Генк (футбольны клюб): розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д крыніца — https://en.wikipedia.org/wiki/K.R.C._Genk?oldid=970065701
Dymitr (гутаркі | унёсак)
крыніца — https://en.wikipedia.org/wiki/K.R.C._Genk?oldid=970065701
Радок 36: Радок 36:
| socks3 = 000000
| socks3 = 000000
}}
}}
«'''Генк'''» ({{мова-nl|Genk}}) — [[Бэльгія|бэльгійскі]] футбольны клюб з гораду [[Генк]]у, правінцыі [[Лімбург (Бэльгія)|Лімбург]]. Чатырохразовы [[Чэмпіянат Бэльгіі па футболе|чэмпіён Бэльгіі]], шасьціразовы ўладальнік [[Кубак Бэльгіі па футболе|Кубка Бэльгіі]]. Клюб быў заснаваны ў 1923 годзе як «Вінтэрсьляг», новую назву каманда атрымала пасьля аб’яднаньня з клюбам «Ватэрсхэй Тор» у 1988 годзе. «Генк» ёьсьц адным з самых пасьпяховых клюбаў Бэльгіі з канца 1990-х гадоў, менавіта дзякуючы гэтаму яны рэгулярна бяруць удзел у эўрапейскіх клюбных спаборніцтвах. Асноўнымі колерамі «Генку» ёсьць сіні і белы.
«'''Генк'''» ({{мова-nl|Genk}}) — [[Бэльгія|бэльгійскі]] футбольны клюб з гораду [[Генк]]у, правінцыі [[Лімбург (Бэльгія)|Лімбург]]. Чатырохразовы [[Чэмпіянат Бэльгіі па футболе|чэмпіён Бэльгіі]], шасьціразовы ўладальнік [[Кубак Бэльгіі па футболе|Кубка Бэльгіі]]. Клюб быў заснаваны ў 1923 годзе як «Вінтэрсьляг», новую назву каманда атрымала пасьля аб’яднаньня з клюбам «Ватэрсхэй Тор» у 1988 годзе. «Генк» ёсьць адным з самых пасьпяховых клюбаў Бэльгіі з канца 1990-х гадоў, менавіта дзякуючы гэтаму яны рэгулярна бяруць удзел у эўрапейскіх клюбных спаборніцтвах. Асноўнымі колерамі «Генку» ёсьць сіні і белы.


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Радок 42: Радок 42:


