Ціхан Кісялёў: розьніца паміж вэрсіямі
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
Rescuing 0 sources and tagging 2 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
||
Радок 38: | Радок 38: | ||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
З 1936 году працаваў выкладчыкам беларускай мовы, а ў 1941 годзе скончыў [[Гомельскі дзяржаўны ўнівэрсытэт|Гомельскі пэдагагічны інстытут]]. Пасьля нямецкага ўварваньня Ціхан Кісялёў разам зь сям’ёй быў эвакуяваны ў [[Сталінградзкая вобласьць|Сталінградзкую вобласьць]]<ref>http://www.newsvm.com/news/15/46110/</ref>, а потым стаў дырэктарам Красьнянскай школы [[Урупінская вобласьць|Ўрупінскай вобласьці]]. У 1944 годзе ён стаў інструктарам Гомельскага абкаму, а потым з 1952 году быў прызначаны сакратаром Берасьцейскага абкаму. У 1955 годзе Кісялёў быў выбраны сакратаром Цэнтральнага камітэта камуністычнай партыі [[БССР]]. З 1959 да 1978 году працаваў Старшынём [[Савет Міністраў Беларускай ССР|Савета Міністраў Беларускай ССР]]. Два гады (з 1978 да 1980) працаваў у [[Масква|Маскве]] намесьнікам старшыні [[Савет Міністраў СССР|Савета Міністраў СССР]], а пасьля гэтага быў адкліканы ў Менск. З 1980 да 1983 году быў сакратаром ЦК КПБ<ref>Известия ЦК КПСС, 7, июль, 1990 г.</ref>. Быў дэпутатам [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] 4—10 скліканьняў. Стаў [[Герой Сацыялістычнай Працы|Героем Сацыялістычнай Працы]] ў 1977 годзе. |
З 1936 году працаваў выкладчыкам беларускай мовы, а ў 1941 годзе скончыў [[Гомельскі дзяржаўны ўнівэрсытэт|Гомельскі пэдагагічны інстытут]]. Пасьля нямецкага ўварваньня Ціхан Кісялёў разам зь сям’ёй быў эвакуяваны ў [[Сталінградзкая вобласьць|Сталінградзкую вобласьць]]<ref>http://www.newsvm.com/news/15/46110/{{Недаступная спасылка|date=January 2021 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref>, а потым стаў дырэктарам Красьнянскай школы [[Урупінская вобласьць|Ўрупінскай вобласьці]]. У 1944 годзе ён стаў інструктарам Гомельскага абкаму, а потым з 1952 году быў прызначаны сакратаром Берасьцейскага абкаму. У 1955 годзе Кісялёў быў выбраны сакратаром Цэнтральнага камітэта камуністычнай партыі [[БССР]]. З 1959 да 1978 году працаваў Старшынём [[Савет Міністраў Беларускай ССР|Савета Міністраў Беларускай ССР]]. Два гады (з 1978 да 1980) працаваў у [[Масква|Маскве]] намесьнікам старшыні [[Савет Міністраў СССР|Савета Міністраў СССР]], а пасьля гэтага быў адкліканы ў Менск. З 1980 да 1983 году быў сакратаром ЦК КПБ<ref>Известия ЦК КПСС, 7, июль, 1990 г.</ref>. Быў дэпутатам [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] 4—10 скліканьняў. Стаў [[Герой Сацыялістычнай Працы|Героем Сацыялістычнай Працы]] ў 1977 годзе. |
||
Памёр 11 студзеня 1983 году ў Менску. |
Памёр 11 студзеня 1983 году ў Менску. |
||
Радок 44: | Радок 44: | ||
Пераемнік Кісялёва на пасадзе першага сакратара ЦК КПБ Мікалай Сьлюнкоў сьцьвярджаў, што "Ціхан Кісялёў "выбіў для Менску" будаўніцтва [[Менскі мэтрапалітэн|Менскага мэтрапалітэну]], нягледзячы на тое, што ў той час мэтро будавалася ў гарадах, насельніцтва якіх перавышала адзін мільён чалавек, а насельніцтва Менску складала 850 тыс. чалавек". Аднак гэта няпраўда, мэтро ў Менску будавалі пазьней, чым у аналягічных па памерах гарадах СССР. Мэтрапалітэн у Тбілісі быў адкрыты ў 1966 пры насельніцтве каля 800 тысячаў, у Баку ў 1967 таксама пры 800 тысячах. У Менску ў той момант таксама жыло каля 800 тысячаў чалавек, аднак мэтро не пачыналі будаваць яшчэ 10 гадоў. На момант, калі Кісялёў закладваў першы камень пры пачатку будаўніцтва мэтро ў 1977, насельніцтва Менску ўжо складала больш за 1,2 млн. А на момант адкрыцьця першай лініі ў 1984 перавышала 1,4 млн. Адкрыцьцё мэтро ў Менску спазьнілася на 12 гадоў пасьля нараджэньня мільённага жыхара гораду. |
