Уладзімер Астапенка: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д {{Цёзкі}}
Rotondus (гутаркі | унёсак)
абнаўленьне зьвестак
Радок 6: Радок 6:
|пасада = Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Парагваі і Пэру
|пасада = Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Парагваі і Пэру
|пачатак_тэрміну = 31 жніўня 2018
|пачатак_тэрміну = 31 жніўня 2018
|канец_тэрміну =
|канец_тэрміну = 3 лістапада 2020
|прэзыдэнт = [[Аляксандар Лукашэнка]]
|прэзыдэнт = [[Аляксандар Лукашэнка]]
|прэм’ер-міністар =
|прэм’ер-міністар =
Радок 14: Радок 14:
|пасада2 = Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Рэспубліцы Чылі
|пасада2 = Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Рэспубліцы Чылі
|пачатак_тэрміну2 = 22 траўня 2018
|пачатак_тэрміну2 = 22 траўня 2018
|канец_тэрміну2 =
|канец_тэрміну2 = 3 лістапада 2020
|папярэднік2 =
|папярэднік2 =
|наступнік2 =
|наступнік2 =
Радок 22: Радок 22:
|пасада3 = Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Аргентыне і Ўругваі
|пасада3 = Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Аргентыне і Ўругваі
|пачатак_тэрміну3 = 7 сьнежня 2017
|пачатак_тэрміну3 = 7 сьнежня 2017
|канец_тэрміну3 =
|канец_тэрміну3 = 3 лістапада 2020
|папярэднік3 = [[Віктар Козінцаў]]
|папярэднік3 = [[Віктар Козінцаў]]
|наступнік3 =
|наступнік3 =
Радок 77: Радок 77:
Дыпляматычную службу пачаў на пасадзе трэцяга сакратара МЗС БССР (1985—1990). У 1990—1992 — начальнік консульскага аддзелу [[Міністэрства замежных справаў Рэспублікі Беларусь|міністэрства замежных справаў]] [[БССР]]<ref>[http://by-law.narod.ru/temy/tema33/char26/dokz5280.html Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 4 сентября 1991 г. №341 «О делегации Белорусской ССР на 46-ю сессию Генеральной Ассамблеи ООН»]{{ref-ru}}</ref>.
Дыпляматычную службу пачаў на пасадзе трэцяга сакратара МЗС БССР (1985—1990). У 1990—1992 — начальнік консульскага аддзелу [[Міністэрства замежных справаў Рэспублікі Беларусь|міністэрства замежных справаў]] [[БССР]]<ref>[http://by-law.narod.ru/temy/tema33/char26/dokz5280.html Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 4 сентября 1991 г. №341 «О делегации Белорусской ССР на 46-ю сессию Генеральной Ассамблеи ООН»]{{ref-ru}}</ref>.


