зборнік апавяданьняў В.Рошкі «Што мае вочы бачылі». У 1963 годзе выйшаў зборнік «Пошукі скарбаў», у які ўвайшлі найлепшыя апавяданьні пісьменьніка.
У 1938 годзе у часопісе «Полымя рэвалюцыі» надрукавана першае апавяданьне «На граніцы». У 1951 годзе выйшаў раман «Згуртаванасць», прысьвечаны барацьбе беларускага народа супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў. У 1962 годзе пераклаў на [[Беларуская мова|беларускую мову]] зборнік апавяданьняў В.Рошкі «Што мае вочы бачылі». У 1963 годзе выйшаў зборнік «Пошукі скарбаў», у які ўвайшлі найлепшыя апавяданьні пісьменьніка. У 1975 годзе пераклаў на беларускую мову аповесьць [[Марыя Прыляжаева|М.Прыляжаевай]] «Жыцьцё Леніна». У 1976 годзе выйшаў нарыс «Дарога барацьбы», які увайшоў у зборнік «Іх справы золатам гараць». У 1978 годзе выйшаў зборнік прозы «Дыханьне агню», у якім ў апавяданьнях і нарысах пісьменьнік услаўляў сваіх сучасьнікаў, занятых мірнай працай.
У 1975 годзе пераклаў на беларускую мову аповесьць [[Марыя Прыляжаева|М.Прыляжаевай]] «Жыцьцё Леніна». У 1976 годзе выйшаў нарыс «Дарога барацьбы», які увайшоў у зборнік «Іх справы золатам гараць». У 1978 годзе выйшаў зборнік прозы «Дыханьне агню», у якім ў апавяданьнях і нарысах пісьменьнік услаўляе сваіх сучасьнікаў, занятых мірнай працай.


== Творы ==
== Творы ==

Вэрсія ад 23:33, 26 студзеня 2021

Мікола Ткачоў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 8 сакавіка 1918(1918-03-08)
Памёр 20 красавіка 1979(1979-04-20) (61 год)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці перакладнік, пісьменьнік, журналіст
Узнагароды
ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга СССР ордэн Дружбы народаў ордэн «Знак Пашаны»

Мікола Гаўрылавіч Ткачоў (8 сакавіка 1918, в. Горанка, Чэрыкаўскі павет, Магілёўская губэрня — 20 красавіка 1979, Менск) — беларускі празаік, перакладчык і журналіст.

Біяграфія

Нарадзіўся 8 сакавіка 1918 году ў в. Горанка Чэрыкаўскага павету Магілёўскай губэрні ў сялянскай сям’і. Скончыў плянава-эканамічны факультэт Беларускага дзяржаўнага інстытуту народнай гаспадаркі імя В. Куйбышава. У 1940 годзе прызваны ў армію, служыў інструктарам-літаратарам дывізійнай газэты, удзельнічаў у баях на фронце і партызанскай барацьбе на Клічаўшчыне[1].

Пасьля вайны працаваў адказным сакратаром у рэдакцыі магілёўскай абласной газэты «За Радзіму». Узначальваў літаратурнае аб’яднаньне «Прыдняпроўе» пры абласной газэце, працаваў над рукапісам свайго раману «Згуртаванасьць» пра партызанскі рух на Магілёўшчыне, удзельнікам якога быў. Пасьля пераезду ў Менск працаваў адказным сакратаром часопісу «Полымя», галоўным рэдактарам газэты «Літаратура і мастацтва» (1957—1959). У 1959—1972 гадох займаў пасаду адказнага сакратара праўленьня Саюзу пісьменьнікаў БССР, затым заснаваў і ўзначаліў як дырэктар выдавецтва «Мастацкая літаратура» (1972—1979).

Памёр 20 красавіка 1979 году ў Менску.

Творчасьць

У 1938 годзе у часопісе «Полымя рэвалюцыі» надрукавана першае апавяданьне «На граніцы». У 1951 годзе выйшаў раман «Згуртаванасць», прысьвечаны барацьбе беларускага народа супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў. У 1962 годзе пераклаў на беларускую мову зборнік апавяданьняў В.Рошкі «Што мае вочы бачылі». У 1963 годзе выйшаў зборнік «Пошукі скарбаў», у які ўвайшлі найлепшыя апавяданьні пісьменьніка. У 1975 годзе пераклаў на беларускую мову аповесьць М.Прыляжаевай «Жыцьцё Леніна». У 1976 годзе выйшаў нарыс «Дарога барацьбы», які увайшоў у зборнік «Іх справы золатам гараць». У 1978 годзе выйшаў зборнік прозы «Дыханьне агню», у якім ў апавяданьнях і нарысах пісьменьнік услаўляў сваіх сучасьнікаў, занятых мірнай працай.

Творы

  • «На граніцы» (1938),
  • «Згуртаванасьць» (1951),
  • «Пошукі скарбаў» (1963),
  • «Дарога барацьбы» (1976),
  • "Дыханьне агню (1978).

Крыніцы

Літаратура

  • Краснапольшчына літаратурная // Памяць : гісторыка-дакументальная хроніка Краснапольскага раёна / галоўны рэдактар У. І. Лемяшонак. — Мінск, 2001. — С. 490—491 : фота.
  • Лабаноўскі, Л. М. Ткачоў і яго кнігі пра гераізм народа / Л. Лабаноўскі // Лабаноўскі, Л. Землякі: гісторыя Краснапольшчыны ў асобах / Л. Лабаноўскі. — Мазыр, 2004. — С. 232—235.
  • Мікола Ткачоў // Беларускія пісьменнікі (1917—1990) : даведнік / складальнік А. К. Гардзіцкі. — Мінск, 1994. — 540 : фота.
  • Нашы знакамітыя землякі // Чырвоны Сцяг (Краснаполле). — 2013. — 28 жніўня. — С. 2.