Пераемнік Кісялёва на пасадзе першага сакратара ЦК КПБ Мікалай Сьлюнкоў сьцьвярджаў, што "Ціхан Кісялёў "выбіў для Менску" будаўніцтва [[Менскі мэтрапалітэн|Менскага мэтрапалітэну]], нягледзячы на тое, што ў той час мэтро будавалася ў гарадах, насельніцтва якіх перавышала адзін мільён чалавек, а насельніцтва Менску складала 850 тыс. чалавек". Аднак гэта няпраўда, мэтро ў Менску будавалі пазьней, чым у аналягічных па памерах гарадах СССР. Мэтрапалітэн у Тбілісі быў адкрыты ў 1966 пры насельніцтве каля 800 тысячаў, у Баку ў 1967 таксама пры 800 тысячах. У Менску ў той момант таксама жыло каля 800 тысячаў чалавек, аднак мэтро не пачыналі будаваць яшчэ 10 гадоў. На момант, калі Кісялёў закладваў першы камень пры пачатку будаўніцтва мэтро ў 1977, насельніцтва Менску ўжо складала больш за 1,2 млн. А на момант адкрыцьця першай лініі ў 1984 перавышала 1,4 млн. Адкрыцьцё мэтро ў Менску спазьнілася на 12 гадоў пасьля нараджэньня мільённага жыхара гораду. |
||
Акрамя гэтага, ён дабіўся будаўніцтва мэталюргічнага заводу ў [[Жлобін]]е, з самым сучасным на той час аўстрыйскім абсталяваньнем. Пасьля таго, як Кісялёў даведаўся пра трагедыю, якая здарылася ў [[Хатынь|Хатыні]] пад час [[Другая Сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]], ён загадаў пабудаваць мэмарыяльны комплекс на месцы вёскі, прысьвечаны ня толькі Хатыні, але і ўсім іншым спаленым беларускім вёскам. Мэмарыяльны комплекс адкрыўся ў 1969 годзе<ref>http://21.by/papers_print?id=47287</ref>. |
Акрамя гэтага, ён дабіўся будаўніцтва мэталюргічнага заводу ў [[Жлобін]]е, з самым сучасным на той час аўстрыйскім абсталяваньнем. Пасьля таго, як Кісялёў даведаўся пра трагедыю, якая здарылася ў [[Хатынь|Хатыні]] пад час [[Другая Сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]], ён загадаў пабудаваць мэмарыяльны комплекс на месцы вёскі, прысьвечаны ня толькі Хатыні, але і ўсім іншым спаленым беларускім вёскам. Мэмарыяльны комплекс адкрыўся ў 1969 годзе<ref>http://21.by/papers_print?id=47287{{Недаступная спасылка|date=January 2021 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref>. |
||
{{Пачатак блёку}} |
{{Пачатак блёку}} |
Вэрсія ад 02:48, 24 студзеня 2021
Ціхан Якаўлевіч Кісялёў | ||||
13-ы Першы сакратар Камуністычнай Партыі БССР | ||||
---|---|---|---|---|
15 кастрычніка 1980 — 11 студзеня 1983 | ||||
Папярэднік: | Пётар Машэраў | |||
Наступнік: | Мікалай Сьлюнькоў | |||
Першы сакратар Берасьцейскага абласнога камітэта КПБ | ||||
1952 — 1955 | ||||
Папярэднік: | Фёдар Сіляеў | |||
Наступнік: | Пётар Машэраў | |||
Старшыня Савета Міністраў БССР | ||||
9 красавіка 1959 — 11 сьнежня 1978 | ||||
Папярэднік: | Мікалай Аўхімовіч | |||
Наступнік: | Аляксандар Аксёнаў | |||
Асабістыя зьвесткі | ||||
Нарадзіўся: |
30 ліпеня (12 жніўня) 1917 Агародня, Добруская воласьць Гомельскі ўезд | |||
Памёр: |
11 студзеня 1983 (65 гадоў) Менск, БССР | |||
Партыя: | ||||
Адукацыя: | пэдагог | |||
Узнагароды: |
|
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Кісялёў.