З 1992 году па 19 траўня 1993 году — намесьнік міністра замежных справаў Беларусі<ref>[http://old.bankzakonov.com/d2008/time84/lav84245.htm Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 19 мая 1993 г. №330 «Об освобождении В. А. Астапенко от обязанностей заместителя Министра иностранных дел»] {{ref-ru}}</ref>. З 6 ліпеня 1993 году да 18 кастрычніка 1994 году — генэральны консул Рэспублікі Беларусь у [[Гаага|Гаазе]]<ref name="old.bankzakonov.com">[http://old.bankzakonov.com/d2008/time83/lav83897.htm Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 6 июля 1993 г. №438 «О Генеральном консульстве Республики Беларусь в г. Гааге (Королевство Нидерландов)»] {{ref-ru}}</ref><ref name="old.bankzakonov.com"/>. У гэты ж дзень быў прызначаны дарадцам-пасланцам Амбасады Рэспублікі Беларусь у [[Бэльґія|Каралеўстве Бэльґія]] <ref>[http://old.bankzakonov.com/d2008/time80/lav80565.htm Постановление Кабинета Министров Республики Беларусь от 18 ноября 1994 г. №185 «О назначении В. А. Астапенко Советником-Посланником Посольства Республики Беларусь в Королевстве Бельгия»]{{ref-ru}}</ref>. Заставаўся на гэтай пасадзе да 27 ліпеня 1996 году<ref>[http://old.bankzakonov.com/d2008/time75/lav75670.htm Постановление Кабинета Министров Республики Беларусь от 27 июня 1996 г. №423 «Об освобождении В. А. Астапенко от обязанностей Советника-Посланника Посольства Республики Беларусь в Королевстве Бельгия»]{{ref-ru}}</ref>.
З 1992 году па 19 траўня 1993 году — намесьнік міністра замежных справаў Беларусі<ref>[http://old.bankzakonov.com/d2008/time84/lav84245.htm Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 19 мая 1993 г. №330 «Об освобождении В. А. Астапенко от обязанностей заместителя Министра иностранных дел»] {{ref-ru}}</ref>. З 6 ліпеня 1993 году да 18 кастрычніка 1994 году — генэральны консул Рэспублікі Беларусь у [[Гаага|Гаазе]]<ref name="old.bankzakonov.com">[http://old.bankzakonov.com/d2008/time83/lav83897.htm Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 6 июля 1993 г. №438 «О Генеральном консульстве Республики Беларусь в г. Гааге (Королевство Нидерландов)»] {{ref-ru}}</ref><ref name="old.bankzakonov.com"/>. У гэты ж дзень быў прызначаны дарадцам-пасланцам Амбасады Рэспублікі Беларусь у [[Бэльгія|Каралеўстве Бэльгія]] <ref>[http://old.bankzakonov.com/d2008/time80/lav80565.htm Постановление Кабинета Министров Республики Беларусь от 18 ноября 1994 г. №185 «О назначении В. А. Астапенко Советником-Посланником Посольства Республики Беларусь в Королевстве Бельгия»]{{ref-ru}}</ref>. Заставаўся на гэтай пасадзе да 27 ліпеня 1996 году<ref>[http://old.bankzakonov.com/d2008/time75/lav75670.htm Постановление Кабинета Министров Республики Беларусь от 27 июня 1996 г. №423 «Об освобождении В. А. Астапенко от обязанностей Советника-Посланника Посольства Республики Беларусь в Королевстве Бельгия»]{{ref-ru}}</ref>.


Пасьля вяртаньня з-за мяжы працаваў у [[Міністэрства замежных справаў Рэспублікі Беларусь|міністэрстве замежных справаў]] начальнікам упраўленьня міжнародных эканамічных адносінаў<ref>[http://lawsby.narod.ru/razdel5/num2/5d20490.html Постановление Кабинета Министров Республики Беларусь от 19 сентября 1996 г. №617 «О направлении делегации Республики Беларусь на 51-ю сессию Генеральной Ассамблеи ООН»]{{ref-ru}}</ref>.
Пасьля вяртаньня з-за мяжы працаваў у [[Міністэрства замежных справаў Рэспублікі Беларусь|міністэрстве замежных справаў]] начальнікам упраўленьня міжнародных эканамічных адносінаў<ref>[http://lawsby.narod.ru/razdel5/num2/5d20490.html Постановление Кабинета Министров Республики Беларусь от 19 сентября 1996 г. №617 «О направлении делегации Республики Беларусь на 51-ю сессию Генеральной Ассамблеи ООН»]{{ref-ru}}</ref>.
Радок 87: Радок 87:
У 2015—2017 роках — начальнік Управы каардынацыі і плянаваньня МЗС Беларусі.
У 2015—2017 роках — начальнік Управы каардынацыі і плянаваньня МЗС Беларусі.