У 1981 годзе «Вінтэрсьляг» дасягнуў 5 месца, што дазволіла ім атрымаць права выступу ў матчах [[Ліга Эўропы УЭФА|Кубка УЭФА]]. Клюб прайшоў нарвэскі «[[Брунэ (футбольны клюб)|Брунэ]]» і нават ангельскі «[[Арсэнал Лёндан|Арсэнал]]»<ref>[https://afchistory.wordpress.com/category/winterslag/ «Arsenal Humiliated in Europe On This Day»]. Arsenal On This Day.</ref>. Аднак, у наступным раўндзе яго выбіў шатляндзкі «[[Дандзі Юнайтэд]]». Праз два сэзоны клюб зноўку вылецеў ў другі дывізіён пасьля фінішаваньня на несуцяшальным апошнім месцы ў турнірнай табліцы. У тым сэзоне льескі «[[Стандард Льеж|Стандард]]», які атрымаў перамогу ў чэмпіянаце, згуляў дамоўны матч супраць клюбу «Ватэрсхэй Тор», зь якім потым «Вінтэрсьляг» аб’яднаецца ў клюб «Генк». Пасьля чатырох сэзонаў «Вінтэрсьлягу» ў другім дывізіёне клюб зноўку падняўся ў першы дывізіён, атрымаўшы пірамогу ў плэй-оф выхаду ў эліту ў 1987 годзе. Клюб скончыў сэзон па вяртаньні ў першы дывізіён на 15 радку з 18 клюбаў. Пасьля сканчэньня сэзону клюб аб’яднаўся з сваімі суседзямі клюбам «Ватэрсхэй Тор», які выступаў у другім дывізіёне з моманту вылету ў 1986 годзе.
У 1981 годзе «Вінтэрсьляг» дасягнуў 5 месца, што дазволіла ім атрымаць права выступу ў матчах [[Ліга Эўропы УЭФА|Кубка УЭФА]]. Клюб прайшоў нарвэскі «[[Брунэ (футбольны клюб)|Брунэ]]» і нават ангельскі «[[Арсэнал Лёндан|Арсэнал]]»<ref>[https://afchistory.wordpress.com/category/winterslag/ «Arsenal Humiliated in Europe On This Day»]. Arsenal On This Day.</ref>. Аднак, у наступным раўндзе яго выбіў шатляндзкі «[[Дандзі Юнайтэд]]». Праз два сэзоны клюб зноўку вылецеў ў другі дывізіён пасьля фінішаваньня на несуцяшальным апошнім месцы ў турнірнай табліцы. У тым сэзоне льескі «[[Стандард Льеж|Стандард]]», які атрымаў перамогу ў чэмпіянаце, згуляў дамоўны матч супраць клюбу «Ватэрсхэй Тор», зь якім потым «Вінтэрсьляг» аб’яднаецца ў клюб «Генк». Пасьля чатырох сэзонаў «Вінтэрсьлягу» ў другім дывізіёне клюб зноўку падняўся ў першы дывізіён, атрымаўшы пірамогу ў плэй-оф выхаду ў эліту ў 1987 годзе. Клюб скончыў сэзон па вяртаньні ў першы дывізіён на 15 радку з 18 клюбаў. Пасьля сканчэньня сэзону клюб аб’яднаўся з сваімі суседзямі клюбам «Ватэрсхэй Тор», які выступаў у другім дывізіёне з моманту вылету ў 1986 годзе.

Новы клюб атрымаў назву «Генк», і паколькі новы клюб стаў пераемнікаў «Вінтэрсьлягу», ён пачаў выступы ў першым дывізіёне, але скончыў сэзон апошнім. У наступным годзе «Генк» здолеў атрымаць перамогу ў заключным туры ў другім дывізіёне, а потым правёў 4 сэзоны ў найвышэйшым дывізіёне перш чым вылецеў у дывізіён ніжэй. У 1995 годзе клюб ачоліў трэнэр [[Эйме Антуэніс]], у [[Чэмпіянат Бэльгіі па футболе 1995—1996 гадоў|сэзоне 1995—1996 гадоў]] «Генк» заняў другое месца ў другім дывізіён і пазьбегнуў матчаў плэй-оф за выхад у эліту, бо на той сэзон адбылося аб’яднаньне двух клюбаў эліты «[[Сэрэн (футбольны клюб)|Сэрэн]]» і «Стандард». Пасьля восьмага месца ў 1997 годзе клюб правёў нядрэнны [[Чэмпіянат Бэльгіі па футболе 1997—1998 гадоў|сэзон 1997—1998 гадоў]], здабыўшы кубак краіны і скончыўшы сэзон чэмпіянату на другім месцы. У сваім першым эўрапейскім сэзоне «Генк» пасьлядоўна прайшоў альбанскую «[[Апалёнія Фіеры|Апалёнію]]» і нямецкі «[[Дуйсбург (футбольны клюб)|Дуйсбург]]», але саступіў гішпанскай «[[Мальёрка Пальма|Мальёрцы]]» ў 1/16 фіналу. Пры гэтым клюбы двойчы згулялі ўнічыю, а гішпанцы прайшлі далей толькі дзякуючы правілу выязнога голу. Чэмпіянат скончыўся лепш чым за сэзон за таго, здабыўшы першы чэмпіёнскі тытул. Пасьля такіх посьпехаў Эйме Антуэніс перайшоў у «[[Андэрлехт Брусэль|Андэрлехт]]».

