Каб людзі не журыліся: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д мяшанка кірыліцы і лацінкі |
артаграфія |
||
| Радок 28: | Радок 28: | ||
У п’есе раскрываюцца праблемы сельскай рэчаіснасьці, пытаньні калгаснага будаўніцтва, паказваюцца людзі з абывацельскай псіхалогіяй, асэнсоўваюцца жыцьцёвыя клопаты сельскіх працаўнікоў<ref>[http://makaenak-goub.iatp.by/HTMLs/talent.htm Талент чалавечнасці і дабрыні]</ref>. |
У п’есе раскрываюцца праблемы сельскай рэчаіснасьці, пытаньні калгаснага будаўніцтва, паказваюцца людзі з абывацельскай псіхалогіяй, асэнсоўваюцца жыцьцёвыя клопаты сельскіх працаўнікоў<ref>[http://makaenak-goub.iatp.by/HTMLs/talent.htm Талент чалавечнасці і дабрыні]</ref>. |
||
Хлёcткa нaпicaныя caтыpычныя вoбpaзы кaлгacнaгa cтapшынi Сaмaceeвa i |
Хлёcткa нaпicaныя caтыpычныя вoбpaзы кaлгacнaгa cтapшынi Сaмaceeвa i paйплянаўcкaгa нaчaльнiкa Гyдзeeвa. |
||
== Ролі == |
== Ролі == |
||
Вэрсія ад 15:08, 17 студзеня 2021
| Каб людзі не журыліся | |
| Аўтар | Андрэй Макаёнак |
|---|---|
| Краіна | БССР |
| Мова | беларуская |
| Год прэм’еры | 1959 |
Каб людзі не журыліся — п’еса, напісаная А. Макаёнкам ў 1958 годзе і пастаўленая на сцэне Купалаўскага тэатру ў 1959 годзе.
У п’есе раскрываюцца праблемы сельскай рэчаіснасьці, пытаньні калгаснага будаўніцтва, паказваюцца людзі з абывацельскай псіхалогіяй, асэнсоўваюцца жыцьцёвыя клопаты сельскіх працаўнікоў[1].
Хлёcткa нaпicaныя caтыpычныя вoбpaзы кaлгacнaгa cтapшынi Сaмaceeвa i paйплянаўcкaгa нaчaльнiкa Гyдзeeвa.
Ролі
- Сьцяпан Бірыла — Гудзееў, начальнік райпляну
- Барыс Платонаў — Кавальчук
- Глеб Глебаў — Самасееў, старшыня калгасу
Цікавыя факты
Калі купалаўцы захацелі паехаць з п’есай у Кіеў, дазволу не даў сакратар ЦК КПБ па ідэалёгіі Цімафей Гарбуноў, які палічыў, што суседзі будуць смяяцца з беларусаў. І твор знялі з рэпертуару[2].
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
|
|
Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна:
|
|---|