7 сьнежня 2017 прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Амбасадарам Рэспублікі Беларусі у [[Аргентынская рэспубліка|Аргентынскай рэспубліцы]] і па сумяшчальніцтве ў [[Рэспубліка Ўругваю|Рэспубліцы Ўругваю]]<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 7 сьнежня 2017| url = https://news.tut.by/economics/572067.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Кадровый четверг: президент назначил новых замминистров и ректоров| фармат = | назва праекту = Навіна дня| выдавец = [[TUT.BY]]| дата доступу = 29 верасьня 2020 | мова = ru| камэнтар = }}</ref>. З 22 траўня 2018 року — па сумяшчальніцтве Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Беларусі ў [[Рэспубліка Чылі|Рэспубліцы Чылі]]<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 22 траўня 2018| url = https://news.tut.by/economics/593693.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Кадровый вторник. Президент назначил новых послов, ректоров и председателей| фармат = | назва праекту = Навіна дня| выдавец = [[TUT.BY]]| дата доступу = 29 верасьня 2020 | мова = ru| камэнтар = }}</ref>; з 31 жніўня таго ж року па сумяшчальніцтве стаў таксама Надзвычайным і Паўнамоцным Амбасадарам Беларусі ў [[Рэспубліка Парагваю|Рэспубліцы Парагваю]] і [[Рэспубліка Пэру|Рэспубліцы Пэру]]<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 31 жніўня 2018| url = https://news.tut.by/economics/606449.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Президент назначил министра финансов и министра энергетики| фармат = | назва праекту = Навіна дня| выдавец = [[TUT.BY]]| дата доступу = 29 верасьня 2020 | мова = ru| камэнтар = }}</ref>.
7 сьнежня 2017 прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Амбасадарам Рэспублікі Беларусі у [[Аргентына|Аргентынскай рэспубліцы]] і па сумяшчальніцтве ва [[Уругвай|Ўсходняй Рэспубліцы Ўругвай]]<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 7 сьнежня 2017| url = https://news.tut.by/economics/572067.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Кадровый четверг: президент назначил новых замминистров и ректоров| фармат = | назва праекту = Навіна дня| выдавец = [[TUT.BY]]| дата доступу = 29 верасьня 2020 | мова = ru| камэнтар = }}</ref>. З 22 траўня 2018 року — па сумяшчальніцтве Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Беларусі ў [[Чылі|Рэспубліцы Чылі]]<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 22 траўня 2018| url = https://news.tut.by/economics/593693.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Кадровый вторник. Президент назначил новых послов, ректоров и председателей| фармат = | назва праекту = Навіна дня| выдавец = [[TUT.BY]]| дата доступу = 29 верасьня 2020 | мова = ru| камэнтар = }}</ref>; з 31 жніўня таго ж року па сумяшчальніцтве стаў таксама Надзвычайным і Паўнамоцным Амбасадарам Беларусі ў [[Парагвай|Рэспубліцы Парагвай]] і [[Пэру|Рэспубліцы Пэру]]<ref>{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = 31 жніўня 2018| url = https://news.tut.by/economics/606449.html| копія = | дата копіі = | загаловак = Президент назначил министра финансов и министра энергетики| фармат = | назва праекту = Навіна дня| выдавец = [[TUT.BY]]| дата доступу = 29 верасьня 2020 | мова = ru| камэнтар = }}</ref>.


У складзе дзяржаўнае дэлегацыі прымаў удзел у шматлікіх сэсіях [[Генэральная Асамблея ААН|Генэральнае Асамблеі ААН]]. Валодае ангельскай, гішпанскай і польскай мовамі.
У складзе дзяржаўнае дэлегацыі прымаў удзел у шматлікіх сэсіях [[Генэральная Асамблея ААН|Генэральнае Асамблеі ААН]]. Валодае ангельскай, гішпанскай і польскай мовамі.