[[Файл:Genk 2014.jpg|міні|«Генк» у матчы [[Ліга Эўропы УЭФА|Лігі Эўропы УЭФА]] ў 2014 годзе.]]
«Генк», такім чынам, упершыню ўзяў удзел у [[Ліга чэмпіёнаў УЭФА|Лізе чэмпіёнаў УЭФА]] [[Ліга чэмпіёнаў УЭФА 1999–2000 гадоў|сэзону 1999–2000 гадоў]], але саступіў і сышоў з дыстанцыі ўжо ў другім раўндзе кваліфікацыі, прапусьціўшы далей славенскі «[[Марыбор (футбольны клюб)|Марыбор]]». У Бэльгіі ж «Генк» зноўку здабыў кубка краіны, перайгуляўшу «Стандард», але скончыў сэзон на 9 радку. У наступным сэзоне клюб заняў яшчэ больш горшае 11 месца і саступіў у другім раўндзе [[Ліга Эўропы УЭФА|Кубка УЭФА]] нямецкаму «[[Вэрдэр Брэмэн|Вэрдэру]]» пасьля таго, як пераадолеў у першым раўндзе швайцарскі «[[Цюрых (футбольны клюб)|Цюрых]]». Пасьля такіх няўдалых выступаў «Генк» здолеў стаць чэмпіёнам краіны яшчэ раз у [[Чэмпіянат Бэльгіі па футболе 2001—2002 гадоў|сэзоне 2001—2002 гадоў]]. На наступны сэзон каманда ўпершыню дайшла да групавога этапу Лігі чэмпіёнаў. І незважаючы на тое, што клюб заняў тамака апошняе чацьвёртае месца, але «Генк» годна выступаў супраць мадрыдзкага «[[Рэал Мадрыд|Рэалу]]», «[[Рома Рым|Ромы]]» і [[АЕК Атэны|АЕКу]], згуляўшы чатыры разы ўнічыю і саступіўшы толькі «Рэалу» ў Мадрыдзе з буйным лікам 6:0 і рымскай «Роме» ў хатнім паядынку зь лікам 0:1. У [[Чэмпіянат Бэльгіі па футболе 2006—2007 гадоў|сэзоне 2006—2007 гадоў]] «Генк» заняў другое месца, саступіўшы першы радок сталічнаму «Андэрлехту». Лімбургцы амаль увесь сэзон былі наперадзе, але прапусьціў «Андэрлехт» наперад толькі пасьля паразы «[[Бээрэрсхот Антвэрпэн|Жэрміналю Бээрэрсхоту]]». [[Чэмпіянат Бэльгіі па футболе 2007—2008 гадоў|Сэзон 2007—2008 гадоў]] стаўся сапраўднай катастрофай, бо «Генк» нават ня здолеў скончыў сэзон у верхняй палове табліцы, заняўшы расчаравальны 10 радок.


== Дасягненьні ==
== Дасягненьні ==

Вэрсія ад 12:31, 3 жніўня 2020

Генк
Поўная назва Koninklijke Racing Club Genk
Заснаваны 1923
Горад Генк, Бэльгія
Стадыён Крыстал Арэна
Умяшчальнасьць: 24 956
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Першы дывізіён А
 · 2018—2019 1 месца
Хатнія колеры
Выязныя колеры
Трэція колеры
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
krcgenk.be (нід.)

«Генк» (па-нідэрляндзку: Genk) — бэльгійскі футбольны клюб з гораду Генку, правінцыі Лімбург. Чатырохразовы чэмпіён Бэльгіі, шасьціразовы ўладальнік Кубка Бэльгіі. Клюб быў заснаваны ў 1923 годзе як «Вінтэрсьляг», новую назву каманда атрымала пасьля аб’яднаньня з клюбам «Ватэрсхэй Тор» у 1988 годзе. «Генк» ёсьць адным з самых пасьпяховых клюбаў Бэльгіі з канца 1990-х гадоў, менавіта дзякуючы гэтаму яны рэгулярна бяруць удзел у эўрапейскіх клюбных спаборніцтвах. Асноўнымі колерамі «Генку» ёсьць сіні і белы.