Ці́хан Я́каўлевіч Кісялёў (30 ліпеня [ст. ст. 12 жніўня] 1917, Агародня, Добрускі павет, Гомельская губэрня, Расейская імпэрыя — 11 студзеня 1983, Менск, БССР) — савецкі партыйны дзеяч, быў Першым сакратаром ЦК КПБ з 15 кастрычніка 1980 году да 11 студзеня 1983 году.
Біяграфія
З 1936 году працаваў выкладчыкам беларускай мовы, а ў 1941 годзе скончыў Гомельскі пэдагагічны інстытут. Пасьля нямецкага ўварваньня Ціхан Кісялёў разам зь сям’ёй быў эвакуяваны ў Сталінградзкую вобласьць[1], а потым стаў дырэктарам Красьнянскай школы Ўрупінскай вобласьці. У 1944 годзе ён стаў інструктарам Гомельскага абкаму, а потым з 1952 году быў прызначаны сакратаром Берасьцейскага абкаму. У 1955 годзе Кісялёў быў выбраны сакратаром Цэнтральнага камітэта камуністычнай партыі БССР. З 1959 да 1978 году працаваў Старшынём Савета Міністраў Беларускай ССР. Два гады (з 1978 да 1980) працаваў у Маскве намесьнікам старшыні Савета Міністраў СССР, а пасьля гэтага быў адкліканы ў Менск. З 1980 да 1983 году быў сакратаром ЦК КПБ[2]. Быў дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР 4—10 скліканьняў. Стаў Героем Сацыялістычнай Працы ў 1977 годзе.
Памёр 11 студзеня 1983 году ў Менску.
Пераемнік Кісялёва на пасадзе першага сакратара ЦК КПБ Мікалай Сьлюнкоў сьцьвярджаў, што "Ціхан Кісялёў "выбіў для Менску" будаўніцтва Менскага мэтрапалітэну, нягледзячы на тое, што ў той час мэтро будавалася ў гарадах, насельніцтва якіх перавышала адзін мільён чалавек, а насельніцтва Менску складала 850 тыс. чалавек". Аднак гэта няпраўда, мэтро ў Менску будавалі пазьней, чым у аналягічных па памерах гарадах СССР. Мэтрапалітэн у Тбілісі быў адкрыты ў 1966 пры насельніцтве каля 800 тысячаў, у Баку ў 1967 таксама пры 800 тысячах. У Менску ў той момант таксама жыло каля 800 тысячаў чалавек, аднак мэтро не пачыналі будаваць яшчэ 10 гадоў. На момант, калі Кісялёў закладваў першы камень пры пачатку будаўніцтва мэтро ў 1977, насельніцтва Менску ўжо складала больш за 1,2 млн. А на момант адкрыцьця першай лініі ў 1984 перавышала 1,4 млн. Адкрыцьцё мэтро ў Менску спазьнілася на 12 гадоў пасьля нараджэньня мільённага жыхара гораду.
Акрамя гэтага, ён дабіўся будаўніцтва мэталюргічнага заводу ў Жлобіне, з самым сучасным на той час аўстрыйскім абсталяваньнем. Пасьля таго, як Кісялёў даведаўся пра трагедыю, якая здарылася ў Хатыні пад час Другой Сусьветнай вайны, ён загадаў пабудаваць мэмарыяльны комплекс на месцы вёскі, прысьвечаны ня толькі Хатыні, але і ўсім іншым спаленым беларускім вёскам. Мэмарыяльны комплекс адкрыўся ў 1969 годзе[3].
Папярэднік Пётар Машэраў |
Першы сакратар ЦК КП(б)Б 15 кастрычніка 1980 — 11 студзеня 1983 |
Наступнік Мікалай Сьлюнькоў |
Крыніцы
- ^ http://www.newsvm.com/news/15/46110/(недаступная спасылка)
- ^ Известия ЦК КПСС, 7, июль, 1990 г.
- ^ http://21.by/papers_print?id=47287(недаступная спасылка)
|