23 верасьня 2020 года падаў заяву аб вызваленьні ад займаемай пасады па пагадненьні бакоў<ref>{{cite web|url = https://news.tut.by/economics/702151.html|title = «Верю в лучшее будущее для белорусского народа». Посол в Аргентине подал в отставку в день инаугурации Лукашенко|author = Толкачева, Елена|date = 2020-09-29|work = [[TUT.BY]]|lang = ru|accessdate = 2020-09-30}}</ref>. 27 кастрычніка накіраваў ліст у Адміністрацыю прэзыдэнта, а таксама Міністэрства замежных спраў Беларусі, дзе заявіў пра шматлікія парушэньні асноўных правоў і свабод грамадзян Беларусі, замацаваных у Канстытуцыі краіны і яе міжнародна-прававых абавязацельствах, відавочныя і грубыя фальсыфікацыі вынікаў [[Прэзыдэнцкія выбары ў Беларусі 2020 году|прэзыдэнцкіх выбараў]]. Прасіў вызваліць яго ад пасады ў сувязі з парушэньнямі наймальнікам заканадаўства, якое перашкаджае выкананьню працы па працоўнай дамове<ref>{{cite web|url=https://nashaniva.by/?c=ar&i=261426 |title=Пасол Беларусі ў Аргенціне накіраваў рэзкі ліст Лукашэнку, дзе ўспомніў фальсіфікацыю выбараў і збіццё людзей |date=2020-10-28 |site=[[Наша Ніва]]}}</ref>. У свой апошні дзень працы ў якасьці пасла Уладзімер Астапенка запісаў відэазварот, у якім выказаў надзею, што над усімі амбасадамі Беларусі ўздымецца [[бел-чырвона-белы сьцяг]], а таксама апрануў бел-чырвона-белую футболку аргенцінскага футбольнага клюбу [[Рывэр Плэйт Буэнас-Айрэс|«Рывер Плэйт»]].

3 лістапада 2020 года Аляксандар Лукашэнка падпісаў загад, якім вызваліў ад пасады Надзвычайнага і Паўнамоцнага Амбасадара Рэспублікі Беларусь у Аргенціне і па сумяшчальніцтве ў Уругваі, Чылі, Парагваі і Пэру ў сувязі са зьдзяйсьненьнем правіны, несумяшчальнай са знаходжаньнем на дыпляматычнай службе<ref>{{Cite web|url=http://president.gov.by/ru/news_ru/view/vladimir-astapenko-osvobozhden-ot-dolzhnosti-chrezvychajnogo-i-polnomochnogo-posla-belarusi-v-argentine-24809/|title=Владимир Астапенко освобожден от должности Чрезвычайного и Полномочного Посла Беларуси в Аргентине {{!}} Новости {{!}} Официальный интернет-портал Президента Республики Беларусь|publisher=president.gov.by|accessdate=2020-11-04|lang=ru}}</ref><ref>{{Cite web|lang=ru|url=https://www.belta.by/president/view/vladimir-astapenko-osvobozhden-ot-dolzhnosti-posla-belarusi-v-argentine-413943-2020/|title=Владимир Астапенко освобожден от должности посла Беларуси в Аргентине|author=|date=2020-11-03|publisher=[[Беларускае тэлеграфнае агенцтва|БЕЛТА]]|accessdate=2020-11-04|lang=ru}}</ref>. Таксама ў адпаведнасьці з загадам, Уладзімір Астапенка быў пазбаўлены дыпляматычнага рангу Надзвычайнага і Паўнамоцнага Амбасадара<ref>{{Cite web|lang=ru|url=https://news.tut.by/economics/706468.html|title=«В связи с совершением яроступка». Посол Беларуси в Аргентине снят с должности и лишен дипломатического ранга|work=TUT.BY|date=2020-11-03|accessdate=2020-11-04|lang=ru}}</ref><ref>{{Cite web|lang=ru|url=https://nashaniva.by/?c=ar&i=261760&lang=ru|title=Лукашенко уволил посла в Аргентине, который раскритиковал действия властей|work=Наша Ніва|accessdate=2020-11-04|lang=ru}}</ref>.