Гісторыя

Клюб «Вінтэрсьляг» быў заснаваны ў 1923 годзе, атрымаўшы рэгістрацыйна нумар 322. Першыя дзесяцігодзьдзі новастворанны клюб праводзіў у ніжэйшых лігах. На сваё 35-годзьдзе клюб атрымаў статус каралеўскага. Толькі ў сэзоне 1972—1973 гадоў «Вінтэрсьляг» атрымаў права падвысіцца да другога дывізіёну, а ўжо на наступны сэзон клюб дамогся права выступу ў найвышэйшым дывізіёне чэмпіянату Бэльгіі праз розыгрыш плэй-оф другога дывізіёну. З большага, такому посьпеху спрыяла пашырэньне колькасьці ўдзельнікаў першага дывізіёну з 16 да 20 клюбаў. Аднак, сэзон у топавым дывізіёне клюб скончыў на апошнім радку, адразу пакінуўшы эліту. Празь нейкі час клюб зноўку вярнуўся ў першы дывізіён.

У 1981 годзе «Вінтэрсьляг» дасягнуў 5 месца, што дазволіла ім атрымаць права выступу ў матчах Кубка УЭФА. Клюб прайшоў нарвэскі «Брунэ» і нават ангельскі «Арсэнал»[2]. Аднак, у наступным раўндзе яго выбіў шатляндзкі «Дандзі Юнайтэд». Праз два сэзоны клюб зноўку вылецеў ў другі дывізіён пасьля фінішаваньня на несуцяшальным апошнім месцы ў турнірнай табліцы. У тым сэзоне льескі «Стандард», які атрымаў перамогу ў чэмпіянаце, згуляў дамоўны матч супраць клюбу «Ватэрсхэй Тор», зь якім потым «Вінтэрсьляг» аб’яднаецца ў клюб «Генк». Пасьля чатырох сэзонаў «Вінтэрсьлягу» ў другім дывізіёне клюб зноўку падняўся ў першы дывізіён, атрымаўшы пірамогу ў плэй-оф выхаду ў эліту ў 1987 годзе. Клюб скончыў сэзон па вяртаньні ў першы дывізіён на 15 радку з 18 клюбаў. Пасьля сканчэньня сэзону клюб аб’яднаўся з сваімі суседзямі клюбам «Ватэрсхэй Тор», які выступаў у другім дывізіёне з моманту вылету ў 1986 годзе.

Новы клюб атрымаў назву «Генк», і паколькі новы клюб стаў пераемнікаў «Вінтэрсьлягу», ён пачаў выступы ў першым дывізіёне, але скончыў сэзон апошнім. У наступным годзе «Генк» здолеў атрымаць перамогу ў заключным туры ў другім дывізіёне, а потым правёў 4 сэзоны ў найвышэйшым дывізіёне перш чым вылецеў у дывізіён ніжэй. У 1995 годзе клюб ачоліў трэнэр Эйме Антуэніс, у сэзоне 1995—1996 гадоў «Генк» заняў другое месца ў другім дывізіён і пазьбегнуў матчаў плэй-оф за выхад у эліту, бо на той сэзон адбылося аб’яднаньне двух клюбаў эліты «Сэрэн» і «Стандард». Пасьля восьмага месца ў 1997 годзе клюб правёў нядрэнны сэзон 1997—1998 гадоў, здабыўшы кубак краіны і скончыўшы сэзон чэмпіянату на другім месцы. У сваім першым эўрапейскім сэзоне «Генк» пасьлядоўна прайшоў альбанскую «Апалёнію» і нямецкі «Дуйсбург», але саступіў гішпанскай «Мальёрцы» ў 1/16 фіналу. Пры гэтым клюбы двойчы згулялі ўнічыю, а гішпанцы прайшлі далей толькі дзякуючы правілу выязнога голу. Чэмпіянат скончыўся лепш чым за сэзон за таго, здабыўшы першы чэмпіёнскі тытул. Пасьля такіх посьпехаў Эйме Антуэніс перайшоў у «Андэрлехт».

«Генк» у матчы Лігі Эўропы УЭФА ў 2014 годзе.