Як распавёў Астапенка ў інтэрвію аднаму з навінавых парталаў, «навіну аб прыняцьці указа аб звальненьні ён сустрэў з палёгкай»<ref>{{Cite web|lang=ru|url=https://www.b-g.by/society/eks-posol-belarusi-v-argentine-ya-imel-sereznyie-osnovaniya-opasatsya-za-svoyu-svobodu/|title=Экс-посол Беларуси в Аргентине: Я имел серьезные основания опасаться за свою свободу|author=|work=Брестская газета|date=2020-11-04|publisher=|accessdate=2020-11-05}}</ref>. У той жа час ён абвясьціў аб плянях аспрэчыць у судзе сваё рашэньне аб звальненьні. Астапенка лічыць, што звальненьне ў такім выглядзе незаконна. У інтэрвію ён дадаў, што не зьдзяйсьняў ніякага грубага парушэньня службовых абавязкаў або правіны, несумяшчальнай са знаходжаньнем на дыпляматычнай службе<ref>{{Cite web|lang=ru|url=https://news.tut.by/economics/706473.html|title=Экс-посол Астапенко о своем увольнении: Новость встретил с облегчением, но пойду в суд|work=TUT.BY|date=2020-11-03|accessdate=2020-11-05}}</ref>.

На запрашэньне [[Павал Латушка|Паўла Латушкі]] ўвайшоў у [[Народнае антыкрызіснае ўпраўленьне]]<ref>{{Cite web|lang=ru|url=https://reform.by/177463-byvshij-posol-belarusi-v-argentine-astapenko-voshel-v-sostav-narodnogo-antikrizisnogo-upravlenija|title=Бывший посол Беларуси в Аргентине Астапенко вошел в состав Народного антикризисного управления|author=REFORM.by|work=REFORM.by|date=2020-11-05|accessdate=2020-11-05|lang=ru}}</ref>.


== Сям’я ==
== Сям’я ==
Жанаты, маю дачку і двух сыноў.
Жанаты, мае дачку і двух сыноў.


== Крыніцы ==
== Крыніцы ==

Вэрсія ад 15:54, 19 сьнежня 2020

Уладзімер Астапенка
Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Парагваі і Пэру
31 жніўня 2018 — 3 лістапада 2020
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Папярэднік: Віктар Козінцаў
Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Рэспубліцы Чылі
22 траўня 2018 — 3 лістапада 2020
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Аргентыне і Ўругваі
7 сьнежня 2017 — 3 лістапада 2020
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Папярэднік: Віктар Козінцаў
Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусі ў Рэспубліцы Кубе
18 красавіка 2008 — 25 чэрвеня 2015
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Папярэднік: Ігар Палуян
Наступнік: Аляксандар Аляксандраў
Генэральны консул Рэспублікі Беларусі ў Нідэрляндах
6 ліпеня 1993 — 18 кастрычніка 1994
Намесьнік міністра замежных справаў Беларусі
1992 — 19 траўня 1993
Прэзыдэнт: ---
Прэм’ер-міністар: Вячаслаў Кебіч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 13 лістапада 1962 (61 год)
Адукацыя:
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Астапенка.

Уладзі́мер Арка́дзевіч Астапенка (нар. 13 лістапада 1962, Менск, БССР) — беларускі палітык і дыплямат. Кандыдат юрыдычных навук (2000)[1]. Мае дыпляматычны ранг надзвычайнага і паўнамоцнага пасланьніка другое клясы[2].

Жыцьцяпіс

Скончыў Маскоўскі дзяржаўны інстытут міжнародных зносін МЗС СССР (1985), асьпірантуру Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту і МГІМО-Ўнівэрсытэту МЗС РФ.

Дыпляматычную службу пачаў на пасадзе трэцяга сакратара МЗС БССР (1985—1990). У 1990—1992 — начальнік консульскага аддзелу міністэрства замежных справаў БССР[3].

З 1992 году па 19 траўня 1993 году — намесьнік міністра замежных справаў Беларусі[4]. З 6 ліпеня 1993 году да 18 кастрычніка 1994 году — генэральны консул Рэспублікі Беларусь у Гаазе[5][5]. У гэты ж дзень быў прызначаны дарадцам-пасланцам Амбасады Рэспублікі Беларусь у Каралеўстве Бэльгія [6]. Заставаўся на гэтай пасадзе да 27 ліпеня 1996 году[7].

Пасьля вяртаньня з-за мяжы працаваў у міністэрстве замежных справаў начальнікам упраўленьня міжнародных эканамічных адносінаў[8].

У 1997—2005 роках працаваў прарэктарам па міжнародных сувязях, а ў 2000—2008 — і загадчыкам катэдры міжнароднага прыватнага і эўрапейскага права Беларускага дзяржаўнага ўніэрсытэту[9].

18 красавіка 2008 году быў прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Амбасадарам Рэспублікі Беларусь у Рэспубліцы Кубе[10].

У 2015—2017 роках — начальнік Управы каардынацыі і плянаваньня МЗС Беларусі.

7 сьнежня 2017 прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Амбасадарам Рэспублікі Беларусі у Аргентынскай рэспубліцы і па сумяшчальніцтве ва Ўсходняй Рэспубліцы Ўругвай[11]. З 22 траўня 2018 року — па сумяшчальніцтве Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Беларусі ў Рэспубліцы Чылі[12]; з 31 жніўня таго ж року па сумяшчальніцтве стаў таксама Надзвычайным і Паўнамоцным Амбасадарам Беларусі ў Рэспубліцы Парагвай і Рэспубліцы Пэру[13].

У складзе дзяржаўнае дэлегацыі прымаў удзел у шматлікіх сэсіях Генэральнае Асамблеі ААН. Валодае ангельскай, гішпанскай і польскай мовамі.

23 верасьня 2020 года падаў заяву аб вызваленьні ад займаемай пасады па пагадненьні бакоў[14]. 27 кастрычніка накіраваў ліст у Адміністрацыю прэзыдэнта, а таксама Міністэрства замежных спраў Беларусі, дзе заявіў пра шматлікія парушэньні асноўных правоў і свабод грамадзян Беларусі, замацаваных у Канстытуцыі краіны і яе міжнародна-прававых абавязацельствах, відавочныя і грубыя фальсыфікацыі вынікаў прэзыдэнцкіх выбараў. Прасіў вызваліць яго ад пасады ў сувязі з парушэньнямі наймальнікам заканадаўства, якое перашкаджае выкананьню працы па працоўнай дамове[15]. У свой апошні дзень працы ў якасьці пасла Уладзімер Астапенка запісаў відэазварот, у якім выказаў надзею, што над усімі амбасадамі Беларусі ўздымецца бел-чырвона-белы сьцяг, а таксама апрануў бел-чырвона-белую футболку аргенцінскага футбольнага клюбу «Рывер Плэйт».

3 лістапада 2020 года Аляксандар Лукашэнка падпісаў загад, якім вызваліў ад пасады Надзвычайнага і Паўнамоцнага Амбасадара Рэспублікі Беларусь у Аргенціне і па сумяшчальніцтве ў Уругваі, Чылі, Парагваі і Пэру ў сувязі са зьдзяйсьненьнем правіны, несумяшчальнай са знаходжаньнем на дыпляматычнай службе[16][17]. Таксама ў адпаведнасьці з загадам, Уладзімір Астапенка быў пазбаўлены дыпляматычнага рангу Надзвычайнага і Паўнамоцнага Амбасадара[18][19].

Як распавёў Астапенка ў інтэрвію аднаму з навінавых парталаў, «навіну аб прыняцьці указа аб звальненьні ён сустрэў з палёгкай»[20]. У той жа час ён абвясьціў аб плянях аспрэчыць у судзе сваё рашэньне аб звальненьні. Астапенка лічыць, што звальненьне ў такім выглядзе незаконна. У інтэрвію ён дадаў, што не зьдзяйсьняў ніякага грубага парушэньня службовых абавязкаў або правіны, несумяшчальнай са знаходжаньнем на дыпляматычнай службе[21].

На запрашэньне Паўла Латушкі ўвайшоў у Народнае антыкрызіснае ўпраўленьне[22].

Сям’я

Жанаты, мае дачку і двух сыноў.