«Генк», такім чынам, упершыню ўзяў удзел у Лізе чэмпіёнаў УЭФА сэзону 1999–2000 гадоў, але саступіў і сышоў з дыстанцыі ўжо ў другім раўндзе кваліфікацыі, прапусьціўшы далей славенскі «Марыбор». У Бэльгіі ж «Генк» зноўку здабыў кубка краіны, перайгуляўшу «Стандард», але скончыў сэзон на 9 радку. У наступным сэзоне клюб заняў яшчэ больш горшае 11 месца і саступіў у другім раўндзе Кубка УЭФА нямецкаму «Вэрдэру» пасьля таго, як пераадолеў у першым раўндзе швайцарскі «Цюрых». Пасьля такіх няўдалых выступаў «Генк» здолеў стаць чэмпіёнам краіны яшчэ раз у сэзоне 2001—2002 гадоў. На наступны сэзон каманда ўпершыню дайшла да групавога этапу Лігі чэмпіёнаў. І незважаючы на тое, што клюб заняў тамака апошняе чацьвёртае месца, але «Генк» годна выступаў супраць мадрыдзкага «Рэалу», «Ромы» і АЕКу, згуляўшы чатыры разы ўнічыю і саступіўшы толькі «Рэалу» ў Мадрыдзе з буйным лікам 6:0 і рымскай «Роме» ў хатнім паядынку зь лікам 0:1. У сэзоне 2006—2007 гадоў «Генк» заняў другое месца, саступіўшы першы радок сталічнаму «Андэрлехту». Лімбургцы амаль увесь сэзон былі наперадзе, але прапусьціў «Андэрлехт» наперад толькі пасьля паразы «Жэрміналю Бээрэрсхоту». Сэзон 2007—2008 гадоў стаўся сапраўднай катастрофай, бо «Генк» нават ня здолеў скончыў сэзон у верхняй палове табліцы, заняўшы расчаравальны 10 радок.

Дасягненьні

Склад

Актуальны на 10 траўня 2020 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
1 Сьцяг Аўстраліі Бр Дэні Вукавіч 1985
2 Сьцяг Бэльгіі Аб Каспэр Дэ Норэ 1997
4 Сьцяг Бэльгіі ПА Дрыс Ваўтэрс 1997
5 Сьцяг Бразыліі Аб Нэту Боржэс 1996
6 Сьцяг Бэльгіі Аб Сэбаст’ен Дэваст (капітан) 1991
7 Сьцяг Японіі Нап Дзюня Іта 1993
8 Сьцяг Бэльгіі ПА Браян Гэйнэн 1997
11 Сьцяг Ганы Нап Джозэф Пэйнтсыл 1998
14 Сьцяг Швэцыі Нап Бэньямін Нюгрэн 2001
15 Сьцяг Нігерыі Нап Стывэн Одзі 1998
16 Сьцяг Бэльгіі ПА Эліяс Сьера 2001
17 Сьцяг Славаччыны ПА Патрык Грошаўскі 1992
18 Сьцяг Нігерыі Нап Пол Ануачу 1994
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
21 Сьцяг Фінляндыі Аб Ерэ Уранэн 1994
26 Сьцяг Бэльгіі Бр Маартэн Вандэвоорт 2002
27 Сьцяг Бэльгіі Нап Тэо Банганда 1995
28 Сьцяг Бэльгіі Бр Гаэтан Коўке 1998
30 Сьцяг Францыі Бр Тама Дыдыён (ар. Андэрлехт) 1995
31 Сьцяг Даніі Аб Ёакім Мэгле 1997
32 Сьцяг Нарвэгіі ПА Матс Мёлер Дэлі 1995
33 Сьцяг Калюмбіі Аб Джон Люкумі 1998
35 Сьцяг Бэльгіі Аб Шон Адэвой 2000
38 Сьцяг Кот-д’Івуару ПА Эбу Куасі (ар. Сэлтык) 1997
40 Сьцяг Бэльгіі Бр Тобэ Лейсэн 2002
42 Сьцяг Нарвэгіі ПА Крыстыян Торствэт 1999
46 Сьцяг Калюмбіі Аб Карляс Куэста 1999

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Генк (футбольны клюб)сховішча мультымэдыйных матэрыялаў