Крыніцы

  1. ^ Аўтарэферат дысэртацыі «Эвалюцыя Эўрапейскага Зьвязу ў сьвятле палажэньняў Амстэрдамскай дамовы 1999 року»
  2. ^ Указ Президента Республики Беларусь от 18 апреля 2008 г. №222 «О назначении В. А. Астапенко Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Республике Куба и присвоении ему дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посланника второго класса»  (рас.)
  3. ^ Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 4 сентября 1991 г. №341 «О делегации Белорусской ССР на 46-ю сессию Генеральной Ассамблеи ООН» (рас.)
  4. ^ Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 19 мая 1993 г. №330 «Об освобождении В. А. Астапенко от обязанностей заместителя Министра иностранных дел»  (рас.)
  5. ^ а б Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 6 июля 1993 г. №438 «О Генеральном консульстве Республики Беларусь в г. Гааге (Королевство Нидерландов)»  (рас.)
  6. ^ Постановление Кабинета Министров Республики Беларусь от 18 ноября 1994 г. №185 «О назначении В. А. Астапенко Советником-Посланником Посольства Республики Беларусь в Королевстве Бельгия» (рас.)
  7. ^ Постановление Кабинета Министров Республики Беларусь от 27 июня 1996 г. №423 «Об освобождении В. А. Астапенко от обязанностей Советника-Посланника Посольства Республики Беларусь в Королевстве Бельгия» (рас.)
  8. ^ Постановление Кабинета Министров Республики Беларусь от 19 сентября 1996 г. №617 «О направлении делегации Республики Беларусь на 51-ю сессию Генеральной Ассамблеи ООН» (рас.)
  9. ^ Уладзімір Астапенка назначаны паслом Беларусі ў Кубе
  10. ^ Указ Президента Республики Беларусь от 18 апреля 2008 г. №222 «О назначении В. А. Астапенко Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Республике Куба и присвоении ему дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посланника второго класса»  (рас.)
  11. ^ Кадровый четверг: президент назначил новых замминистров и ректоров (рас.) Навіна дня. TUT.BY (7 сьнежня 2017). Праверана 29 верасьня 2020 г.
  12. ^ Кадровый вторник. Президент назначил новых послов, ректоров и председателей (рас.) Навіна дня. TUT.BY (22 траўня 2018). Праверана 29 верасьня 2020 г.
  13. ^ Президент назначил министра финансов и министра энергетики (рас.) Навіна дня. TUT.BY (31 жніўня 2018). Праверана 29 верасьня 2020 г.
  14. ^ Толкачева, Елена (2020-09-29) «Верю в лучшее будущее для белорусского народа». Посол в Аргентине подал в отставку в день инаугурации Лукашенко TUT.BY Праверана 2020-09-30 г.
  15. ^ Пасол Беларусі ў Аргенціне накіраваў рэзкі ліст Лукашэнку, дзе ўспомніў фальсіфікацыю выбараў і збіццё людзей
  16. ^ Владимир Астапенко освобожден от должности Чрезвычайного и Полномочного Посла Беларуси в Аргентине | Новости | Официальный интернет-портал Президента Республики Беларусь. president.gov.by. Праверана 2020-11-04 г.
  17. ^ Владимир Астапенко освобожден от должности посла Беларуси в Аргентине. БЕЛТА (2020-11-03). Праверана 2020-11-04 г.
  18. ^ «В связи с совершением яроступка». Посол Беларуси в Аргентине снят с должности и лишен дипломатического ранга TUT.BY Праверана 2020-11-04 г.
  19. ^ Лукашенко уволил посла в Аргентине, который раскритиковал действия властей Наша Ніва Праверана 2020-11-04 г.
  20. ^ Экс-посол Беларуси в Аргентине: Я имел серьезные основания опасаться за свою свободу Брестская газета Праверана 2020-11-05 г.
  21. ^ Экс-посол Астапенко о своем увольнении: Новость встретил с облегчением, но пойду в суд TUT.BY Праверана 2020-11-05 г.
  22. ^ REFORM.by (2020-11-05) Бывший посол Беларуси в Аргентине Астапенко вошел в состав Народного антикризисного управления REFORM.by Праверана 2020-11-05 г.

Вонкавыя спасылкі

Шаблён:Амбасадары Беларусі ў Парагваі